Ευτυχία - ταινιες || cinemagazine.gr

Ευτυχία

Eytyxia

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2019
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ελλάδα
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Άγγελος Φραντζής
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Κατερίνα Μπέη
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Κάτια Γκουλιώνη, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Γιάννης Δρακόπουλος, Αντώνης Λουδάρος, Κρατερός Κατσούλης, Ματθίλδη Μαγγίρα, Χρύσα Ρώπα, Κατερίνα Διδασκάλου
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Γιάννης Δρακουλάράκος
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Μίνως Μάτσας
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 123'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Tanweer
    Ευτυχία

Η συναρπαστική ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου γίνεται ένα γνήσιο, λαϊκό κινηματογραφικό τραγούδι που κρύβει πολύ μεράκι. Ένα συγκινητικό πορτρέτο μιας ασυμβίβαστης γυναίκας και μαζί ένα καλοδεχούμενο, φροντισμένο και απαραίτητο δείγμα εμπορικού ελληνικού σινεμά.

Από τον Πάνο Γκένα

«Περασμένες μου αγάπες», «Είμαι αητός χωρίς φτερά», «Όνειρο απατηλό», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Ηλιοβασιλέματα», «Η φαντασία»… Οι λέξεις της έγιναν τραγούδια που έγραψαν τη δική τους ιστορία και η ζωή της ήταν στίχοι με χιουμοριστικές ρίμες και τραγικές στροφές. Η κινηματογραφική ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, της πρώτης ελληνίδας στιχουργού, μεταφέρεται στην οθόνη σε μία από τις πιο αναμενόμενες ελληνικές παραγωγές των τελευταίων χρόνων και ο σκηνοθέτης Άγγελος Φραντζής με την ομάδα του μελοποιούν θαυμάσια ένα φιλμικό τραγούδι για τη μνήμη, τη δημιουργία και το ζηλευτό πνεύμα μιας τολμηρής γυναίκας.

«Δεν θέλω να θυμάμαι». Αυτή είναι η πρώτη ατάκα της ταινίας, με την Ευτυχία παρούσα σε μία τιμητική εκδήλωση ανάμεσα σε οικείους και συνεργάτες. Η ενδιαφέρουσα αντίφαση θα ξεκινήσει το ταξίδι της με αφετηρία εικόνες από τη μικρασιατική καταστροφή και στη συνέχεια θα δώσει στάσεις σε μία ποικιλία επεισοδίων που περιλαμβάνουν σημαντικές γνωριμίες, αποφάσεις ζωής, κωμικές ανάσες και τραγικούς αποχωρισμούς.

Καλοδεχούμενο και απαραίτητο δείγμα εμπορικού ελληνικού σινεμά. Μακάρι το κοινό να ακούσει το τραγούδι της στις αίθουσες.

Ο Άγγελος Φραντζής χρησιμοποιεί την τιμητική εκδήλωση ως βασικό αφηγηματικό κορμό της «Ευτυχίας», αλλά και ως εύρημα που βοηθά το κοινό να παρακολουθήσει με ευκολία την ιστορία της. Και όχι μόνο. Σ’ αυτό το εν ζωή «μνημόσυνο», όπως σχολιάζει και η ίδια δηκτικά, θα παρελάσουν οι φιγούρες που καθόρισαν τη ζωή της, θα ακουστούν οι μουσικές μνήμες της και το παρελθόν θα ζωντανέψει για ένα τελευταίο αντίο. Μέσα από το αλκοόλ και τον καπνό των τσιγάρων, η μουσική σκηνή που τους φιλοξενεί θα μεταμορφωθεί σε ένα καθαρτήριο που θα ανακαλέσει τη δόξα της έμπνευσης και τον πόνο της απώλειας. Ο Φραντζής υπηρετεί με ευθύτητα, «ντόμπρα» που θα έλεγε και η Παπαγιαννοπούλου, την εμπορική ταυτότητα της ταινίας και παρότι δημιουργός που έχει καταθέσει γραφή ιδιοσυγκρασιακή και αλληγορική, εδώ διατηρεί το δημιουργικό, σκηνοθετικό βλέμμα του και καταθέτει με φροντίδα ένα γνήσιο, λαϊκό σινεμά χωρίς ενοχές. Όπως τα τραγούδια της..

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Κάτια Γκουλιώνη μοιράζονται το ρόλο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου σε δυο μεγάλες χρονικές περιόδους και ακομπανιάρουν τη σκηνοθεσία με οίστρο και μεράκι. Η Κάτια Γκουλιώνη («Πολυξένη: Μια Ιστορία από την Πόλη», «Ακίνητο Ποτάμι», «Σύμπτωμα») ενσαρκώνει το ατίθασο πνεύμα της Παπαγιαννοπούλου με καθαρότητα, σωματοποιεί με νεύρο τις πρώτες επαναστάσεις και προβάλλει το ατακαδόρικο χιούμορ του σεναρίου. Υποδύεται μία πληγωμένη και δυναμική γυναίκα που δεν διστάζει να πει και να γράψει αυτό που αισθάνεται, και παραδίδει το ρόλο μετά την πρώτη μεγάλη απώλεια, μία πολύ εμπνευσμένη στιγμή για να επιτευχθεί και να γίνει αποδεκτή η αλλαγή στα μάτια του θεατή.  Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ενδύεται στη συνέχεια την Ευτυχία, και την οδηγεί συνειδητά με απολαυστικό έλεγχο των ερμηνευτικών της μέσων σε αναπάντεχα χιουμοριστικά και σπαρακτικά δραματικά μονοπάτια. Η λαϊκότητα του χαρακτήρα εμμένει και προσφέρει ελαφράδα, όπου απαιτείται, την ίδια στιγμή που επωμίζεται τους επόμενους δυο μεγάλους αποχωρισμούς. Τίποτα δεν μπορεί να σας προετοιμάσει για τον τρόπο με τον οποίο ενσαρκώνει το συναισθηματικό κενό και την απόγνωση όταν η Ευτυχία μαθαίνει τα νέα του θανάτου της κόρης της. Το πρόσωπο, το βλέμμα, το σώμα και η φωνή μετουσιώνουν μία συγκλονιστική στιγμή.

Το πολυπληθές καστ αποδεικνύεται πολύτιμο στη συνεισφορά του

Η «Ευτυχία» όμως δεν είναι ένα βαρύθυμο δράμα. Πλημμυρισμένη από τραγούδια που έχουν σιγοντάρει βιωματικά προσωπικές στιγμές και καθορίσει τη λαϊκή μας παράδοση, γιορτάζει με αρκετό χιούμορ το ελεύθερο πνεύμα μιας γυναίκας που δεν υπηρέτησε την ανδροκρατούμενη δομή και υποτάχθηκε μόνο στα πάθη της. Εμπνευσμένο από το βιβλίο της Ρέας Μανέλη «Η γιαγιά μου η Ευτυχία», και λίγα χρόνια μετά την επιτυχημένη θεατρική παράσταση με τη Νένα Μεντή, το σενάριο της Κατερίνας Μπέη μεταφέρει με αυθεντικότητα και ζωντάνια στους διαλόγους μία πλούσια ιστορία και στήνει ένα κουπλέ-ρεφρέν παιχνίδισμα με χαρακτήρες και καταστάσεις. Συνδέει γνωστά τραγούδια με συγκεκριμένες στιγμές της ζωής της Ευτυχίας, συστήνει νέες αναγνώσεις τους και όσο δεν ξεχνά το δράμα, άλλο τόσο δεν ξεχνά την κωμωδία. Μερικές μόνο ενστάσεις, οι απότομες εναλλαγές ύφους από την κωμωδία στο δράμα που δημιουργούν κι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο αφήγησης.

Το πολυπληθές καστ αποδεικνύεται πολύτιμο στη συνεισφορά του, ακόμα κι όταν ο χρόνος του στην ταινία είναι περιορισμένος. Γνωστοί ηθοποιοί (Λουδάρος, Κατσούλης, Μαγγίρα, Ρώπα, Κωνσταντίνου, Δρακόπουλος, Κακούρης, Διδασκάλου) υποδύονται μερικές από τις πιο διάσημες προσωπικότητες της ελληνικής καλλιτεχνικής σκηνής (Χατζιδάκις, Χιώτης, Βλαχοπούλου, Μπέλλου, Αλεξίου, Μανέλης, Τσιτσάνης, Κοτοπούλη) ξεπερνούν το σκόπελο της μίμησης και φέρουν την ουσία του ρόλου. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στους Θάνο Τοκάκη (Λουκάς), Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη (Γιώργος Παπαγιαννόπουλος), Ντίνα Μιχαηλίδου (Κόνα Μαριόγκα), Ευαγγελία Συριοπούλου (Μαίρη) και Λίλα Μπακλέση (Καίτη), που πλαισιώνουν υποδειγματικά, τρυφερά, κωμικά και συγκινητικά τις δυο πρωταγωνίστριες. 

Καλοδεχούμενο και απαραίτητο δείγμα εμπορικού ελληνικού σινεμά, η «Ευτυχία» εμπνέεται από μία ξεχωριστή προσωπικότητα που έζησε τη στιγμή, ερωτεύτηκε παθιασμένα, διεκδίκησε με θράσος, πληγώθηκε μοιραία. Τι πιο κινηματογραφικό; Η ταινία του Άγγελου Φραντζή εξυψώνει τρυφερά τη γυναίκα που ρούφηξε τον καπνό της ζωής και μοίρασε τη δική της τράπουλα. Μακάρι το κοινό να ακούσει το τραγούδι της στις αίθουσες.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Ευτυχία
  • Ευτυχία