Το Μυστικό της Πέτρα

Η Πέτρα, μία ζωγράφος 30 χρονών, δεν έχει γνωρίσει ποτέ τον πατέρα της. Όταν η μητέρα της πεθαίνει, αποφασίζει να λύσει μόνη της το μυστήριο της ταυτότητάς του και μοιραία η έρευνά της την οδηγεί στον Γιοάμε, έναν αδίστακτο άντρα και μαζί έναν από τους πιο δημοφιλείς και καταξιωμένους καλλιτέχνες της χώρας. 

Ο Χάιμε Ροζάλες επιστρέφει τρία χρόνια μετά την «Όμορφη Νιότη» και μαζί με την ηρωίδα του, μία γυναίκα που αναζητά τις ρίζες της, καταβυθίζεται ο ίδιος στις απαρχές της αφήγησης και αποπειράται μία ταινία-σχόλιο για τους μηχανισμούς της. Με έμπνευση τις προαιώνιες ιστορίες για το ρόλο της μοίρας, τοποθετεί την Πέτρα σε μία αναζήτηση ταυτότητας και ο ίδιος σεναριακά και σκηνοθετικά, αναζητά το κατάλληλο ύφος για να αφηγηθεί το ταξίδι της.

O Χάιμε Ροζάλες παραδίδει την πιο προσβάσιμη ταινία της καριέρας του.

Το «Μυστικό της Πέτρα» έχει ξεκάθαρη αφετηρία την αρχαία ελληνική τραγωδία, επιρροή από το σύγχρονο μελόδραμα της τηλενουβέλας και καλλιτεχνικό προορισμό ένα νέο ύφος παρουσίασής τους. Με στόχο να αποφύγει την παραδοσιακή κινηματογράφηση ενός τυπικού οικογενειακού δράματος, ο Ροζάλες υιοθετεί μία μη-γραμμική ανάπτυξη και αφήνει την κάμερά του ελεύθερη σε μία διαρκή κίνηση-παρατήρησης. Τα «κεφάλαια» της ταινίας δεν παρουσιάζονται στη σειρά, αλλά οι αποκαλυπτικοί τίτλοι τους προετοιμάζουν τον θεατή για τη μοιραία εξέλιξη της πλοκής, δίνοντάς του άμεσα, και σχετικά ειρωνικά, έναν ενεργό ρόλο. Παράλληλα η αργή κίνηση της κάμερας «συνδέει» τους χαρακτήρες ως ένα αόρατο, αφηγηματικό νήμα και γίνεται το μάτι του θεατή, μία ξεχωριστή παρουσία που λειτουργεί διακριτικά και επιλέγει τα σημεία ενδιαφέροντος.

Οι ανατροπές του σεναρίου χωρούν αρκετά μυστικά και ψέματα, σχολιάζουν την αυθεντία της πατριαρχίας, προσβλέπουν σε ένα θηλυκό μέλλον και θέτουν ένα ενδιαφέρον (και αρκετά επίκαιρο) ερώτημα για τη διάσταση της Τέχνης σε σχέση με την ηθική του καλλιτέχνη που την παράγει. Απλά στην αναζήτηση των συνεχών ανατροπών, το «Μυστικό της Πέτρα» μερικές φορές ξεφεύγει (ηθελημένα;) στην κοινοτοπία. Στην κοινή τους διαδρομή, η Μπάρμπαρα Λένι στο ρόλο της Πέτρα αποφεύγει ερμηνευτικά το σκόπελο του μελοδράματος, ο ερασιτέχνης Τζόαν Μποτέι εντυπωσιάζει ως Γιοάμε και χτίζει έναν πραγματικά μισητό χαρακτήρα, ενώ η Μαρίζα Παρέδες φέρνει απρόσκοπτα αλμοδοβαρικές μνήμες.

Στο «Μυστικό της Πέτρα» ο Χάιμε Ροζάλες ξεφεύγει θεματικά από την πολιτική χροιά των προηγούμενων ταινιών του και μέσα από ένα κινηματογραφικό παιχνίδι αναφορών και ανατροπών, παραδίδει την πιο προσβάσιμη ταινία της καριέρας του.