Χωρίς Οικογένεια

Το «Χωρίς Οικογένεια» γράφτηκε τον 19ο αιώνα και παραμένει ως σήμερα μια από τις δημοφιλέστερες ιστορίες για παιδιά με μηνύματα υπέρ της αξίας της οικογένειας, αυτήν που ψάχνει σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού του ο μικρός Ρεμί. Περιέργως το βιβλίο δεν έφτασε πολλές φορές στην οθόνη, πέρα από μικρής σημασίας ασπρόμαυρα φιλμ τη δεκαετία του ‘30, ενώ ανανέωσε το ενδιαφέρον των μικρών παιδιών χάρη σε μια εμπνευσμένη σειρά anime που δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 και ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο.

Η απόπειρα αυτή φέρνει τον μικρό Ρεμί ως ηλικιωμένο και πετυχημένο άνδρα να διηγείται σε παιδιά τις περιπέτειές του με τη λογική ενός παραμυθά, προσπαθώντας δηλαδή να μην αφήσει αληθοφανείς λεπτομέρειες να χαλάσουν έναν μύθο, κάτι που μοιάζει και με το αρχικό σχέδιο του σκηνοθέτη Αντουάν Μπλοσιέ. Η προσπάθειά του να διηγηθεί άλα Σπίλμπεργκ την ιστορία πάντως δε διαρκεί ως το τέλος, καθώς γαντζώνεται από το βάρος του βιβλίου, υποκύπτει στο δράμα και τις ραδιουργίες που συμβαίνουν ώσπου να λάμψει η αλήθεια, παραδίδοντας τελικά μια άκρως ακαδημαϊκή και ασφαλή προσέγγιση. Ο Ντανιέλ Οτέιγ αναμενόμενα ξεχωρίζει, οι υπόλοιποι χάνονται πάνω σε στερεοτυπικούς χαρακτήρες που πρεσβεύουν το καλό και το κακό αντίστοιχα και το τελικό σύνολο δεν είναι κάτι περισσότερο από μια ευπρεπής περίληψη για όσα παιδιά δεν έχουν καλές σχέσεις με τη λογοτεχνία.