Ταξίδι Αναψυχής

Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, ο Τζον (Ντόναλντ Σάδερλαντ) και η Έλα (Έλεν Μίρεν), αποφασίζουν να το σκάσουν με το οικογενειακό βαν για να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι. Και οι δυο επιθυμούν να ζήσουν μία τελευταία περιπέτεια, μακριά από οικογενειακά άγχη, γιατρούς και πρέπει. Ο Τζον άλλωστε έχει άνοια, και η Έλα καρκίνο, οπότε ο κοινός χρόνος που τους απομένει είναι περιορισμένος, άρα και πολύτιμος.

Ο Ιταλός Πάολο Βίρτζι, σκηνοθέτης των ταινιών «Το Ανθρώπινο Κεφάλαιο» και «Η Τρελή Χαρά», πραγματοποιεί το αγγλόφωνο ντεμπούτο του με το «Ταξίδι Αναψυχής» και συνοδοιπόρους ένα χαρισματικό ζευγάρι ηθοποιών. Παρά το βαρύθυμο, συναισθηματικό φορτίο του, το «ταξίδι» είναι ένα road trip που διατρέχει μαζί με τους δρόμους της Αμερικής, τις εύθραυστες αναμνήσεις μιας ζωής. Οι δυο ταξιδιώτες έχουν την ανάγκη να μοιραστούν τις εμπειρίες, την ευτυχία, τα προβλήματα και την αγάπη που τους ένωσαν, λίγο πριν τα ξεθωριάσει ο χρόνος και η φθορά, σωματική και πνευματική. Και ο Βίρτζι ακολουθεί τη διαδρομή με καθαρό βλέμμα, κάνοντας όμως μερικές φορές μελοδραματικές στάσεις που θα μπορούσε να παρακάμψει.

Την πορεία του ταξιδιού καθορίζει το πρωταγωνιστικό του δίδυμο, ένα ζευγάρι ηθοποιών που έχει αναμφίβολα το ταλέντο και την εμπειρία να μεταδώσει στους θεατές το συναίσθημα της κοινής εμπειρίας, του «για μια ζωή». Η Έλεν Μίρεν και ο Ντόναλντ Σάδερλαντ, τριάντα σχεδόν χρόνια μετά το «Μπητιούν: Η Ιστορία ενός... Ήρωα!» (1990), αιχμαλωτίζουν τη συντροφικότητα μέσα από την οικειότητα του σώματος και του βλέμματος, εμποτίζοντας στους διαλόγους χαρακτηριστική τρυφερότητα, αλλά και την ειρωνεία της συνήθειας.

Απλά η καρτ ποστάλ λογική αυτού του ταξιδιού, κοστίζει στον τελικό στόχο-προορισμό. Ανάμεσα στους έρημους δρόμους και τα τουριστικά αξιοθέατα, την πολιτική επικαιρότητα της εκστρατείας Τραμπ (η ταινία διαδραματίζεται το 2016) και τις ιδιαίτερες στιγμές ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, το «Ταξίδι Αναψυχής» μοιάζει με ξεχωριστά φωτογραφικά στιγμιότυπα που συναποτελούν το άλμπουμ μιας ζωής. Ξέρεις καλά το περιεχόμενο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Σε κάποιες από αυτές κοντοστέκεσαι, γιατί περιέχουν φωτογραφίες που αποτύπωσαν εξαιρετικά μία στιγμή στο χρόνο. Σίγουρα όμως υπάρχουν και σελίδες που προσπερνάς.