Μεταφορά - ταινιες || cinemagazine.gr

Μεταφορά

Transfer

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2020
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ελλάδα
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ηλίας Γιαννακάκης
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Ηλίας Γιαννακάκης
    ΑΦΗΓΗΣΗ: Αμαλία Μουτούση
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Δημήτρης Κορδελάς, Ηλίας Γιαννακάκης
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Δημήτρης Καμαρωτός
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 115'

Έχοντας πρόσφατα διαγωνιστεί επάξια για τη Χρυσή Αθηνά στο 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας, η πολυεπίπεδη «Μεταφορά» επιβεβαιώνει τον Ηλία Γιαννακάκη ως έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς (μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης) που έχουμε στη χώρα μας. Όσο για την ίδια την ταινία, αποτελεί διακριτικά ένα από τα ωραιότερα ντοκιμαντέρ που προήλθαν από τη χώρα μας τα τελευταία (αρκετά) χρόνια. 

Από τον Λουκά Κατσίκα

Οι αληθινά σημαντικές ταινίες είναι αυτές που πίσω από την «επίσημη» ιστορία την οποία επιχειρούν να διηγηθούν, κρύβουν συνήθως πολλά περισσότερα. Κρύβουν λαβυρίνθους: ιστορίες μέσα σε ιστορίες μέσα σε ιστορίες. Και όλες τους να συγκεντρώνονται όπως τα κομμάτια που χρειάζεται απαραιτήτως να ενωθούν προκειμένου να σχηματίσουν τη μαγική εικόνα, την ευρύτερη εικόνα, σαν τις ψηφίδες ενός παζλ.

Στη «Μεταφορά» του Ηλία Γιαννακάκη η αφορμή και η αφετηρία στάθηκε η πρόσφατη μετακόμιση της Εθνικής Βιβλιοθήκης από το επιβλητικό Βαλλιάνειο κτίριο της οδού Πανεπιστημίου στο Ίδρυμα Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος, όπως την συνέλαβε υπομονετικά με την κάμερα ο σκηνοθέτης, σε διάστημα μερικών ετών.

Πίσω από αυτή την γεωγραφική μετατόπιση, ωστόσο, η «Μεταφορά» (πόσο ταιριαστός ο τίτλος της ταινίας, με τη διπλή του σημασία) ακολουθεί πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις. Αφενός επιχειρεί να συνοψίσει την πολύπαθη διαδρομή, μέσα στον χρόνο και μέσα στην Ιστορία, ενός τέτοιου εμβληματικού κτιρίου, η ύπαρξη του οποίου προηγείται της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, κινείται σε παράλληλη πορεία με την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα του τόπου και όμως παραμένει υποχρεωτικά σιωπηλός και αμέτοχος μάρτυς στο μεγάλο ραντεβού ενός κόσμου με το πεπρωμένο του. 

Ένα από τα ωραιότερα ντοκιμαντέρ που προήλθαν από τη χώρα μας τα τελευταία (αρκετά) χρόνια 

Αφετέρου, μέσα από πλούσιο αρχειακό υλικό και πλήθος ανέκδοτων διηγήσεων, γίνεται το χρονικό μιας πόλης και μιας χώρας ολόκληρης, αναδρομή και πανόραμα, σχόλιο για τις κυκλικές πορείες και τις αέναες επαναλήψεις της Ιστορίας και, εν τέλει, στοχασμός για την ανάγκη προστασίας και συντήρησης της μνήμης ως πολύτιμης κληρονομιάς και ως μοναδικής μας ταυτότητας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, και για αρκετούς ακόμη, η «Μεταφορά» δεν είναι ένα συμβατικό ντοκιμαντέρ, δεν είναι μια ακαδημαϊκή διατριβή, ούτε μια απλή παρατήρηση. Είναι ένα οργανικό σύστημα σκέψης, τοποθετημένο σε φιλμ, που μεγεθύνεται και διευρύνεται διαρκώς. Μόλις ο θεατής συγκεντρώσει στο μυαλό του όσα ερεθίσματα του δίνει ο Γιαννακάκης, και αρχίσει να τα επεξεργάζεται, θα έχει αποκτήσει το κλειδί στην ταινία. Θα έχει μπροστά του έτοιμο και συναρπαστικό αυτό το πολυσήμαντο παζλ που είναι η «Μεταφορά». 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Μεταφορά
  • Μεταφορά