10:01
17/5

«Συγχαίρω όσους έφυγαν από την ταινία μου»: Ο Λαρς φον Τρίερ δίνει αποκλειστική συνέντευξη στο cinemagazine.gr

Μέχρι και λίγα λεπτά πριν την προγραμματισμένη μας συνέντευξη είχα την ανησυχία ότι δεν θα γινόταν τελικά. Ο Λαρς φον Τρίερ εμφανίστηκε στις Κάννες εκτός συναγωνισμού, λιγομίλητος και βραδυκίνητος, με χέρια που έτρεμαν στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας του και ένα παρουσιαστικό αρκετά εύθραυστο, απόρροια μιας μακροχρόνιας πάλης του σκηνοθέτη με την κατάθλιψη. Κατόπιν αυτών των δεδομένων, δεν θα ήταν παράλογο αν αποφάσιζε τελευταία στιγμή να αποσυρθεί από κάθε κουβέντα του με δημοσιογράφους.

Με τους ηθοποιούς του, Μπρούνο Γκανζ και Ματ Ντίλον, στην επίσημη πρεμιέρα

Κι όμως όχι. Εχτές το μεσημέρι, σε μια ήσυχη γωνιά μιας βίλας που αγνάντευε από ψηλά την πόλη, ο Λαρς φον Τρίερ περίμενε καθισμένος, σχεδόν σε πλήρη ακινησία, με μια σειρά από μπουκαλάκια εμφιαλωμένου νερού μπροστά του. Ντυμένος με ένα σκούρο μπλε σακάκι, μιλούσε αργά και με αρκετές παύσεις, με φωνή χαμηλή και στρέφοντας σπάνια το βλέμμα στον συνομιλητή του.

Παρ' όλα αυτά η διαύγεια και το κοφτερό του χιούμορ ήταν παρόντα, αυτή τη φορά όμως συνοδεύονταν με μια προσοχή στις λέξεις που χρησιμοποιούσε, κυρίως στα σημεία όπου οι ερωτήσεις αφορούσαν τις διαβόητες δηλώσεις περί Χίτλερ που του στέρησαν για εφτά χρόνια τη συμπάθεια και τη φιλοξενία του Φεστιβάλ Καννών. «Βρέθηκα για χρόνια παγιδευμένος μέσα σε ένα φρικτό αστείο», αναφέρει σχετικά. «Κάποια στιγμή πρέπει το αστείο να τελειώσει».Ένα μικρό απόσπασμα της συνέντευξης ακολουθεί:

«Fuck»: το τατουάζ στο δεξί του χέρι

«Δεν αντιλήφθηκα ότι αρκετοί θεατές εγκατέλειψαν την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας μου, γιατί καθόμουν λίγες σειρές πριν την οθόνη και με πλάτη γυρισμένη στον πολύ κόσμο. Το έμαθα την επόμενη μέρα. Τους συγχαίρω που το έκαναν, πάντως, γιατί δεν είναι υποχρεωμένοι να υποστούν ούτε τις δικές μου εκκεντρικότητες, ούτε τις σκληρότητες της ταινίας μου.

Η αντιπάθεια είναι ένα συναίσθημα εξίσου ισχυρό με την αγάπη. Από την άλλη, δεν έτυχε ποτέ και δεν υπάρχει περίπτωση να λογοκρίνω τον εαυτό μου σε όσα απεικονίζω. Θέλω όμως να σας βεβαιώσω ότι η όλη εμπειρία γυρίσματος αυτής της ταινίας στάθηκε για μένα μια οδυνηρή δοκιμασία. Όχι μόνο επειδή χρειαζόταν να αντιμετωπίσω ταυτόχρονα την κατάθλιψή μου, αλλά και γιατί μου ήταν τρομερά δυσάρεστο να βρεθώ στο μυαλό ενός κατά συρροή δολοφόνου και να πρέπει να μείνω εκεί για πολύ καιρό. Μου προξένησε μεγάλο άγχος και στεναχώρια. Αν δεν είχα αποφασίσει να κάνω την ταινία, όμως, δεν ξέρω σε τι ψυχολογική κατάσταση θα βρισκόμουν. Θα είχα μάλλον καταρρεύσει, ήμουν πολύ άρρωστος.

Το γύρισμα με βοήθησε να αφοσιωθώ σε κάτι για να μην παραλύσω. Από εκεί και πέρα μπορεί οποιοσδήποτε θέλει, να μισήσει την ταινία. Το μίσος είναι ενδιαφέρον και ζωηρό συναίσθημα. Την απάθεια σιχαίνομαι, όχι αυτό».

Η πλήρης συνέντευξη με τον Λαρς φον Τρίερ θα δημοσιευτεί το φθινόπωρο, όταν η ταινία «The House That Jack Built» κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες από τη Seven Films

Διαβάστε ακόμη:
Ο Τρίερ βυθίζεται στον ωκεανό της αλαζονείας του με το «The House That Jack Built»
«Solo: A Star Wars Story»: Ο Ρον Χάουαρντ ταξιδεύει με σχετική επιτυχία σε έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακρυά
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας μικρού μήκους για την Ζακλίν Λέντζου στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών!
Με το «BlacKkKlansman» ο Σπάικ Λι κάνει (ξανά) το σωστό!
Η «Σταχτή είναι το Καθαρότερο Λευκό» αλλά για να το δεις πρέπει πρώτα η φλόγα να σβήσει μόνη της
Για το «Shoplifters» του Κόρε Έντα, σημασία έχει να αγαπάς
Το «Happy as Lazzaro» θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για κάποιο από τα μεγάλα βραβεία του φετινού φεστιβάλ
«Τρία Πρόσωπα»: Καινούρια ταινία απ’ τον Παναχί, κακά μαντάτα για την πατριαρχία
Χορός μέχρι θανάτου και ομαδικά freak out στο «Climax» του Γκασπάρ Νοέ
Ο Γιώργος Ζώης μας προσκαλεί σε στενές επαφές «Tρίτου Eίδους»
Το καθηλωτικό «Girl» είναι η ταινία-έκπληξη του φετινού φεστιβάλ
Ο Γκοντάρ επιμένει, επανάσταση τώρα!
Ο Μαντς Μίκελσεν δίνει αγώνα ζωής στην «Αρκτική»
Σοκ στις Κάννες: 10 αμφιλεγόμενες ταινίες στην ιστορία του Φεστιβάλ [photos]
Με το «Sorry Angel» ο Κριστόφ Ονορέ υπογράφει την πιο αυτοβιογραφική- και καλύτερη- ταινία του
Ο «Ψυχρός Πόλεμος» του Παβλικόφσκι είναι ένα αθεράπευτα ρομαντικό οδοιπορικό στα χαρακώματα του έρωτα
Ο Σερεμπρένικοφ με το γλυκόπικρο «Leto» μας υπενθυμίζει ότι κάθε καλοκαίρι κάποια στιγμή τελειώνει
Το «Birds of Passage» είναι η πιο ασυνήθιστη γκανγκστερική ταινία που έγινε ποτέ
«Wildlife» και Κάρεϊ Μάλιγκαν δικαιώνουν απόλυτα το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Πολ Ντέινο 
Λευτεριά στον Κίριλ Σερεμπρένικοφ
Το «Everybody Knows» είναι ένας διεκπεραιωτικός Φαρχαντί που λειτουργεί με άνεση στο ρελαντί
Κάννες 2018: Κέιτ, Πενέλοπε και Τζούλιαν στο λαμπερό κόκκινο χαλί της πρεμιέρας
Κάννες 2018: Αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε στο φεστιβάλ