Ταινία της Εβδομάδας: Για τους «Κλέφτες Καταστημάτων» του Κόρε-Έντα, σημασία έχει να αγαπάς - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
13:10
6/12

Ταινία της Εβδομάδας: Για τους «Κλέφτες Καταστημάτων» του Κόρε-Έντα, σημασία έχει να αγαπάς

Ο σημαντικός Ιάπωνας δημιουργός των «Κανείς Δεν Ξέρει» και «Πατέρας και Γιος», Χιροκάζου Κόρε-Έντα, στοχάζεται πάνω στις έννοιες του δικαίου και της οικογένειας έχοντας σταθερά για πυξίδα του τον ανθρωπισμό, στο φιλμ που κέρδισε επάξια τον φετινό Χρυσό Φοίνικα και - κυρίως - τις καρδιές μας.

Από τον Νεκτάριο Σάκκα

Ήταν Μάιος τότε που ο Ιάπωνας σκηνοθέτης των τρυφερών οικογενειακών δραμάτων όπως τα «Κανείς Δεν Ξέρει» (2004) και «Πατέρας και Γιος» (2013) μας αποκάλυψε στις Κάννες το τελευταίο του πόνημα. Με αρκετούς μήνες να έχουν μεσολαβήσει στο μεταξύ και το 2018 να φτάνει στο τέλος του, το «Shoplifters» του (ή «Κλέφτες Καταστημάτων», αν προτιμάτε την ελληνική εκδοχή) εξακολουθεί να είναι μία από τις ελάχιστες ταινίες της φετινής σοδειάς που κατάφεραν να κερδίσουν την καρδιά μας. Το γεγονός ότι κέρδισε μαζί και τον Χρυσό Φοίνικα αποτελεί απλώς ένα θριαμβευτικό και απολύτως δίκαιο επιστέγασμα.

Αφοσιωμένος ανατόμος των πολύπλοκων οικογενειακών δυναμικών, τα οποία πάντοτε στις ταινίες του τοποθετούνται σε ένα επίπεδο ηθικού αναστοχασμού ως προς τα κοινωνικά πρότυπα και κανόνες, ο Χιροκάζου Κόρε-Έντα εστιάζει εδώ σε μια τριμελή οικογένεια φτωχοδιάβολων που έχουν κάνει επάγγελμα το να ξαφρίζουν καταστήματα. Έπειτα από μια από τις καθιερωμένες επιδρομές τους στο σουπερμάρκετ, ο Οσάμου και ο γιος του, Σότα, επιστρέφουν σπίτι, για να συναντήσουν ένα κοριτσάκι παρατημένο στο κρύο. Παρά τον αρχικό δισταγμό, η οικογένεια αποφασίζει να πάρει υπό την προστασία της τη μικρή Τζούρι, μία απόφαση ωστόσο που παρά τις αγαθές προθέσεις, θα βγάλει στην επιφάνεια κρυμμένα μυστικά.

Ο Κόρε-Έντα εξετάζει με μειλιχιότητα τα όρια του δικαίου και της ηθικής, αντιμετωπίζοντας τη σχεδόν νομοτελειακή παραμονή των φτωχοδιάβολων ηρώων του στο κοινωνικό περιθώριο με όρους ήπιας τραγικότητας.

Ο θεματικός άξονας που τον απασχόλησε και στο «Πατέρας Και Γιος» αναφορικά με το αν γονιός είναι εκείνος που γεννά ή αυτός που αγαπά τα παιδιά, επανέρχεται εδώ, με την χαρακτηριστικά στοργική ματιά του 55χρονου Ιάπωνα δημιουργού. Ταυτόχρονα, ο Κόρε-Έντα εξετάζει με μειλιχιότητα τα όρια του δικαίου και της ηθικής, αντιμετωπίζοντας τη σχεδόν νομοτελειακή παραμονή των φτωχοδιάβολων ηρώων του στο κοινωνικό περιθώριο με όρους ήπιας τραγικότητας, αφού παρά τις αγαθές προθέσεις και ανεξάρτητα από τον αλτρουισμό τους, βρίσκονται πάντα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, υπόλογοι απέναντι στο γράμμα του νόμου.

Με τους «Κλέφτες Καταστημάτων» είναι ίσως η πρώτη φορά που ο Κόρε-Έντα διοχετεύει κατ’ αποκλειστικότητα το ενδιαφέρον του στον κόσμο των κοινωνικά απόκληρων, επιμερίζοντας μάλιστα την προσοχή του τόσο στο σπίτι όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο όπως ο χώρος εργασίας. Υπό αυτό το πρίσμα, το τελευταίο του πόνημα αποτελεί ό,τι πιο επιμερισμένο δείγμα γραφής μας έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα, τουλάχιστον ως προς το δίπολο οικογένεια-κοινωνία.

Εκείνο που κάνει μεγαλύτερη εντύπωση ωστόσο στους «Κλέφτες Καταστημάτων» είναι η σκιαγράφηση της αγάπης, συχνά παράδοξης ή μάλλον παράδοξα εκπεφρασμένης, αλλά σε κάθε περίπτωση υπαρκτής και ξεκάθαρα παρούσας. Ίσως επειδή για τον Κόρε-Έντα, εκείνο που έχει σημασία είναι να αγαπάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή όπου ο ψιλικατζής, αφού έχει καταλάβει ότι ο Σότα και η Τζούρι τον ξαφρίζουν, «κερνάει» στα μικρά ένα πολύτιμο μάθημα ανοχής και δικαιοσύνης. Άλλωστε, εκείνο που ανυψώνει ακόμα περισσότερο το εγχείρημα  του Ιάπωνα δημιουργού είναι ότι δίχως να ωραιοποιεί τα ψεγάδια των ηρώων του αλλά και χωρίς να παραγνωρίζει το κακό που παραμονεύει σε κάθε στενό της μεγαλούπολης, καταφέρνει να διατηρήσει τη ζεστή και γεμάτη ανθρωπισμό ματιά του στο ακέραιο.

Αυτός είναι επομένως ένας πολύ συγκεκριμένος λόγος που ακόμα και η γλυκύτατη Τζούρι - παρά το εμφανώς αβανταδόρικο παρουσιαστικό της - δε μετατρέπεται σε ένα ζαχαρωτό της μεγάλης οθόνης με στόχο να κλέψει φτηνά την καρδιά μας, αλλά σε έναν χαρακτήρα με βάθος και πτυχές, που υπηρετεί στο ακέραιο την στρατηγικά τοποθετημένη ανθρωπογεωγραφία μιας από κάθε άποψη υπέροχης ταινίας.