Λιν Σέλτον (1965-2020): Αντίο σε μια ξεχωριστή μορφή του ανεξάρτητου κινηματογράφου - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
15:21
18/5

Λιν Σέλτον (1965-2020): Αντίο σε μια ξεχωριστή μορφή του ανεξάρτητου κινηματογράφου

Πέθανε σε ηλικία μόλις 54 ετών μια από τις εξέχουσες φιγούρες του σύγχρονου ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, με σημαντική σκηνοθετική παρουσία επίσης σε γνωστές τηλεοπτικές σειρές του 21ου αιώνα. 

Από τον Τάσο Μελεμενίδη

Ένας ξαφνικός, απρόβλεπτος και άσχετος με την τωρινή πανδημία θάνατος ανακοινώθηκε το βράδυ της Παρασκευής από τον αμερικανό κωμικό Μαρκ Μάρον. Συνεργάτης και πρόσφατα σύντροφος της Λιν Σέλτον, ο ίδιος επιβεβαίωσε πρώτος τον θάνατό της από αιματολογική διαταραχή που δεν είχε διαπιστωθεί ως τώρα στο σώμα της. «Έχω να ανακοινώσω άσχημα νέα. Η Λιν πέθανε χτες το βράδυ. Κατέρρευσε χθες το μεσημέρι μετά από μία εβδομάδα όπου ήταν άρρωστη. Υπήρχε μια άγνωστη και στην ίδια ασθένεια στο αίμα της. Δεν είναι θύμα του COVID-19. Οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν αλλά δεν κατάφεραν να τη σώσουν.»

Η Σέλτον έφυγε μόλις στα 54 της αφήνοντας πίσω μια καριέρα σχεδόν 15 χρόνων - όπως έλεγε και η ίδια μπήκε σχετικά αργά στον κινηματογραφικό χώρο. Η ίδια συνδέθηκε από νωρίς με το mumblecore, το ρεύμα της εποχής που παρήγαγε φθηνές ταινίες, βασισμένες στην απλότητα, τον διάλογο και τον αυτοσχεδιασμό, με θεματολογία κυρίως τις σχέσεις των σύγχρονων εικοσάρηδων και τριαντάρηδων. Πρώτη της ταινία ήταν το «We Go Way Back», όμως το φιλμ που έκανε γνωστό το όνομά της στον χώρο (και τη συνέδεσε οριστικά με το mumblecore) ήταν το «Humpday» του 2009, η ταινία όπου ο Μαρκ Ντούπλας και ο Τζόσουα Λέοναρντ υποδύονται ένα ζευγάρι φίλων που αποφασίζουν να γυρίσουν μαζί ένα γκέι πορνό φιλμ για να βγάλουν χρήματα. 

Οι περισσότεροι δημιουργοί του mumblecore προχώρησαν σταδιακά σε μεγαλύτερες παραγωγές, δείχνοντας πως το είδος χρησίμευσε περισσότερο ως σχολείο για τους ίδιους έτσι ώστε να πάνε προς το επόμενο βήμα. Η Σέλτον ουσιαστικά δεν το άφησε ποτέ, υπογράφοντας ταινίες παρόμοιας θεματολογίας με αιχμή τον διάλογό τους και βασικό θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις. Στην πορεία είχε απλά δίπλα της γνωστότερους ηθοποιούς, όπως στο «Laggies» του 2014 με τους Κίρα Νάιτλι και Σαμ Ρόκγουελ. Μέσα στη δεκαετία σκηνοθέτησε επίσης τα «Your Sister's Sister» (2011),«Touchy Feely» (2013), «Outside In» (2017) και το «Sword of Trust» (2019) με πρωταγωνιστή τον Μάρον. 

Εκεί όμως που βρήκε η ίδια καταφύγιο και έναν ρόλο στο industry ήταν στην τηλεόραση, όπου και χωρίς να αναλαμβάνει ολόκληρες δουλειές, συνεργάτησε άψογα με πολλούς στη σκηνοθεσία επεισοδίων, από το «Glow», το «Mindy Project», το «New Girl» ως τα πολύ πρόσφατα «Dickinson» και «The Morning Show». Η ίδια βρήκε σε αυτές τις σειρές ιδέες που μπορούσε να υποστηρίξει και ταίριαζαν με το σκηνοθετικό στυλ που είχε ήδη αναπτύξει, γνωρίζοντας πως στο στουντιακό Hollywood δύσκολα θα μπορούσε να στεριώσει χωρίς να αλλάξει - γι' αυτό άλλωστε και αρνήθηκε κάποια στιγμή την σκηνοθεσία του «Black Widow» της Marvel.