[Κριτική] Το «Run» τρέχει με ένα σενάριο γεμάτο απιθανότητες αλλά παραμένει αποτελεσματικό

Πρώτη σκηνή, φλάσμπακ σε νοσοκομείο. Η Σάρα Πόλσον έχει μόλις γεννήσει και βλέπει το πρόωρο βρέφος της να καταφέρνει να παραμείνει στη ζωή, μετά από μεγάλες προσπάθειες των γιατρών. Επιστροφή στο σήμερα, το πρόωρο βρέφος έχει γίνει έφηβη, ικανότατη όπως ισχυρίζεται η μητέρα της, καθώς έμαθε να ζει παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει (μεταξύ άλλων και ατροφία στους μυς που της έχει προκαλέσει κινητικό πρόβλημα) σε όλη της ζωή. Ανατρέφεται αποκλειστικά στο σπίτι, υπό την υψηλή εποπτεία της μητέρας της που φαίνεται να έχει εγκαταλείψει κάθε φιλοδοξία προσωπικής ζωής, με τις δυο γυναίκες να συνεργάζονται αρμονικά στην καθημερινότητά τους.

Γνωρίζοντας πως παρακολουθούμε ένα θρίλερ, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πως η καθημερινότητα που βιώνουν δεν είναι και τόσο αρμονική. Τι μπορεί να συμβαίνει; Από νωρίς αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε πως υπάρχει κάτι το υπερβολικό στη σχέση μητέρας-κόρης, παρά την γονική αφοσίωση που απαιτείται, με την τελευταία να μην έχει κινητό τηλέφωνο και πρόσβαση στο ίντερνετ και ουσιαστικά να μην έχει σχέσεις με άλλους ανθρώπους, βιώνοντας μια πραγματικότητα της οποίας οι αλήθειες έχουν φιλτραριστεί από τη μητέρα της. 

Το τί πάει λάθος το μαθαίνουμε σχετικά νωρίς, σε μια ταινία που δεν ενδιαφέρεται να πρωτοτυπήσει αλλά να διαχειριστεί όσο καλύτερα γίνεται το φιλμικό χρόνο. Έτσι, το «πρόβλημα» μας σερβίρεται νωρίς, αφιερώνοντας τον περισσότερο χρόνο στη λύση του που έρχεται μέσα από αποτελεσματικές μακροσκελείς σκηνές που διατηρούν την αγωνία του θεατή. Παράλληλα, μπορεί το μυστικό της ταινίας να παρουσιάζεται νωρίς, το σενάριο όμως φροντίζει με συμπληρωματικές αποκαλύψεις να το κάνει λίγο πιο εντυπωσιακό αλλά και σχεδόν αδιανόητο, καθώς μετά το τέλος της ταινίας, ψύχραιμα πια, οι απιθανότητες που μπορεί να μετρήσει κάποιος στο background της ιστορίας είναι πολλές.

Μετά το «Searching», ο Ανίς Τσαγκάντι φτιάχνει ακόμη ένα φιλμ γρήγορης εξέλιξης, βαρυφορτωμένο με νέα τεχνολογία το πρώτο, κινούμενο λόγω έλλειψης τεχνολογίας το δεύτερο. Δίνει έδαφος στη Σάρα Πόλσον για την αποτύπωση ενός χαρακτήρα που μόνο μονοδιάστατος (όπως φαίνεται στην αρχή) δεν είναι, αλλά και στη νεαρή Κίρα Άλεν που έχει να διαχειριστεί την καταιγίδα αποκαλύψεων που μαθαίνει η ηρωίδα της, οπότε η υπερβολή ορισμένες φορές στην ερμηνεία είναι αναμενόμενη και κάπως θεμιτή. Ο Τσαγκάντι προς τιμήν του δεν φορτώνει την ιστορία του με jump scares, καταφέρνοντας να διατηρήσει ατμόσφαιρα αγωνίας χρησιμοποιώντας αποκλειστικά το χώρο του σπιτιού, από κλειδωμένες πόρτες μέχρι το πάντα αποτελεσματικό υπόγειο, δείχνοντας πως είναι ένας σκηνοθέτης που μπορεί να διαχειριστεί σενάρια που ποντάρουν στον εύκολο  εντυπωσιασμό δίνοντας ταινίες που διατηρούν μια τιμιότητα για το είδος που κινούνται.

Βαθμολογία: ★★1/2

Η ταινία «Run» κάνει πρεμιέρα στην COSMOTE TV μέσα από την επιλογή «PVoD Πρεμιέρες» της on demand υπηρεσίας Movies Club.