10:07
20/2

Berlinale 2018: Τι έκανες «Damsel» στην Άγρια Δύση;

Το συντακτικό της κινηματογραφικής Άγριας Δύσης έχει συγκεκριμένη και πλούσια εικονογραφία που περιλαμβάνει αχανή τοπία, αγωνιώδεις μονομαχίες, σκληροτράχηλους ήρωες, μπαρουτοκαπνισμένα σαλούν, βαθιά φαράγγια, ακατάπαυστη κάντρι κ.α. Είδος που δήλωνε παραδοσιακά παρόν στις συζητήσεις ως το «αγαπημένο» του (κάθε) μπαμπά, το γουέστερν διένυσε μεγάλη απόσταση από τις εμβληματικές ταινίες του Τζον Φορντ και του Σέρτζιο Λεόνε, μέχρι τις μεταγενέστερες απολογίες των «Χορεύοντας με τους Λύκους», «Ασυγχώρητοι», τις κωμικές περιπέτειες ή τους νεωτερισμούς των Κοέν. Καιρός για αποδόμηση.

Το «Damsel» (Δεσποσύνη) των αδερφών Ζέλνερ, που συμμετέχει μετά την πρεμιέρα του στο Sundance στο Διαγωνιστικό τμήμα του φετινού Φεστιβάλ Βερολίνου, είναι μία αξιοπερίεργη αλλά άνιση σάτιρα του είδους. Ο Ρόμπερτ Πάτινσον υποδύεται τον Σάμουελ Αλαμπάστερ, έναν ρομαντικό νεαρό που αποφασίζει να διασχίσει την αμερικάνικη συνοριακή γραμμή για να σώσει και (φυσικά) να παντρευτεί τη μονάκριβη αγάπη του, την Πενέλοπε (Μία Βασικόφσκα). Απρόθυμος σύντροφος στο ταξίδι, ένας αλκοολικός εφημέριος και ένα μικροσκοπικό άλογο με τ’ όνομα Μπάτερσκοτς, εμπνευσμένο από τα αγαπημένα μπισκότα της Πενέλοπε. Κι όμως μιλάμε για γουέστερν.

Σε ένα παραδοσιακά ανδροκρατούμενο είδος, τα άτακτα αδέρφια Ζέλνερ φορούν τα σπιρούνια τους σε σκηνοθεσία, σενάριο, ερμηνείες (ο Ντέβιντ Ζέλνερ του «Kumiko, the Treasure Hunter» μαζί με τον αδερφό του Νέιθαν) και προσπαθούν να κάνουν πλάκα με τα αρχετυπικά στερεότυπα των «καουμπόικων». Μόνο που όλα όσα τους απασχολούν γίνονται σαφή ήδη από την πρώτη διαλογική σκηνή της ταινίας, με έναν θαυμάσιο Ρόμπερτ Φόρστερ, οπότε στη συνέχεια απλά επισημαίνουν (ή ξεχειλώνουν) τις ιδέες τους. 

Το ταξίδι του ρομαντικού, αφελή και γι’ αυτό επικίνδυνου Σάμουελ (ο Πάτινσον σιγοντάρει αποτελεσματικά την κωμωδία) ξεκινά με στρωτή αφήγηση και προορισμό. Η συνάντησή του με την Πενέλοπε (η Βασικόφσκα ανεξήγητα μετριοπαθής στο ρόλο) στοιχειοθετεί μεν την ανατροπή της ταινίας, αλλά από εκεί κι έπειτα το «Damsel» υιοθετεί μία επεισοδιακή δομή με χαρακτήρες και καταστάσεις που μερικές φορές λειτουργούν (όπως η συνάντηση με τον Ινδιάνο) και άλλοτε όχι. Οι Ζέλνερ έχουν σίγουρα την καλοπροαίρετη διάθεση να χλευάσουν τους κανόνες του είδους, αλλά υπάρχουν στιγμές που πυροβολούν άσφαιρα. Επίσης δεν είναι ξεκάθαρο αν το «Damsel» θέλει να είναι μία σοφιστικέ παρωδία ή μια σοβαροφανής κωμωδία.

Όπως και να'χει ας δούμε τι μας επιφυλάσσει αργότερα μέσα στη χρονιά ο Ζακ Οντιάρ με το δικό του αντι-γουέστερν «Οι Αδελφοί Αδελφές» (πιθανή πρεμιέρα στις Κάννες), για να κάνουμε τις συγκρίσεις. Κατα τ' άλλα, μπορεί το «Damsel» να γίνεται όσο περνά η ώρα μία «δεσποσύνη σε κίνδυνο», σίγουρα όμως δεν δικαιολογείται το (μικρό) γιούχα που ακούστηκε στην αίθουσα με το που έπεσαν τα credits.

Το 68ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου θα διαρκέσει από τις 15-25 Φεβρουαρίου 2018 και το ΣΙΝΕΜΑ / cinemagazine.gr σας υπόσχεται καθημερινά τις πιο ζεστές ανταποκρίσεις!

Διαβάστε ακόμη:
Berlinale 2018: Το «U - July 22» αναβιώνει ανατριχιαστικά τη σφαγή στην Ουτόγια​
Berlinale 2018: Τα οικογενειακά (και κινηματογραφικά) αδιέξοδα του «Figlia Mia»
Berlinale 2018: Η Ιστορία επαναλαμβάνεται στο εξαιρετικό «Transit» του Κρίστιαν Πέτζολντ
Berlinale 2018: Ο Αλεξέι Γκέρμαν Τζ. επιστρέφει με τον «Ντοβλάτοφ» στα σοβιετικά του φαντάσματα
Berlinale 2018: Αντέχει η αγάπη στο χρόνο, τα χρέη και τους πειρασμούς;
Berlinale 2018: Το Φεστιβάλ Βερολίνου άνοιξε αυλαία (κουνώντας την ουρά του)
Berlinale 2018: Who let the dogs out? Μα φυσικά ο Γουές Άντερσον!
Berlinale 2018: Το φεστιβάλ ξεκινά και αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε!