Ο Σαμ Μέντες κέρδισε το μεγάλο βραβείο του Σωματείου Σκηνοθετών για το «1917»

Παραδοσιακά, ένα από τα πιο σίγουρα βραβεία που προβλέπουν την οσκαρική νίκη είναι εκείνο του Σωματείου Σκηνοθετών της Αμερικής. Τα τελευταία έξι χρόνια, ο σκηνοθέτης που κέρδισε το βραβείου του DGA έφυγε και με το αντίστοιχο Όσκαρ, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον Αλφόνσο Κουαρόν του «Ρόμα».

Στη φετινή απονομή που πραγματοποιήθηκε χθες 25 Ιανουαρίου, ο Σαμ Μέντες επικράτησε τελικά των Μάρτιν Σκορσέζε («Ο Ιρλανδός»), Μπονγκ Τζουν-χο («Παράσιτα»), Κουέντιν Ταραντίνο («Κάποτε στο Χόλιγουντ») και Ταΐκα Γουαϊτίτι («Τζότζο») κερδίζοντας άλλο ένα βραβείο για το «1917» μετά την πρόσφατη Χρυσή Σφαίρα Σκηνοθεσίας.  Ως νικητής του συγκεκριμένου βραβείου, ο Σαμ Μέντες έγινε μέλος μίας ξεχωριστής ελίτ 14 σκηνοθετών που έχουν κερδίσει δυο φορές στο DGA και ένας από τους τρεις σκηνοθέτες (οι άλλοι δυο είναι ο Μίλος Φόρμαν για τα «Φωλιά του Κούκου», «Αμαντέους» και ο Αλφόνσο Κουαρόν για τα «Gravity», «Ρόμα») που έχουν 2/2 νίκες. Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ κατέχει το ρεκόρ των 3 βραβείων DGA («Το Πορφυρό Χρώμα», «Η Λίστα του Σίντλερ», «Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν») με 11 υποψηφιότητες. Ο Σαμ Μέντες είχε κερδίσει το πρώτο του βραβείο DGA πριν από 20 χρόνια ακριβώς για το «American Beauty».

Το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη απέσπασε η Άλμα Χα'ρελ για το σκηνοθετικό της ντεμπούτο «Honey Boy», ταινία που βασίζεται στις προσωπικές αναμνήσεις του Σία ΛαΜπεφ (με τον ίδιο να υποδύεται τον πατέρα του) και στην κατηγορία Καλύτερης Σκηνοθεσίας σε Ντοκιμαντέρ, οι Στίβεν Μπόγκναρ και Τζούλια Ράιχερτ έκαναν την έκπληξη με το «American Factory» σε παραγωγή Netflix.

Σχετικά με τον σύγχρονο διάλογο που αφορά το streaming, το Σωματείο είχε πάρει θέση τον Ιούνιο ανακοινώνοντας ότι όσες «ταινίες κυκλοφορούν σε διαδικτυακές πλατφόρμες την ίδια ημερομηνία με την πρεμιέρα τους στις αίθουσες δεν θα θεωρούνται επιλέξιμες για τα βραβεία». Με σκοπό να προστατευθεί η κινηματογραφική εμπειρία της αίθουσας, ο Πρόεδρος του Σωματείου Τόμας Σλάμι σχολίασε πως «γιορτάζουμε το σημαντικό ρόλο που έχει συντελέσει η αίθουσα στο να συγκεντρώνει το κοινό, το οποίο βιώνει εκεί συλλογικά τις ταινίες σύμφωνα με την πρόθεση των δημιουργών».

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Μπονγκ Τζουν-χο - Παράσιτα
Σαμ Μέντες - 1917
Μάρτιν Σκορσέζε - Ο Ιρλανδός
Κουάντιν ταραντίνο - Κάποτε στο Χόλιγουντ
Ταΐκα Γουαϊτίτι - Τζότζο

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Μάτι Ντιοπ - Atlantics
Άλμα Χαρ'ελ - Honey Boy
Μελίνα Ματσούκας - Queen & Slim
Τζο Τάλμποτ - The Last Black Man in San Francisco
Τάιλερ Νίλσον και Μάικλ Σβαρτς - The Peanut Butter Falcon

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΣΕ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Στίβεν Μπόγκναρ και Τζούλια Ράιχερτ - American Factory
Φεράς Φαγιάντ - The Cave
Άλεξ Χολμς - Maiden
Λιούμπομιρ Στεφάνοφ και Ταμάρα Κοτέβσκα - Honeyland
Νανφού Γουάνγκ και Ζιαλίνγκ Ζανγκ - One Child Nation

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΛΕΤΑΙΝΙΑ 'Η ΜΙΝΙ ΣΕΙΡΑ
Άβα Ντι Βερνέ - When They See Us
Βινς Γκίλιγκαν - El Camino: A Breaking Bad Movie
Τόμας Κέιλ - Fosse/Verdon (Επεισόδιο: Nowadays)
Γιόχαν Ρενκ - Chernobyl
Μίνκι Σπίρο - Fosse/Verdon (Επεισόδιο: All I Care About Is Love)
Τζέσικα Γιου - Fosse/Verdon (Επεισόδιο: Glory)