Φράνσις Λάι (1932-2018): Αποχαιρετισμός σε έναν λυρικό της κινηματογραφικής μουσικής - cinemagazine.gr
13:43
8/11

Φράνσις Λάι (1932-2018): Αποχαιρετισμός σε έναν λυρικό της κινηματογραφικής μουσικής

Έφυγε στα 86 του ο συνθέτης του «Love Story» αλλά και πλήθους μουσικών για τον κινηματογράφο.

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Μπορεί το «Ένας Άνδρας και Μια Γυναίκα» (το ντεμπούτο του στο μεγάλο μήκος!) μαζί με το «Love Story» να είναι οι ξακουστές δημιουργίες του, έχοντας συμβάλλει τα μέγιστα και στην απήχησή τους, όμως ο τετράκις υποψήφιος για Σεζάρ μουσικής και μόνο μία φορά για Όσκαρ (αυτό που πήρε για το  «Love Story»), παρά την κριτική περιφρόνηση, έχει γράψει ένα ρεσιτάλ μελωδικών θεμάτων για πάνω από 100 ταινίες στη μακρά (πάνω από μισό αιώνα) καλλιτεχνική του ζωή.

Ένας λόγος της (κριτικής) επιτίμησης υπήρξε πως οι ταινίες που συμμετείχε δεν ευτύχησαν καλλιτεχνικά. Ένας άλλος είναι η σαφής τοποθέτηση του Λάι, ευνοούμενη κιόλας από μια εποχή που το soundtrack ευτυχούσε, στην φράξια των αμετανόητων μελωδών, των μουσουργών του theme, που αρκετές φορές, αν δεν είσαι αυτής της λογικής, μοιάζει υπερβολικά εύπεπτο, ίσως γλυκερό, αποτεινόμενο στο «τρισκατάρατο» αίσθημα του λαϊκού σινεμά.

Δεν είναι έτσι τα πράγματα, φυσικά. Ο Λάι δεν έχει εκπέσει, περισσότερο από τον Μορικόνε ας πούμε, σε ευκολίες. Απλά αυτό είναι το στυλ του, είναι απερίφραστα λυρικός, ευαίσθητος και αφάνταστα ικανός για δημιουργία μοτίβων και μουσικών θεμάτων.

Συνεργάστηκε πολύ με τον Κλοντ Λελούς, έγραψε πανέμορφη μουσική για τον Μιχάλκοφ στα «Μαύρα Μάτια» του, στο κλασσικό «Μάγιερλινγκ» του Τέρενς Γιαγκ (με Ντενέβ και Σαρίφ), για τον Λοτνέρ στο «L'inconnu dans la maison» (με τον Μπελμοντό, από βιβλίο του Σιμενόν), τους «Αθλίους» (με Μπελμοντό, του Λελούς επίσης), έξοχη μουσική για τον «Ταξιδιώτη της Βροχής» του Κλεμάν με τον Τσαρλς Μπρόνσον, το «Madly» με τον Ντελόν την ίδια χρονιά, το σίκουελ της «Εμμανουέλας» βέβαια που ορίζει και μια europop εποχή σαν ήχος και πάμπολλα άλλα που στέκουν άριστα στον μουσικόφιλο, θιασώτη της κινηματογραφικής μουσικής από την κατ' εξοχήν περίοδο που το μουσικό θέμα χαρακτήριζε την αύρα ενός σινεμά.

Προς τιμήν του παραθέτουμε ένα θέμα που έγραψε για ένα ντοκιμαντέρ του 1968 με θέμα τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Γκρενόμπλ. Ελαφρύ το χώμα.