Θα εμφανιστεί ο Χίτλερ στα Όσκαρ; Το «Jojo Rabbit» κέρδισε στο Τορόντο και πάει για το μεγάλο στοίχημα της χρονιάς - cinemagazine.gr
10:04
16/9

Θα εμφανιστεί ο Χίτλερ στα Όσκαρ; Το «Jojo Rabbit» κέρδισε στο Τορόντο και πάει για το μεγάλο στοίχημα της χρονιάς

Η σάτιρα του Τάικα Γουαϊτίτι αγαπήθηκε τελικά από το κοινό του Φεστιβάλ του Τορόντο, που της χάρισε το People's Choice Award, το βραβείο που παραδοσιακά οδηγεί τον αποδέκτη του σε κάποιο ή κάποια χρυσά αγαλματίδια στη βραδιά των Όσκαρ. 

Από τον Τάσο Μελεμενίδη

Για το «Jojo Rabbit» έχουμε γράψει αρκετά ως τώρα για την ανάπτυξή του και την ιστορία πίσω από το σενάριό του που διαρκώς απορρίπτονταν από τα μεγάλα στούντιο. Μετά την επιτυχία του «Thor: Ragnarok» ο Νεοζηλανδός Τάικα Γουαϊτίτι αντιλήφθηκε πως ξεπέρασε το επίπεδο ενός weird ταλαντούχου σκηνοθέτη από εξωτικό μέρος και ανέβηκε σε αυτό ενός superstar της γενιάς του χάρη και στην παροιμιώδη άνεση που έχει να βρίσκεται μπροστά απο την κάμερα - άλλωστε κρατά πάντα για τον εαυτό του έναν μικρό ρόλο στις ταινίες του. Με αυτό το status λοιπόν ξανάπιασε ένα παλιό του σενάριο, δηλώνοντας σε αποσβολωμένους δημοσιογράφους πως επιτέλους «είναι η κατάλληλη εποχή για μια κωμωδία με ναζί».

Το «Jojo Rabbit» έκλεισε από νωρίς γνωστούς stars (Σκάρλετ Γιοχάνσον και Σαμ Ρόκγουελ), ενώ ο Γουαϊτίτι, πιθανά για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, κράτησε για τον εαυτό του το ρόλο ενός φανταστικού φίλου που έχει ένα μοναχικό παιδί στη ναζιστική Γερμανία του '30 και ο οποίος έχει το πρόσωπο του Χίτλερ. Το πρώτο τρέιλερ που βγήκε πρόσφατα έκανε σαφείς τις προθέσεις της ταινίας. Γνωστοί κωμικοί μπλέκονται σε μαθήματα ειρωνείας, μια σατιρική επίθεση προς κάθε μορφή μίσους, με την κυριαρχία της ρητορικής του στις μέρες να φαίνεται πως αποτελεί τον πραγματικό στόχο της ταινίας. Οι εικόνες των μικρών προσκόπων και η σχέση του ήρωα με μια νεαρή εβραιοπούλα πρόδιδαν επίσης και μια στροφή αλά Γουές Άντερσον για τον Γουαϊτίτι - το Twitter βάφτισε με τον ευρηματικό τίτλο «Moonreich Kingdom» την ταινία. 

Η πρεμιέρα της ταινίας στο Τορόντο ήταν μια από τις πιο αναμενόμενες στιγμές του φεστιβάλ, που κινήθηκε σε ρηχά νερά φέτος. Η προβολή της καταχειροκροτήθηκε, αν και οι κριτικές ήταν πιο μετριοπαθείς με αρκετούς να υποστηρίζουν πως το αστείο ολοκληρώνεται στο τρέιλερ και η διάθεση για σάτιρα αντιπαραβάλλεται με τις φτωχές τελικά εμπνεύσεις χιούμορ. Το People's Choice Award όμως έλεγε άλλα και χάρισε χθες στην ταινία του Γουαϊτίτι το πρώτο βραβείο, που εδώ και χρόνια αποτελεί την εκκίνηση της οσκαρικής περιόδου και κάτι σαν σούπερ-βατήρα για τον κάτοχό του - κάτι που συνέβη και πέρυσι με το «Green Book» που ουσιαστικά μάθαμε από εκεί. 

Οι δύο ταινίες που πήραν την δεύτερη και την τρίτη θέση, πίσω από την ταινία του Γουαϊτίτι, θα έχουν μάλλον και αυτές λαμπρό μέλλον τους επόμενους μήνες. Το «Mariage Story» του Νόα Μπάουμπακ είναι η ταινία που επιτέλους θα τον οδηγήσει ψηλά (και εδώ Σκάρλετ Γιοχάνσον παρεμπιπτόντως), ενώ το «Parasite» (που θα «ανοίξει» τις 25ες Νύχτες Πρεμιέρας) έχοντας ήδη τη δόξα από τις Κάννες, καλοβλέπει πια και ένα ενδεχόμενο Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας. Και οι δυο ταινίες μπαίνουν πλέον σε ένα μονοπάτι γνώριμο από αντίστοιχες άλλες, όμως το φιλμ του Γουαϊτίτι αναμένεται να αποτελέσει το μεγάλο στοίχημα της σεζόν. 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια διαρροή, σύμφωνα με την οποία μέτοχοι της Disney (στην οποία ανήκει πια η Fox Searchlight) ενοχλήθηκαν από το την εικόνα του Χίτλερ, παρά τις εμφανείς )κανιβαλιστικές διαθέσεις, και δεν χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την ιδέα πως η εταιρία έχει ένα τέτοιο φιλμ στον κατάλογό της. Είτε γράφτηκε γιατί αληθεύει είτε απλά για προκαλέσει λίγο παραπάνω θόρυβο, το «Jojo Rabbit» μοιάζει φτιαγμένο για να είναι αμφιλεγόμενο, καθώς μπορεί όντως κάποιοι μέτοχοι της Disney να «είδαν» στην ταινία τον φίλο τους τον Τραμπ και να αντιδρούν σε κάτι τόσο ακανθώδες, ενώ η Ακαδημία που έχει φτάσει πλέον το political correctness των τελετών της σε τέτοια δυσθεώρητα ύψη που κανείς κωμικός δε θέλει να τις παρουσιάσει, έχει αποδείξει πως με τη σάτιρα δεν πολυταιριάζει. 

Το 1967 ο Μελ Μπρουκς και η παρέα του τραγουδούσαν «Springtime for Hitler and the nazis» και κέρδιζαν Όσκαρ Σεναρίου. Μπορεί κάτι τέτοιο να επαναληφθεί στην εποχή μας;