Μόλις γεννήθηκε ένα οσκαρικό φαβορί; Οι πρώτες κριτικές αντιδράσεις για το «Mank» παραληρούν
Ύμνοι περί τεχνικού και καλλιτεχνικού θριάμβου πλημμυρίζουν τις πρώτες κριτικές εντυπώσεις πέρα από τον Ατλαντικό για την επιστροφή του Ντέιβιντ Φίντσερ. Ελπίζουμε, στις αίθουσες του κόσμου.
Μπορείς να καταλάβεις πολλά για την νοοτροπία στα σημερινά κινηματογραφικά στούντιο, όταν το διαμέτρημα ενός Ντέιβιντ Φίντσερ έχει να παραδώσει έργο για την αίθουσα έξι ολόκληρα χρόνια. Μπορεί να μην ακούγεται ευχάριστα, ιδίως σε όσους από εμάς είναι θιασώτες της σκοτεινής αίθουσας και όχι του ταπεινού σαλονιού, όμως η έλλειψη παραγωγικής γενναιότητας (και καλλιτεχνικής ενάργειας) των στούντιο είναι κέρδος της πλατφόρμας - εδώ του Netflix.
Που όλα αυτά τα χρόνια δίνει στέγη στον Φίντσερ, τηλεοπτική (House of Cards, Mindhunter) κι αυτός ανταποδίδει και κύρος και χρήμα. Άλλωστε, τόση είναι η έλλειψη κοινής λογικής στα σημερινά majors: Ο Φίντσερ δεν έκανε ποτέ ταινία ούτε ιδιαίτερα ακριβή, ούτε ζημιογόνα.
Πρόβλημά τους.
Διότι το «Mank», κατά τα πρώτα κριτικά φαινόμενα, φαίνεται όχι μόνο να αντέχει το βάρος της προσδοκίας - μην ξεχνάμε ότι είναι ένα σχέδιο που ο Φίντσερ κουβαλά σχεδόν 30 χρόνια - αλλά και να δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη. «Εξαίρετη λεπτοδουλειά και εμμονή με την διαλογή και επιλογή ιστορικών σημείων που θα διεγείρουν τους κινηματογραφόφιλους», από τη μια. «Είσαι λάτρης των προκλητικών ιστοριών για το Χόλιγουντ; Αυτό είναι για σένα», από την άλλη. «Ένας αλλόκοτος λαβύρινθος, μια συναρπαστική και απρόβλεπτη προσέγγιση στην αποδόμηση του Χόλιγουντ με την δική του γλώσσα», από την τρίτη.
Οι Αμερικανοί κριτικοί παραληρούν - και προβλέπουν θύελλα υποψηφιοτήτων, σε ρόλους (Όλντμαν, Σέιφριντ), σε Ταινία, Σκηνογραφία, Φωτογραφία, Κοστούμια, Ήχο, Κοστούμια, Μοντάζ και φυσικά Σκηνοθεσία. (Σενάριο; Η εύλογη ερώτηση). Αν ευοδωθούν αυτές οι προβλέψεις, το Netflix έχει στα χέρια έναν «Ιρλανδό» (από πλευράς αριθμού υποψηφιοτήτων), μιας και φαίνεται να πηγαίνει για διψήφιο αριθμό, έναν «Ιρλανδό» που ίσως δεν μείνει με τα χέρια άδεια.
Βέβαια ας σημειωθεί ότι ο υπερθεματισμός αυτός συχνότατα έχει εκτοπιστεί και βγει άκυρος στο τέλος. Όχι για κάποιον μυστηριώδη λόγο - ή για τα «συμφέροντα» και τις κακοήθειες που σκέπτεται το συνωμοτικό μυαλό - αλλά απλά γιατί η Ακαδημία δεν είναι Κριτική, είναι άλλο συλλογικό μυαλό, με άλλες προτεραιότητες, που συχνά πρυτανεύουν. Ο «Mank», μπορεί να διαφαίνεται πως είναι μια ταινία για το Χόλιγουντ, θεωρητικά αγαπώνται αυτές οι ταινίες από την βιομηχανία, όμως απορρέει επίσης ότι είναι ασυμβίβαστα λαβυρινθώδης και πολυεπίπεδη. Κι επειδή έτσι περιγράφονται συχνά μεγάλες ταινίες που ΔΕΝ αρέσουν στην Ακαδημία, κρατάμε μικρό καλάθι.
Ως τότε, ορίστε η μελετημένη θριαμβολογία των πρώτων εντυπώσεων κι εμείς στην φλεγόμενη αναμονή - μια από τις μικρές/μεγάλες χαρές που έχουν απομείνει στην δύσκολη εποχή μας.
MANK: Exceptional craftsmanship and a strong turn from Amanda Seyfried, but also an obsession with picking and choosing historical bits that will likely rankle the very cinephiles it was ostensibly made for, plus more Upton Sinclair chatter than anyone would ever, EVER need. ????
— Kate Erbland (@katerbland) October 30, 2020
#Mank is a remarkable sight to behold w/ each shot so meticulously well crafted you’ll want to pause the film often just to stare at this thing. A frenetic & authentic throwback that classic film buffs will adore. Are you a lover of provocative Hollywood stories? This is for you pic.twitter.com/39N7fLOOv5
— Erik Davis (@ErikDavis) October 30, 2020
MANK is a peculiar labyrinth of a movie, a thrilling & unpredictable approach to deconstructing Hollywood history in its own language. No, you won’t get a definitive CITIZEN KANE backstory (& Orson emerges relatively unscathed); you’ll get a remarkable window into what it means.
— erickohn (@erickohn) October 30, 2020
David Fincher’s #Mank is phenomenal. Everything from the brilliant sound design to the amazing performances makes it one of the best films of 2020. Cinephiles are going to LOVE this movie. pic.twitter.com/WmmAvgIJGJ
— Steven Weintraub (@colliderfrosty) October 30, 2020
#MANK is beautifully shot. Erik Messerschmidt’s cinematography is exquisitely lush and Trish Summerville’s costumes are fantastic. This is a craft-feast, and that score by Trent Reznor and Atticus Ross is glorious. #MANK is exquisitely crafted and a visual delight. #OSCARSpic.twitter.com/h0FQOdFyyd
— Jazz Tangcay (@jazzt) October 30, 2020
#Mank has plenty to admire technically. Production, camerawork, sound & score are its strongest elements & the leading picks for the #Oscars.
This is the AP Film History course for cinephiles, likely to alienate some general audiences. Arliss Howard & Tom Pelphrey are standouts. pic.twitter.com/FQAQa66iA9
— Clayton Davis (@AwardsCircuit) October 30, 2020
MANK isn’t really about the making of Citizen Kane; it’s how the Hollywood machine props up and quickly tears down. Superb screenplay and structure, a technical marvel and eerily relevant. Good performances all but Arliss Howard, Tom Pelphrey and Amanda Seyfried stand out. #Mankpic.twitter.com/mWawolXQyE
— Erik Anderson (@awards_watch) October 30, 2020
I love that David Fincher’s dad gets sole screenwriting credit on MANK (a good movie about how hard it is for movies to be good)
— david ehrlich (@davidehrlich) October 30, 2020
David Fincher is in fine form with #Mank. It’s dazzling & made for cinephiles. A sharp, smart critique of golden era Hollywood & evocative dreamlike homage to perfection. Seyfried is winning. Erik Messerschmidt’s cinematography, a lavish affair. Editor Kirk Baxter earns top marks pic.twitter.com/c6GsK2muN2
— Courtney Howard (@Lulamaybelle) October 30, 2020
#Mank is the love letter to cinema we urgently need this year, and it’s anchored by another masterful turn from Gary Oldman, as well as a truly revelatory performance by Amanda Seyfried, who deserves every acting prize going. I adored this movie.
— Joe Utichi (@joeutichi) October 30, 2020
David Fincher’s #Mank is one helluva production. A smart, riveting trip to a bygone era. An exploration of 30s Hollywood, politics & ideals. Gary Oldman is perfect, Tom Pelphrey is impressive & Amanda Seyfried is wonderful. Photography is gorgeous, score magical. A love letter. pic.twitter.com/yRcQUKBVLl
— Fico (@FicoCangiano) October 30, 2020
And yes, the filmmaking style is a lot of fun, but it’s hard to sustain enthusiasm for that stuff for a whole movie. “Wait, *another* fade out! Whoa, it’s *still* mono!”
— Mike Ryan (@mikeryan) October 30, 2020