Berlinale 2019: Το «Πιράνχας» είναι ένα απρόσμενα συγκρατημένο δράμα για τα «τσικό» της ναπολιτάνικης μαφίας - cinemagazine.gr
16:51
12/2

Berlinale 2019: Το «Πιράνχας» είναι ένα απρόσμενα συγκρατημένο δράμα για τα «τσικό» της ναπολιτάνικης μαφίας

Με εφαλτήριο το ομώνυμο best seller του Ρομπέρτο Σαβιάνο, συγγραφέα μεταξύ άλλων του περιβόητου «Γόμορρα», ο Κλαούντιο Τζοβανέζι («Το Άνθος») περιδιαβαίνει τα στενά της Νάπολης παρέα με μία ομάδα 15χρονων που βάζουν στόχο να γίνουν τα αφεντικά της φτωχογειτονιάς.

Απόστολή στο Βερολίνο: Νεκτάριος Σάκκας

Αναμφίβολα, όλα τα βαρυσήμαντα σημεία αναφοράς πάνω στα έργα και τις ημέρες της ιταλογενούς Μαφίας που έχουμε δει στο σινεμά (σε όποια και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού κι αν κοιτάξει κανείς, από τον «Νονό» μέχρι το «Γόμορρα») περιστρέφονται γύρω από την αιματοβαμμένη τραγικότητα που κατατρύχει τους κεντρικούς χαρακτήρες. Στο «Πιράνχας» («La Paranza dei Bambini» ο πρωτότυπος τίτλος) ωστόσο, ο Κλαούντιο Τζοβανέζι επιχειρεί μία πιο ήπια προσέγγιση του συγκεκριμένου αφηγήματος. Γεγονός που αποτελεί ένα ενδιαφέρον στοίχημα, ιδίως αν αναλογιστούμε πως ο Ρωμαίος σκηνοθέτης του «Άνθους» (2015) είναι εξοικειωμένος αφηγηματικά με την απεικόνιση της Καμόρρα, έχοντας γυρίσει επεισόδια της τηλεοπτικής βερσιόν του «Γόμορρα».

Το «Πιράνχας» βασίζεται στο ομώνυμο best seller του Ρομπέρτο Σαβιάνο (συγγραφέα μεταξύ άλλων του περιβόητου «Γόμορρα») με τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια να προϊδεάζει θετικά όποιον προσμένει να δει μία αποηρωοποιημένη και ταξικά υποψιασμένη ματιά πάνω στον κόσμο της ιταλικής Μαφίας, λίγο πολύ στη λογική που θεμελίωσε ο Ματέο Γκαρόνε με το κινηματογραφικό «Γόμορρα» (2008).

H σχεδόν ασκητική φιγούρα του Φραντσέσκο Ντι Νάπολι που παίζει τον Νίκολα έρχεται να κουμπώσει ιδανικά με το ύφος της ταινίας

Η ταινία του Τζοβανέζι ακολουθεί τον 15χρονο Νίκολα (Φραντσέσκο Ντι Νάπολι) και την παρέα του, οι οποίοι περνούν τις μέρες τους οργώνοντας πάνω στα σκούτερ τα σοκάκια της συνοικίας Σανιτά έχοντας ένα όνειρο: να κάνουν μεγάλη ζωή με το να γίνουν μέλη της Καμόρρα. Προκειμένου να το καταφέρουν βάζουν στόχο να γίνουν αφεντικά της γειτονιάς. Και η ευκαιρία θα τους παρουσιαστεί όταν μία επιχείρηση της αστυνομίας καθαρίσει προς στιγμή την περιοχή από τους «μεγάλους» παίκτες.

Είναι περίπου αυτονόητο πως το «Πιράνχας» δεν ξεφεύγει από τη γνωστή συνταγή της ανόδου και της πτώσης των κεντρικών χαρακτήρων, με επίκεντρο φυσικά τον Νίκολα. Η έκπληξη ωστόσο εδώ αφορά στην εγκράτεια με την οποία ο Τζοβανέζι προσγειώνει τους παράτολμους πιτσιρικάδες του που αρπάζουν με περισσή ευκολία τα όπλα πιστεύοντας πως ο (μικρο)κόσμος τους είναι απλώς εκεί, έτοιμος να τον αρπάξουν. Εκεί που άλλες κινηματογραφικές αφηγήσεις φροντίζουν να γαζώσουν την υπεροψία των ηρώων τους με ένα νομοτελειακού τύπου μακελειό, το «Πιράνχας» προτιμά να φέρει τους έξι άγουρους γκάνγκστερ μπροστά στο φάσμα του τέλους των μη ρεαλιστικών τους φαντασιώσεων σχεδόν αναίμακτα (τουλάχιστον με βάση ό,τι φαίνεται στην οθόνη).

Αυτή η λογική της αντι-κλιμάκωσης που υιοθετεί ο Τζοβανέζι αντισταθμίζεται ως ένα βαθμό από μία νευρώδη κινηματογράφιση, με την κάμερα να ακολουθεί ακούραστα τους αεικίνητους φτωχοδιάβολους, την ώρα που η σχεδόν ασκητική φιγούρα του Φραντσέσκο Ντι Νάπολι που παίζει τον Νίκολα έρχεται να κουμπώσει ιδανικά με το ύφος της ταινίας. Από την άλλη, δεν απουσιάζει η εμμονή με τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά των πιτσιρικάδων (λεφτά, γυναίκες, ναρκωτικά, μαγκιά κι επίδειξη, καταλαβαίνετε τι εννοούμε), πάνω στα οποία ο Ρωμαίος σκηνοθέτης μοιάζει να ανακυκλώνεται περισσότερο από όσο δραματουργικά του είναι αναγκαίο. Επιπλέον, χωρίς να έχουμε διαβάσει το βιβλίο του Σαβιάνο, παραμένει από σεναριακής άποψης κάπως βολική η ευκολία με την οποία ανοίγει ο δρόμος για τη συμμορία του Νίκολα προκειμένου να πάρει προσωρινά τα ηνία της περιοχής.

Παρά τα συζητήσιμα σημεία του ωστόσο και προκρίνοντας έξυπνα την αφηγηματική εγκράτεια έναντι του εύκολου εντυπωσιασμού, το «Πιράνχας» έρχεται να χτίσει αξιοπρεπώς πάνω σε μία τραχιά φιλμική απεικόνιση των «φυτωρίων» της Καμόρρα, εφάμιλλη αυτού που μας είχε δείξει ο Γκαρόνε σχεδόν μία δεκαετία πριν.

Το 69ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου θα διαρκέσει από τις 7-17 Φεβρουαρίου 2019 και το ΣΙΝΕΜΑ / cinemagazine.gr σας υπόσχεται καθημερινά τις πιο ζεστές ανταποκρίσεις!

Διαβάστε ακόμη:
Berlinale 2019: Το «System Crasher» είναι ένα αναπάντεχα ανάλαφρο ντεμπούτο για το πιο δομικό παιδικό τραύμα

Berlinale 2019: Το «Χρυσό Γάντι» του Φατίχ Ακίν είναι η μεγάλη απογοήτευση του φεστιβάλ
Berlinale 2019: Το «Ghost Town Anthology» του Ντενί Κοτέ είναι μία πένθιμη, ατμοσφαιρική αλληγορία

Berlinale 2019: Το «The Ground Beneath My Feet» είναι ένα διεισδυτικό δράμα για τη μοναξιά και το στίγμα της ασθένειας
Συνέντευξη Τύπου «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών»: Ψάχνοντας τον Χαμένο Παράδεισο
Berlinale 2019: «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών» είναι η πιο ενδιαφέρουσα ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα​
Berlinale 2019: Ζητήματα πίστης και ηθικής στη νέα ταινία του Φρανσουά Οζόν «Με τη Χάρη του Θεού»
Berlinale 2019: Το Φεστιβάλ ξεκινά και αυτές είναι οι ταινίες που ανυπομονούμε να δούμε!
Η Ζιλιέτ Μπινός, πρόεδρος της επιτροπής της Μπερλινάλε 2019
«Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών»: Η νέα ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα έχει τρέιλερ (και πρεμιέρα στο Βερολίνο)