Έφυγε στα 87 της η Έλινορ Κόπολα, υπεύθυνη του αρχείου εικόνων από τα γυρίσματα του «Αποκάλυψη Τώρα»

Το κλισέ μιας γυναίκας πίσω από έναν μεγάλο άνδρα, όπως τα πιο πολλά κλισέ, περιέχει μεγάλες δόσεις ακρίβειας και η περίπτωση της Έλινορ Κόπολα δεν είναι εξαίρεση. Αν χρειάζεται πειθώ επί τούτου, δύο πράγματα αρκούν. Καλλιτεχνικά η περίπτωση του τι κινηματογράφησε παρακολουθώντας την αδιανόητη οδύσσεια των γυρισμάτων του «Αποκάλυψη Τώρα», στοιχειοθέτησε το ντοκιμαντέρ του 1991 και έδωσε στην δημοσιότητα την αλήθεια πίσω από ισχυρισμούς «θρυλικού», «αιματηρού», «παρανοϊκού» και άλλων παρόμοιων που ακολουθούν έκτοτε την ταινία. Δεν είναι μόνο που ο Κόπολα άντεξε, ο Σιν μόλις άντεξε και η παραγωγή δεν θρυμματίστηκε στα μικρότερα κομματάκια. Είναι και που η Έλινορ εξακολούθησε σκυλίσια τη δουλειά της τραβώντας υλικό από την επίσκεψη στην ανθρώπινη κόλαση που έφτιαχνε τότε ο άντρας της. 

Το δεύτερο, και μάλλον υπεράνθρωπο, είναι ότι όλα αυτά συνέβησαν ενώ γέννησε τρία παιδιά (τον Τζιαν Κάρλο, που πέθανε πρόωρα το 1986 σε τραγικό δυστύχημα, την Σοφία και τον Ρόμαν), όλα τους ασχολούμενα με τον κινηματογράφο, όλα τους μέρη μιας δυναστείας με το επώνυμο Κόπολα. Συνήθως αρκεί μια ματιά στα credits του τέλους μιας ταινίας του Φράνσις Φορντ για να πάρετε μια ιδέα. Ε, η Έλινορ είναι υπεύθυνη για πολλά από αυτά τα ονόματα. Η εγγονή, Τζία Κόπολα, είναι και αυτή σκηνοθέτις και μάλιστα αξιολογάτατη - το «Palo Alto» το αποκαλύπτει.

Πώς τα κατάφερε όλα αυτά; Μάλλον με μια τρομερή ψυχική κράση. Συν την δεδομένη της ικανότητα στο θέαμα, άλλωστε όταν γνωρίστηκαν με τον Κόπολα στα πλατώ του ντεμπούτου του, «Dementia 13», εκείνη εκτελούσε ήδη χρέη βοηθού στην καλλιτεχνική διεύθυνση. 

Τώρα, το «Megalopolis» ξέρουμε που θα αφιερωθεί, θα είναι η μόνη ταινία του Φράνσις που δεν θα δει στην αίθουσα σε κανονική διανομή (να δούμε αν θα το δούμε κι εμείς), το επιστέγασμα μιας διαδρομής που χωρίς αυτήν δεν θα είχε συμβεί με τον τρόπο και την πληρότητα που συνέβη. Μεγάλη κυρία, αφανής ατυχώς λόγω της βαριάς σκιάς, αλλά και πάλι με το «Heart of Darkness» άφησε πίσω τις εικόνες που δύσκολα θα βρεις σοβαρό σινεφίλ να τις αγνοεί. Και, προς υπηρεσία του Κόπολα και της καλλιτεχνίας σε αυτό το επίπεδο, αποκάλυψε πώς σε ένα ακυβέρνητο σύμπλεγμα χαοτικών καταστάσεων σε μάλλον μέγιστο βαθμό (ακολουθεί ο Χέρτσογκ), το πνεύμα, η σύλληψη και το μοντάζ είναι τα μόνα σωσίβια του κινηματογραφικού δημιουργού. Απλησίαστο το αποτέλεσμα, απλησίαστη όμως και η συνεισφορά της.