Γιοσέπ - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Γιοσέπ

Josep

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2020
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ορέλ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Ζαν-Λουί Μιλεσί
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Σέρζι Λόπεζ, Βαλερί Λεμερσιέ, Εμανουέλ Βοτερό, Χαβέ Σεράνο
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Σίλβια Πέρεζ Κρουζ
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 71'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Cinobo
    Γιοσέπ

Ο κομίστας της Le Monde, Ορέλ, εμπνέεται από την ζωή του σπουδαίου καλλιτέχνη, αντιφασίστα και εραστή της Φρίντα Κάλο, Γιοσέπ Μπαρτολί. Βραβείο Κοινού και Σεναρίου στο 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και Επίσημη επιλογή του φετινού Φεστιβάλ Καννών.

Από τον Πάνο Γκένα

Στις αρχές του 1939, λίγο πριν το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου, χιλιάδες δημοκρατικοί, αντιφρονούντες της δικτατορίας του Φράνκο αναζήτησαν «έξοδο» (οι ιστορικοί χρησιμοποιούν τον όρο «Retirada») προς την Γαλλία. Η γαλλική κυβέρνηση, όμως, στοίβαξε τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με απάνθρωπες συνθήκες. Εκεί, ο σχεδιαστής Γιοσέπ Μπαρτολί, Καταλανός και μαχητής κατά του Φράνκο, αποτύπωσε την φρίκη της ανθρώπινης βαναυσότητας στα ασπρόμαυρα σκίτσα του.

Η ταραχώδης ζωή του Γιοσέπ Μπαρτολί (1910-1995) στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η σχέση του με την Φρίντα Κάλο και η έκδοση του βιβλίου με τα σκίτσα του, εμπνέουν τον επίσης καταξιωμένο κομίστα και σκιτσογράφο της Le Monde, Ορέλ (πραγματικό όνομα Ορελιέν Φρομάν), για την πρώτη μεγάλου μήκους του, μία ταινία απότοκος 10 χρόνων επίμονης έρευνας και προετοιμασίας.

Υπερθεματίζει το μέσο και ευαγγελίζεται την εμψυχωτική δύναμη της καλλιτεχνικής δημιουργίας

Το αποτέλεσμα είναι η συγκλονιστική καταγραφή μιας σκοτεινής ιστορικής περιόδου που μεταχειρίζεται το κινηματογραφικό κάδρο ως έναν πρόσφορο καμβά, πάνω στον οποίο συνδιαλέγονται για 70 λεπτά η Ιστορία με τις προσωπικές στιγμές, το παρελθόν με το παρόν, το ελεύθερο πνεύμα των ανυπότακτων με την τυραννική διάθεση των αυταρχικών. Πέντε διαφορετικές χρονικές περίοδοι συνθέτουν το ταξίδι του «Γιοσέπ», όπως το αφηγείται χρόνια μετά ένας ηλικιωμένος παππούς στον εγγονό του. Σ’ αυτό το σκληρό παραμύθι που απεικονίζεται στα μελανά σκίτσα του Μπαρτολί και την ίδια ώρα χαράσσεται ανεξίτηλα στην μνήμη, ο Ορέλ και ο σεναριογράφος του Ζαν-Λουί Μιλεσί («Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο»), καταφέρνουν με επιδέξια πυκνότητα να διαχειριστούν τον πολιτικό/κοινωνικό αναβρασμό του 20ου αιώνα και να σταθούν με σαρκασμό απέναντι στο τρίπτυχο της Γαλλικής Επανάστασης. Η διακήρυξη του «Ελευθερία, Ισότης, Αδελφότης» των Διαφωτιστών βυθίζεται στο σκοτάδι της αλύγιστης αρχομανίας και όσο η Ιστορία βάφεται με αίμα, ο Ορέλ υιοθετεί έναν αποχρωματισμένο τόνο στην ταινία. Μόνο μετά την απόδραση του Μπαρτολί, στις σκηνές με την Φρίντα στο Μεξικό, το «Γιοσέπ» θα αφήσει το μελάνι στην άκρη για να εντρυφήσει στο έντονο πάθος των χρωμάτων.

Ταυτόχρονα, Ορέλ και Μιλεσί, αποτίουν φόρο τιμής στα αυθεντικά σκίτσα του Μπαρτολί, καλλιεργούν μία καλορίζικη ελπίδα στην φιλία που αναπτύσσουν ο (φανταστικός χαρακτήρας) του αξιωματικού με τον πρωταγωνιστή και σχολιάζουν την ανηλεή κι απρόθυμη συμπεριφορά του δυτικού κόσμου απέναντι στην επίκαιρη, συνεχιζόμενη, ροή προσφύγων.

Πολιτική και βαθιά ανθρώπινη ταινία κινουμένων σχεδίων υψηλής αισθητικής και τραχύτητας, που υπερθεματίζει το μέσο και ευαγγελίζεται την εμψυχωτική δύναμη της καλλιτεχνικής δημιουργίας, το «Γιοσέπ» του Ορέλ, μία ταινία ενός σκιτσογράφου για έναν σκιτσογράφο, είναι μία απαραίτητη κινηματογραφική ανάγνωση. Και σίγουρα μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Γιοσέπ
  • Γιοσέπ