Jumanji: Η Επόμενη Πίστα

Η ιδέα ενός νέου «Jumanji», της οικογενειακής περιπέτειας των ‘90s όπου ο Ρόμπιν Γουίλιαμς και τα παιδιά του ανακάλυπταν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που ζωντανεύει στο σαλόνι τους, δε θα μπορούσε να προχωρήσει στη δεκαετία που μόλις έφυγε αν δεν προχωρούσε σε βασικές δομικές αλλαγές. Για να τις αναπτύξει ξεκίνησε από μια βάση που θύμιζε το «Breakfast Club», με 4 αταίριαστους νέους να ανακαλύπτουν σε αποθήκη του σχολείου ένα παλιό videogame που τους ρουφά και τους δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουν avatar αλλά το νέο νόημα που βρίσκουν στη ζωή τους έχει το τίμημα πως για να βγουν από το παιχνίδι θα πρέπει να επιβιώσουν.

Κάπως έτσι το «Welcome to the Jungle» μαγνήτισε παιδιά και γονείς καθώς το virtual περιβάλλον του και οι old school καταβολές του κρατούσαν το ενδιαφέρον και των 2 ηλικιών, χωρίς ουσιαστικά να κοπιάσει για τα όσα γίνονταν μέσα στο παιχνίδι, ποντάροντας στην οικουμενική παρουσία του «βασιλιά» Ντουέιν Τζόνσον αλλά και την άψογα εκτελεσμένη έμπνευση της αντιστοίχισης μιας μπερδεμένης έφηβης με τον χαοτικό Τζακ Μπλακ. Οι περαιτέρω ιδέες κρατήθηκαν για το ενδεχόμενο σίκουελ το οποίο όχι μόνο ήρθε αλλά είναι και από τις περιπτώσεις που δε συρρικνώνουν το όλο project.

Ο Τζέικ Κάσνταν σκηνοθετεί και πάλι και από το να δημιουργήσει άλλη τετράδα που μπαίνει στο παιχνίδι ή να ξαναδείξει τις ανασφάλειες και τα άγχη της πρώτης, προτίμησε ένα συνδυασμό όπου τα πιτσιρίκια συναντούν τους Ντάνι Ντε Βίτο και Ντάνι Γκλόβερ και όλοι μαζί ζουν τη μεγάλη περιπέτεια, ανάμεσα σε ερήμους και χιονισμένα τοπία. Σκηνοθέτης και σεναριογράφοι κοπιάζουν αυτή τη φορά για να κρατήσει στην εμπροσθοφυλακή την κωμωδία, με gags και ατάκες να επικρατούν του αναμενόμενου CGI και να συνεισφέρουν σε ένα πολύ ικανοποιητικό οικογενειακό θέαμα που λογικά θα γεννήσει νέες περιπέτειες σε κάποια από τα επόμενα Χριστούγεννα.