Κρατικά Μυστικά

Ήταν το 2003 όταν η Κάθριν Γκαν, υπάλληλος των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, βρέθηκε κατηγορούμενη για παράβαση του νόμου περί κρατικών μυστικών επειδή διέρρευσε στον Τύπο ένα άκρως απόρρητο έγγραφο σύμφωνα με το οποίο η Υπηρεσία της είχε αναλάβει καθ’ υπόδειξη της NSA να κατασκοπεύσει κράτη μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ, με σκοπό να εκβιάσουν την έγκρισή τους για εισβολή των Αμερικανών και των συμμάχων τους στο Ιράκ.

Η πολύκροτη υπόθεση της γυναίκας που προσπάθησε μόνη της να αποτρέψει έναν βρώμικο πόλεμο γίνεται ένα σφριγηλό κατασκοπικό θρίλερ που ικανοποιεί σε ένταση και ρυθμό, με την Κίρα Νάιτλι στον πρωταγωνιστικό και τους Ρέιφ Φάινς, Μάθιου Γκουντ, Ιντίρα Βάρμα και Ρις Ίφανς να την πλαισιώνουν όμορφα κι αποτελεσματικά. Σημειώνεται πως ο σκελετός του σεναρίου βασίστηκε στο βιβλίο των Μάρσια και Τόμας Μίτσελ «The Spy Who Tried to Stop a War: Katharine Gun and the Secret Plot to Sanction the Iraq Invasion».

Μιλά εύγλωττα για το υψηλό ιδανικό της αυτοθυσίας, την έννοια του δικαίου, καθώς επίσης τις ναρκοθετημένες γραμμές ανάμεσα στο νόμιμο και το ηθικό

Αν μη τι άλλο, τα «Κρατικά Μυστικά» δεν είναι μια ταινία σκηνοθέτη μιας και ο Γκάβιν Γκουντ λειτουργεί εδώ σαν ένας καλός διεκπεραιωτής που διαχειρίζεται σωστά το όποιο μειονέκτημα της προϋπάρχουσας γνώσης γύρω από τα γεγονότα (ο πόλεμος φυσικά δεν απετράπη παρά τη σπουδαιότητα της διαρροής ενώ γνωστή είναι και η έκβαση της δικαστικής περιπέτειας της Γκαν). Γνωρίζει πώς να εξασφαλίσει τον απαιτούμενο χώρο στην θυσιαστική ηρωίδα που υποδύεται με αμφιταλαντευόμενο δυναμισμό η Νάιτλι, προκειμένου εκείνη να επωμιστεί το κυρίως βάρος μιας ακαδημαϊκής αφήγησης. Όμως το βασικότερο είναι ότι παίζει έξυπνα και σε φουλ ταχύτητα το παιχνίδι της ταύτισης του κοινού με το ηθικό δίλημμα της ηρωίδας, ένα δίλημμα επίμονο και επίκαιρο αν δούμε πλάι στην υπόθεση της Γκαν εκείνες των Τζούλιαν Ασάνζ και Έντουαρντ Σνόουντεν.

Ο ηθικός άξονας της ταινίας τίθεται πάντως από την πρώτη σκηνή στο δικαστήριο, εκεί όπου η Έδρα ρωτά την κατηγορούμενη πλέον Γκαν - και μαζί έμμεσα κι εμάς εν είδει ρητορικού ερωτήματος - για το αν δηλώνει ένοχη προδοσίας απέναντι στο βρετανικό κράτος. Σε μία παραγωγή που δεν έχει λόγο να κρύψει την προφανή φύση των όσων πραγματεύεται αλλά και που ενίοτε καταφεύγει στην αχρείαστη ευκολία της υπερεπεξήγησης, τα «Κρατικά Μυστικά» μιλούν εύγλωττα για το υψηλό ιδανικό της αυτοθυσίας, την περισσότερο περίπλοκη από όσο θέλουμε να πιστεύουμε έννοια του δικαίου, καθώς επίσης τις ναρκοθετημένες γραμμές ανάμεσα στο νόμιμο και το ηθικό, λειτουργώντας παράλληλα σαν μια πικρή υπενθύμιση για την ποιότητα και την αξία της αστικής δημοκρατίας στις μέρες μας.