Ένα Ντιβάνι στην Τυνησία
Un divan à Tunis
Η σύγκρουση των ισλαμικών ηθών με τις δυτικές αντιλήψεις σε μια κωμωδία που στέκεται στα βασικά του σεναρίου της και στην παρουσία της πρωταγωνίστρίας της.
Μια ψυχολόγος από την Τυνησία επιστρέφει από τη Γαλλία, όπου ζούσε για χρόνια, σπούδασε και ασπάστηκε τον δυτικό τρόπο ζωής. Στην Τύνιδα αποφασίζει να μετατρέψει το μικρό της σπίτι σε γραφείο όπου θα εργάζεται ως ψυχαναλύτρια, απόφαση που αντιμετωπίζουν με ειρωνεία και αποστροφή οι δικοί της άνθρωποι θεωρώντας πως τέτοιες ιδέες δεν έχουν καμιά σχέση με την κουλτούρα της. Από τις πρώτες μέρες όμως διάφοροι άνθρωποι την επισκέπτονται, επιβεβαιώνοντας τη βασική της σκέψη: περισσότερο και από φιλελεύθερες χώρες, η ανάγκη των ανθρώπων να ανοίξουν την ψυχή τους είναι μεγαλύτερη σε κλειστές κοινωνίες.
H ταινία της Μανέλ Λαμπιντί δε θέλει να βγει από τα όρια της κωμωδίας και εμπνέεται κάπως χαλαρά από τη ζωή της πρωταγωνίστριας Γκολσιφτέ Φαραχανί («Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα», «Πάτερσον») που ζει πλέον μόνιμα στη Γαλλία έχοντας αποκηρύξει την ισλαμική κουλτούρα του Ιράν, κάτι που έχει προκαλέσει κατά καιρούς της οργή των αρχών. Εδώ η ηρωίδα της προσπαθεί να φέρει τις ιδέες της στους δρόμους που μεγάλωσε και να οργανώσει μια φωλιά μέσα από την οποία οι άνθρωποι θα βγαίνουν καλύτεροι και πιο δεκτικοί. Η αφήγηση βασίζεται από νωρίς στα εμπόδια (κυρίως γραφειοκρατικά) που συναντά η ηρωίδα για την υλοποίηση της ιδέας της και πορεύεται ως το τέλος με αυτά, όπως και τις σχέσεις που αναπτύσσονται με τους πρώτους πελάτες αλλά και ανθρώπους του νόμου, μην έχοντας πρόθεση να αναπτύξει περισσότερο αυτή τη σύγκρουση πολιτισμών και να ξεφύγει από τη λογική της ελαφριάς κωμωδίας που προκύπτει από πολύ βασικά συστατικά.