Winona - ταινιες , παιζονται τωρα || cinemagazine.gr

Winona

Winona

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2019
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ:Ελλάδα
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:Αλέξανδρος Βούλγαρης
    ΣΕΝΑΡΙΟ:Αλέξανδρος Βούλγαρης
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ:Ανθή Ευστρατιάδου, Σοφία Κόκκαλη, Ηρώ Μπέζου, Δάφνη Πατακιά
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:Σίμος Σαρκετζής
    ΜΟΥΣΙΚΗ: The Boy, Δεσποινίς Τρίχρωμη
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ:87'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Weird Wave
    Winona

Η πέμπτη ταινία του The Boy είναι ένα παιχνιδιάρικο υπαρξιακό αίνιγμα με φόντο μια παρέα τεσσάρων κοριτσιών που απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα στην αγαπημένη τους παραλία.

Από τον Νεκτάριο Σάκκα

Μία ταινία-παιχνίδι όπου δεν ξέρεις πότε σου λέει αλήθεια και πότε ψέματα - κατά δήλωση του σκηνοθέτη της Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy) - αποδεικνύεται η καλύτερη μέχρι τώρα προσθήκη στην φιλμογραφία του από την εποχή του αφοπλιστικά τρυφερού «Ροζ» (2006).

Η «Winona», γυρισμένη σε μόλις επτά ημέρες με 16άρι φιλμ σε μια παραλία της Άνδρου με τέσσερις πρωταγωνίστριες (Ανθή Ευστρατιάδου, Ηρώ Μπέζου, Σοφία Κόκκαλη και Δάφνη Πατακιά), είναι πολύ κοντά σε εκείνο το «μικρό» φιλμ που χαιρόμαστε να βλέπουμε από το ελληνικό σινεμά. Γιατί η πέμπτη μεγάλου μήκους του The Boy έχει όχι μόνο τη διάθεση αλλά κυρίως τη δυνατότητα να μας ψυχαγωγεί, να παίζει με την αντίληψή μας, να μας πετάει μικρά υπαρξιακά αινίγματα, να λέει μέσα από τους χαρακτήρες της κάτι για εμάς, την αλήθεια, τους φόβους, τις πληγές και τα ψέματά μας, ακόμα και να ξύνει τη νοσταλγία μας δίχως όμως να μας ωθεί στην ακινησία μιας κενής παρελθοντολαγνείας.

Μεταμορφώνεται στο βιωματικό ξεδίπλωμα μιας υπέροχης μέρας στη διάρκεια της οποίας η ανεμελιά του παρόντος πάει πακέτο με την αγωνία για το μετά

Τέσσερις φίλες - καμία εκ των οποίων δεν λέγεται Winona - που περνούν ανέμελες τη μέρα τους σε μια ερημική παραλία δεν αποτελεί αυτό που θα περιγράφαμε ως τον ορισμό ενός δυνατού κινηματογραφικού premise. Μέσα όμως από τα παιχνίδια, το τραγούδι, τις ιστορίες και τις στιχομυθίες των ηρωίδων του, ο The Boy εξυφαίνει έναν αφηγηματικό ιστό πάνω στον οποίο έχεις πραγματικά καλές πιθανότητες να κολλήσεις και πολύ λίγες - αν όχι ελάχιστες - να δυσανασχετήσεις. Με κεκτημένο την εμπιστοσύνη των πρωταγωνιστριών στον σκηνοθέτη τους η οποία επιστρέφεται στο φιλμ μέσα από ανεπιτήδευτα ζεστές ερμηνείες και άπλετη χημεία μεταξύ τους, η «Winona» μεταμορφώνεται στο βιωματικό ξεδίπλωμα μιας υπέροχης μέρας στη διάρκεια της οποίας η ανεμελιά του παρόντος πάει πακέτο με την αγωνία για το μετά και το αναπόφευκτο τέλος της νιότης. Μια βαθιά αποσταθεροποιητική αγωνία που ίσως να πυροδοτείται από εκείνο το σπίτι που δεσπόζει πάνω από την παραλία και γεμίζει τα μυαλά των κοριτσιών με εικασίες για τους ιδιοκτήτες του. Ή και όχι.

Η ουσία είναι πως όσο εμείς βυθιζόμαστε στη ραστώνη της «Winona» παρέα με τις κοπέλες μετρώντας στο μεταξύ κινηματογραφικές αναφορές που ξεκινούν από την απαρίθμηση ολόκληρης της φιλμογραφίας του Γούντι Άλεν και φτάνουν στον Γκοντάρ και την Κόπολα, η ταινία αποκαλύπτει μια πηγαία μετασχηματιστική δυναμική που προσαρμόζεται ανάλογα με το πώς η υποκειμενικότητά μας τοποθετείται απέναντί της. Έτσι, το φιλμ μπορεί να εκληφθεί ως παραβολή πάνω στο εφήμερο της χαράς. Ή να γίνει το ψυχογράφημα μιας παρέας οικείας, αλλά και μιας παρέας που θα μπορούσε να είναι τελικά ένας άνθρωπος ή τέλος πάντων μία συνειδητότητα ιδωμένη από τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες - παρεμπιπτόντως, ειδική μνεία αξίζει στον Νίκο Πάστρα για τον οργανικό δέσιμο που αποκτά η αφήγηση μέσα από το μοντάζ του. Ή να γίνει εναλλακτικά εκείνο το ασφαλές πεδίο που μόνο οι δυνατές φιλίες δημιουργούν, ο δεκτικός εκείνος χώρος που αφήνει να εκφραστούν αλήθειες, αναμνήσεις, μυστικά, απωθημένα και τόσα άλλα.

Ξέχωρα όμως από τη γοητευτική πιθανότητα των παραπάνω, η «Winona» επιδίδεται σε ένα διαρκές σλάλομ ανάμεσα σε κινηματογραφικά είδη τα οποία εκτός από το να μεταβάλλουν αποφασιστικά τον συναισθηματικό τόνο της ταινίας από την κωμωδία στο μιούζικαλ και το δράμα, σκοπό έχουν να διατηρήσουν επιμελώς κρυμμένο το αίνιγμα που για την περισσότερη διάρκεια της ταινίας ο αθεράπευτα κινηματογραφόφιλος The Boy φυτεύει κάτω από την άμμο. Γιατί πίσω από αυτό που φαίνεται να είναι μια αξέχαστη καλοκαιρινή μέρα καιροφυλακτεί όχι μόνο ένα περίτεχνα αρθρωμένο ερώτημα αλλά κυρίως η στρατηγική επέκταση της πλοκής προς μία νέα οπτική γωνία, η οποία και ανυψώνει τελικά το σύμπαν της «Winona». Ένα σύμπαν πονηρά ευρύτερο από αυτό που το φιλμ θέλει σε πρώτη φάση να μας κάνει να πιστέψουμε.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Winona
  • Winona