Βίντεο: Πες μου τι διαβάζεις να σου πω ποιος είσαι

Από τον «Οδηγό Αισιοδοξίας» μέχρι τη «Λάμψη» κι από το «Τα Πλεονεκτήματα Του Να Είσαι στο Περιθώριο» μέχρι το «Αποκάλυψη Τώρα», η σκηνοθετική χρήση των βιβλίων όχι ως πρώτη ύλη αλλά ως δραματουργικό στοιχείο, αποκαλύπτει κρίσιμες πτυχές του χαρακτήρα που το διαβάζει, μαρτυρά σκηνοθετικά μοτίβα που διαπερνούν τά έργα κι εμφαίνει ακριβώς εκεί που οι δημιουργοί θέλουν να εστιάσουν πέρα από την πλοκή καθαυτή.

Άλλωστε ίδιον των καλών ταινιών είναι ακριβώς αυτή η αποκόλληση από το πρώτο επίπεδο της πλοκής και η μεταφορά του ενδιαφερόμενου θεατή στην θαυμαστή χώρα του υπό-κειμένου δηλαδή του συνόλου των ιδεών που ρέουν κάτω από την βασική ιστορία δυναμώνοντας το αποτέλεσμα - και κάνοντας απαραίτητες και τις επαναλαμβανόμενες θεάσεις.

Γιατί λοιπόν διαβάζει η Γουέντι στη «Λάμψη» τον «Φύλακα της Σίκαλης» (το βίντεο χάνει τον ακόμα καλύτερο λόγο), ενώ στο βιβλίο ο Κινγκ την βάζει να διαβάζει άλλο βιβλίο; Και γιατί ο Κουρτζ στην «Αποκάλυψη Τώρα» διαβάζει τον «Χρυσό Κλώνο» του Τζέιμς Φρέιζερ;

Απαντήσεις εντός του βίντεο - και ακόμα καλύτερα εντός των έργων.