10:23
28/12

Ανασκόπηση 2017: Οι τηλεοπτικές σειρές της χρονιάς

Big Little Lies

Ένα βίαιο επεισόδιο ανάμεσα στα παιδιά ενός σχολείου, εξελίσσεται σύντομα σε σημείο αναφοράς που θα φέρει αντιμέτωπους τους εμπλεκόμενους γονείς με τον καθωσπρεπισμό της μικρής κοινωνίας του Μόντερεϊ. Οι ψίθυροι γίνονται κραυγές, οι φήμες παίρνουν διαστάσεις και τα ψέματα αποδεικνύονται αλήθειες. Σχεδόν μοιραία, ένας φόνος θα γίνει ο καταλύτης που θα ξεμπερδέψει το κοινωνικό κουβάρι.

Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λίαν Μοριάρτι, το τηλεοπτικό «Big Little Lies» ήταν ένας ανακλαστικός κοινωνικός καθρέφτης και ταυτόχρονα μία παραβολή για το βαρύ κληροδότημα του κύκλου της βίας. Ενός κύκλου που διαμορφώνει σχέσεις εξουσίας και παράλληλα καταργεί τις σχέσεις των ανθρώπων. Ο Ζαν Μαρκ Βαλέ των «C.R.A.Z.Y.» και «Dallas Buyers Club» μαζί με μία θηλυκή dream team πρωταγωνιστριών, σκαλίζουν το DNA της μεγαλοαστικής τάξης και αποκαθηλώνουν την κομψή «Όντρεϊ» και τον Βασιλιά «Έλβις» με σαρκαστική διάθεση και φιλική συμπόνοια. Μακάρι η αξέχαστη θηλυκή συμμορία των Νικόλ Κίντμαν, Ρις Γουίδερσπουν, Λόρα Ντερν, Ζόι Κράβιτς και Σέιλιν Γούντλεϊ να συνεχίσει ακάθεκτη στον δεύτερο κύκλο της σειράς, που θα φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή της βραβευμένης με Όσκαρ Άντρεα Άρνολντ («Fish Tank», «American Honey»). Π.Γ.

The Americans

Για πολλούς εκεί έξω αποτελεί ακόμα κάτι άγνωστο, όμως από το 2013 μέχρι σήμερα το «The Americans» δεν έχει πάψει να συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες δραματικές σειρές που έβγαλε η αμερικανική τηλεόραση την τελευταία δεκαετία. Η πέμπτη σεζόν αυτού του σταθερά σφριγηλού κατασκοπικού δράματος φρόντισε να μη στρώσει απλά το δρόμο για τον έκτο και τελευταίο κύκλο που μας έρχεται την άνοιξη του 2018.

Καθώς η Ελίζαμπεθ (Κέρι Ράσελ) και ο Φίλιπ (Μάθιου Ρις) προετοιμάζουν το έδαφος για επιστροφή στη Σοβιετική Ένωση, ορισμένες εξαιρετικά σκληρές αποφάσεις και λογαριασμοί που παραμένουν ανοιχτοί εξακολουθούν να δίνουν τροφή για την αδιάκοπη ανάπτυξη μερικών από τους πλέον καλογραμμένους χαρακτήρες που μπορείτε να συναντήσετε στη μικρή οθόνη. Την ίδια στιγμή βέβαια, το «The Americans» εξακολουθεί να βάζει τα γυαλιά και στο σινεμά, δείχνοντας τη φιλοσοφία με την οποία θα πρέπει να γυρίζεται πλέον ένα κατασκοπικό δράμα. Ν.Σ.

Search Party

Όταν μια παρέα ανεύθυνων νεαρών αποφάσισαν να εξιχνιάσουν την εξαφάνιση μιας παλιάς συμμαθήτριάς τους, προσπαθώντας υποσυνείδητα να διοχετεύσουν μικρές τονωτικές ενέσεις στις αμήχανες υπάρξεις τους με το να υποδύονται τους ερασιτέχνες ερευνητές, μια πραγματικά εξαιρετική σειρά γεννήθηκε. Το «Search Party» στάθηκε για ολόκληρη την πρώτη σεζόν του μια απρόσμενη στις διαθέσεις της και γνήσια σαρκαστική κομεντί μυστηρίου προτού τραβήξει απότομα το χαλί κάτω από τα πόδια των ηρώων και του κοινού του στο τελευταίο επεισόδιο, παγώνοντας το γέλιο στα χείλη όλων με ένα φινάλε το οποίο θα μπορούσε να είχε αποτελέσει κάλλιστα την ευφυή κατακλείδα σε αυτό το τηλεοπτικό διαμάντι.

Ένα χρόνο μετά, ωστόσο, οι δημιουργοί της σειράς, Τσαρλς Ρότζερς, Σάρα Βάιολετ-Μπλις και Μάικλ Σοουγουόλτερ, επαναφέρουν την ανίερη ερευνητική ομάδα, βάζοντάς την αντιμέτωπη με τις συνέπειες της δραματικής πράξης τους στο unhappy end της πρώτης σεζόν. Μπορεί η συνέχεια του «Search Party» να μην επιφυλάσσει το στοιχείο της έκπληξης και της εξισορρόπησης σε τεντωμένο σχοινί που έφερνε κατά καιρούς στο μυαλό η περσινή σεζόν, ο χαρακτήρας παραμένει, ωστόσο, ίδιος, το σενάριο διατηρεί πανομοιότυπο συνδυασμό ίντριγκας, μαύρου χιούμορ και κωμωδίας ηθών, η αφήγηση είναι μοναδικά πυκνή και το ευρύτερο σχόλιο που επιχειρείται πάνω στον προβληματικό (αν όχι ξεκάθαρα ανησυχητικό) αμερικανικό ψυχισμό των ημερών που διανύουμε αποδεικνύεται εύστοχο και επίκαιρο. Λ.Κ.

Transparent

Πάνε σχεδόν τέσσερα χρόνια από τότε που πρωτοπροβλήθηκε, για λογαριασμό των στούντιο του Amazon, μία από τις πιο ανατρεπτικές και τολμηρές σειρές της σχετικά πρόσφατης αμερικανικής τηλεοπτικής ιστορίας. Φτάνοντας αισίως στην τέταρτη σεζόν, το δημιούργημα της εξαιρετικά ταλαντούχας Τζιλ Σόλογουεϊ -η ίδια προτιμά να χαρακτηρίζει τον εαυτό της άφυλο- βάζει και πάλι βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο των συντηρητικών μας αντανακλαστικών, περιγράφοντας με ειλικρίνεια, θάρρος, βαθύ συναίσθημα και αληθινό σεβασμό την ιστορία μιας μεσοαστικής οικογένειας της οποίας ο πατέρας (ένας σπουδαίος Τζέφρι Τάμπορ στον πρωταγωνιστικό ρόλο) αποκαλύπτει επιτέλους ότι είναι τρανσέξουαλ (ή σωστότερα, transgender).

Ελπίζοντας να μην ισχύουν οι φήμες που θέλουν τον Τάμπορ να αποχωρεί από τη σειρά λόγω υποτιθέμενων σεξουαλικών παρενοχλήσεων (ο ίδιος, πάντως, αρνείται κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς), δεν μπορείς να μην παραδεχθείς ότι το «Transparent» αποτέλεσε για ακόμη μια χρονιά, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και επαναστατικές τηλεοπτικές προτάσεις της σεζόν που πέρασε. Π. Αχ.

American Vandal

Μια ωραία πρωία στο πάρκινγκ ενός αμερικανικού λυκείου, 27 αμάξια καθηγητών βρίσκονται στολισμένα με ένα ζωγραφισμένο πέος. Μοναδικός κατηγορούμενος για τον βανδαλισμό είναι εκείνος ο μαθητής που ήταν ήδη διαβόητος για ανάλογες φάρσες, όμως ένας συμμαθητής του αποφασίζει να πάρει μια κάμερα και να διερευνήσει σε βάθος τα δεδομένα αυτής της φαινομενικά απλής υπόθεσης. Παρότι δεν buzzαρε ποτέ όπως άλλες σειρές που μας συστήθηκαν μέσα στο ’17, το «American Vandal» δεν παύει να είναι ένα μαστόρικο τηλεοπτικό διαμαντάκι που περιμένει να το ανακαλύψετε.

Κυρίως επειδή εντάσσει ευρηματικά τη λογική ενός whodunit που σατιρίζει άγρια την true-crime τηλεόραση, στο σώμα ενός καλοδουλεμένου high school movie. Αν το επίσης δυνατό «13 Reasons Why» σας πέφτει κομματάκι βαρύ, το ανάλαφρο «American Vandal» έχει να ανταμείψει με ένα εξίσου απίστευτο κάστινγκ, γαμάτους χαρακτήρες που παίζουν πονηρά με τα στερεότυπα, εθιστικό σενάριο και δυνατό χιούμορ. Κι όλα αυτά στο προνομιακό πακέτο των μόλις 8 επεισοδίων που με το ζόρι ξεπερνούν το μισάωρο. Ν.Σ.

Από τους Πάνο Αχτσιόγλου, Πάνο Γκένα, Κωστή Θεοδοσόπουλο, Λουκά Κατσίκα, Τάσο Μελεμενίδη και Νεκτάριο Σάκκα