Απολλωνία Τσαντά & Δημήτρης Ευλαμπίδης: Στο messenger με τους σεναριογράφους της «Μπλε Βασίλισσας» - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
11:40
19/4

Απολλωνία Τσαντά & Δημήτρης Ευλαμπίδης: Στο messenger με τους σεναριογράφους της «Μπλε Βασίλισσας»

Η γεμάτη ανατροπές «Μπλε Βασίλισσα» όφειλε να έχει και μία ανατρεπτική κουβέντα με τους δημιουργούς της! 

Συνέντευξη στον Πάνο Γκένα

Κλείσαμε ραντεβού με τον Δημήτρη Ευλαμπίδη και την Απολλωνία Τσαντά, τους σεναριογράφους της ταινίας «Μπλε Βασίλισσα» στο «μπλε» περιβάλλον του messenger και «μιλήσαμε» για τη συνεργασία τους, το ελληνικό σινεμά, την κυκλοφορία της ταινίας με SDH υποτιτλισμό. Α, και το Elder Wand του Χάρι Πότερ!

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Ποιες είναι οι κινηματογραφικές συγγένειες της «Μπλε Βασίλισσας»;

Απολλωνία: Σίγουρα έχουμε επηρεαστεί αρκετά από το φιλμικό σύμπαν του πρώιμου Ταραντίνο και Γκάι Ρίτσι.
Δημήτρης: Όσον αφορά τη θεματική της εμπιστοσύνης και της προδοσίας που πραγματεύεται η ταινία, μια ακόμα επιρροή μας ήταν και η πρώτη ταινία των αδελφών Γουατσόφσκι, το «Παράνομα Δεμένες» (Bound).
Απ.: Και σε ό,τι αφορά το παιχνίδι με το χρόνο και το πώς θα δομήσουμε την ιστορία στηριχτήκαμε ως παράδειγμα στο memento. Σκεφτήκαμε δηλαδή ότι μια ιστορία που τη λες με τόσο περίπλοκο τρόπο πρέπει στη βάση της να είναι απλή.

Αυτές ήταν οι κοινές αναφορές που είχε και ο Αλέξανδρος όσο σκηνοθετούσε;

Δ: Ο Αλέξανδρος είχε πολύ στο μυαλό του τον Γκαι Ριτσι όταν διάβασε το σεναριο.
Απ.: Επίσης ο Αλέξανδρος είχε ως αναφορές και το «Ράσομον» και το «Vantage Point», ενώ εμείς με το «Vantage Point»... «κλαίγαμε» όταν βγήκε!
Δ.: Α ναι, γιατί είχαμε την ιδέα του «Vantage Point» πολύ πριν βγει εκείνη η ταινία!

Πόσο τρελό είναι να σκέφτεσαι να κάνεις μία ταινία genre στην Ελλάδα;

Απ.: Θεότρελο!
Δ.: Εντελώς! Αλλά χρειάζεται τόλμη και θράσος. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι ταινίες αυτές είναι και σπάνιες αλλά και το κοινό τις αντιμετωπίζει επιφυλακτικά.  Και είναι κρίμα, γιατί πρέπει να γίνονται και διαφορετικού είδους ταινίες στην Ελλάδα. Το σεναριο της «Μπλε Βασιλισσας» γυρισε σε πολλές εταιρίες παραγωγής, αλλά όλοι θεωρούσαν το είδος της αντιεμπορικό. Ο Αλέξανδρος πίστεψε πραγματικά στο σεναριο και το κυνήγησε πολύ για να βρεθεί η χρηματοδότηση.
Απ.:  Επίσης εμείς γράφουμε ταινίες που αγαπάμε. Τυχαίνει μερικές φορές να ανήκουν σε genre.

Το κοινό θέλει να βλέπει τέτοιες ιστορίες, αλλά τις έχει συνδέσει με το «εξωτερικό».

Δ.: Ακριβώς
Απ.: Ισχύει αυτό. Αλλά δε θα ήταν ενδιαφέρον να "ανοίξει" και εδώ η οπτική μας; Η Ισπανία το κάνει.

Πιστεύετε πως η τηλεόραση που προσφέρει άμεσα και πληθωρικά «γρήγορη δράση» έχει εθίσει το κοινό σε κατ' οίκον περιορισμό;

Δ.: Αρκετά θα έλεγα. Ο κόσμος προτιμά να βλέπει από την άνεση του σπιτιού του από το να ρισκάρει χρόνο και χρήμα στον κινηματογράφο. Διαφωνώ βέβαια γιατί οι ταινίες φτιάχνονται για να βλέπονται στη σκοτεινή αίθουσα.
Απ.: Δυστυχώς το κοινό δε βλέπει εύκολα ελληνικές ταινίες πλέον στον κινηματογράφο. Δεν είμαι σίγουρη ότι «φταίει» αποκλειστικά η τηλεόραση γι' αυτό.
Δ.: Μερικές φορές φταίει και ο ίδιος ο ελληνικός κινηματογράφος.

Βλέπετε όμως να αλλάζει κάτι; Για παράδειγμα νομίζω πως αρκετοί νέοι σκηνοθέτες ταινιών μεγάλου ή μικρού μήκους - αρκετοί με σπουδές στο εξωτερικό - θέλουν να αφήσουν στίγμα.

Απ.: Πραγματικά ελπίζουμε να αλλάξει. Οι γνώσεις υπάρχουν, το ταλέντο υπάρχει. Καιρός είναι να αρχίσουμε να απευθυνόμαστε με σεβασμό στο κοινό και όχι μόνο σε μια ειδική μερίδα κινηματογραφόφιλων.
Δ.: Ισχύει. Πολλοί νέοι άνθρωποι με όρεξη και όραμα ασχολούνται πλέον σοβαρά με τον κινηματογράφο και βλέπουμε τις ταινίες τους. Το θέμα είναι να μπορέσει το ίδιο το κοινό να τους εμπιστευθεί αλλά και οι ίδιοι να καταφέρουν να φτιάχνουν ταινίες που να αφορούν το κοινό.

Σωστά. Πείτε μου λίγο για την εμπειρία της συνεργασίας σας που είχε ως αποτέλεσμα τη συγγραφή του σεναρίου. Πως γνωριστήκατε;

Απ.: Σε ένα σεμινάριο σεναρίου!
Δ.: Γνωριστήκαμε σε ένα σεμινάριο σεναρίου πριν πολλά χρόνια.
Απ.: Ανάμεσα σε 120 άτομα, αγαπηθήκαμε!
Δ.: Έτσι! Είχαμε το ίδιο πάθος, την ίδια όρεξη και αμέσως αγαπήσαμε τόσο ο ένας τον άλλο όσο και τις ιδέες του αλλου. Και ξεκινήσαμε δειλά στην αρχή πειραματικά ένα σεναριο. Η συνεργασία μας ήταν τέλεια και αυτό ήταν, από τότε δε νοείται να γράφουμε χώρια.
Απ.: Ναι στην αρχή υπήρξε ένας δισταγμός, μήπως και η συνεργασία δεν πάει καλά και χαλάσουμε τη φιλία που δημιουργήθηκε, αλλά τα καταφέραμε εξαιρετικά!

Ποιος είχε την πρώτη ιδέα για τη «Μπλε Βασίλισσα»;

Απ.: Ο Δημήτρης!
Δ.: Την είχα εγώ αρχικά, τη συζήτησα με την Απολλωνια και ενθουσιάστηκε. Μας εξίταρε πολύ η ιδέα των οπτικών γωνιών και της προδοσίας. Αφού βρήκαμε πρώτα την ιστορία που θέλαμε να πούμε και την ολοκληρώσαμε δομικά, δουλέψαμε αρκετά για να είναι οργανικά δεμένες μεταξύ τους οι ιστορίες. Και μετά ξεκίνησαν τα δύσκολα!
Απ.: Ήταν πολύ δύσκολο να συγχρονίσουμε τους χαρακτήρες δεδομένου ότι έχουμε οπτικές γωνίες, γι' αυτό χρειάστηκε να ετοιμάσουμε πίνακα με το τι έκανε ο κάθε ήρωας σε κάθε δεδομένη χρονική στιγμή.

Πόσα drafts χρειάστηκαν μέχρι το τελικό;

Δ.: Από όσο θυμάμαι, σίγουρα πέντε! Στα πρώτα δεν υπήρχε καν η Μπλε Βασίλισσα, το διαμάντι!

Και ποιο ήταν αρχικά το «ιερό δισκοπότηρο»;

Απ.: Ναι αρχικά ήταν μια βαλίτσα με χρήματα, απ' ό,τι θυμάμαι!
Δ.: Ναι! Μετά ήταν σκέτα κόσμηματα
Απ.: Περάσαμε στα πολύτιμα πετράδια...
Δ.: Σε κάποια φάση δεν αναφέραμε καν ποιο ήταν το mcguffin. Αναφερόταν απλά ως «το πακέτο» και δε μαθαίναμε ποτέ τι ήταν.

Φαντάζεστε τι τίτλο θα είχε τότε η ταινία;

Δ.: Τότε το λέγαμε «Point of View».
Απ.: Καταλήξαμε στο μπλε διαμάντι πάνω σε δαχτυλίδι. Δαχτυλίδι γιατί δένει και οργανικά με το τέλος της ταινίας.
Δ.: Αλλά μετά βγήκε το «Vantage Point»!

Για ποιο αντικείμενο θα ξεκινούσατε μία προσωπική περιπέτεια με σκοπό να το βρείτε/ανακτήσετε;

Δ.: Χμμμ...
Απ.: Για κανένα αντικείμενο... για ιδέες, αξίες, ανθρώπους ναι. Δε νομίζω για αντικείμενο.
Δ.: Εγώ πάλι δε θα έλεγα όχι στο Elder Wand του Harry Potter!

Έτοιμος για τους Κλήρους του Θανάτου ο Δημήτρης!

Δ.: Κανονικά!
Απ.: Είχαμε κάνει και μια έρευνα στο διαδίκτυο για το ακριβότερο διαμάντι και τότε είχαμε εντοπίσει την «Μπλε Αυτοκράτειρα». Είπαμε να την αλλάξουμε σε Βασίλισσα εμείς.
Δ.: Βέβαια προσωπικά δε θα έμπαινα ποτέ σε όλη αυτή την αμοραλιστικη διαδικασία που μπαίνουν οι ήρωες για καμία αυτοκρατορισσα ή βασίλισσα.

Και τα δαχτυλίδια ένωναν ανέκαθεν ανθρώπους. Για καλό ή για κακό...

Απ.: Χαχα! One ring to rule them all!
Δ.: Σωστά! Στην ταινία μας βέβαια είναι λιγότερο for better or worse και περισσότερο till death do us apart!

Όταν γράφατε το σενάριο, είχατε συγκεκριμένους ηθοποιούς κατά νου για τους ρόλους;

Δ.: Όχι ιδιαίτερα.
Απ.: Τις περισσότερες φορές έχω στο μυαλό μου τον Τζακ Νίκολσον (χαχα) αλλά όχι, δεν είχαμε συγκεκριμένους ηθοποιούς υπόψη μας. Βλέποντας όμως τους ηθοποιούς που έπαιξαν τελικά είμαστε πραγματικά πολύ χαρούμενοι για το αποτέλεσμα!
Δ.: Είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις έναν χαρακτήρα που δημιουργείς να παίρνει σάρκα και οστά

Άλλαξε κάτι στο σενάριο όταν ολοκληρώθηκε το κάστινγκ;

Δ.: Όχι, δε χρειάστηκε να αλλάξει κάτι.
Απ.: Μπα, τηρήθηκε ευλαβικά μπορώ να πω.
Δ.: Οι μόνες αλλαγές που έγιναν στο σεναριο ήταν κυρίως λόγω μπατζετ.
Απ.: Ακριβώς

Για παράδειγμα;

Δ.: Κάποια πράγματα σε σκηνές με ειδικά εφέ, όπως πυροβολισμοί ή αίμα, ήταν στο σεναριο περισσότερο in your face.
Απ.: Και η σκηνή της ληστείας της «Μπλε Βασίλισσας» γράφτηκε και διαδραματίζεται όλη μέσα στο αυτοκίνητο. Για λόγους μπάτζετ φροντίσαμε να μη βγει εκτός.
Δ.: Αυτό πάλι μας οδηγεί σε πολύ ενδιαφέρουσες δημιουργικές διαδρομές.
Απ.: Ναι, είναι δημιουργικοί οι περιορισμοί!
Δ.: Όταν ξέρεις ότι θέλεις π.χ. να γράψεις μια σκηνή ληστείας, αλλά δεν υπάρχουν τα χρήματα, πως το κανείς; Ήταν πολύ ωραία πρόκληση για μας.

Η διανομή της ταινίας έχει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα. Η «Μπλε Βασίλισσα» είναι προσβάσιμη με SDH υποτιτλισμό.

Δ.: Ναι όντως, αν και τελικά δε θα έπρεπε να είναι ιδιαιτερότητα, θα έπρεπε να είναι ο κανόνας.

Σωστά.

Δ.: Ήταν πολύ βασικό για μας η ταινία να είναι όσο περισσότερο προσβάσιμη γίνεται.
Απ.: Η Μπλε Βασίλισσα είναι η πρώτη στην Ελλάδα που θα προβληθεί σε αποκλειστική διανομή με ενδογλωσσικούς υπότιτλους για κωφούς/ές και βαρήκοους. Τους υπότιτλους τους δημιούργησε η Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη με την επιμέλεια και πιστοποίηση της Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών.

Μιλήστε μου λίγο γι' αυτό. Ήταν σαφές σε όλους τους εμπλεκόμενους; Αρκετές φορές οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται πως κάποια πράγματα δεν γίνονται από υποχρέωση, αλλά από ανάγκη.

Απ.: Το συζητήσαμε εξαρχής και ήταν όλοι θετικοί!
Δ.: Ναι κανένας δεν παρουσίασε κάποιον ενδοιασμο, ίσα ίσα.
Απ.: Έχει να κάνει με το κατά πόσο θεωρούμε ότι είμαστε όλοι οι άνθρωποι ισότιμοι, άρα έχουμε ίσα δικαιώματα πρόσβασης στο χώρο του πολιτισμού! Επειδή είμαι ανάπηρη και ενεργό μέλος της Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών, είχα υπόψη μου κάποια πράγματα και τα μοιράστηκα με τους συνεργάτες μου. Ελπίζουμε στη συνέχεια να κάνουμε τις ταινίες μας προσβάσιμες και για τυφλούς με Ακουστική Περιγραφή!

Μακάρι. Η ακουστική περιγραφή σε ταινία είναι πραγματικά μία εντελώς ξεχωριστή εμπειρία.

Δ.: Και τόσο σπάνια δυστυχώς.
Απ.: Είναι. Και την έχουμε στα άμεσα σχέδιά μας!
Δ.: Μέσα από τη φιλία μου και τη συνεργασία μου με την Απολλωνία, συνειδητοποίησα ποσό πίσω είμαστε στα θέματα της προσβασιμότητας. Και επειδή όπως με την Απολλωνια πολλές φορές δε μπορούμε να πάμε μαζί σε ταινίες ή θέατρα που θέλουμε, ηταν βασικό για μας στη δίκη μας ταινία να μπορούν να έρθουν όλοι. Και χαιρόμαστε που ο Αλέξανδρος ήταν 100% μαζί μας σε αυτό το θέμα.
Απ.: Ναι, εκτός από εξαιρετικός καλλιτέχνης και ταλαντούχος σκηνοθέτης μπήκε απόλυτα στο σκεπτικό της ίσης πρόσβασης σε όλους!

Τέλεια. Η τέχνη είναι κοινή απόλαυση, χωρίς αποκλεισμούς.

Απ.: Πράγματι η Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών έχει συνεργαστεί αρκετές φορές με τις Νύχτες Πρεμιέρας και γίνεται από κοινού μια συνειδητή προσπάθεια για προσβασιμότητα.
Δ.: Αυτές οι πρωτοβουλίες είναι απαραίτητες για να μπορέσουμε όλοι μας να συμμετέχουμε σε κάθε πολιτιστική εκδήλωση και ευχόμαστε να γίνει μια ευχάριστη αρχή με τη «Μπλε Βασσιλισσα».
Απ.: Και αλλάζοντας τις πρακτικές, στόχος είναι να αλλάξει και η γενικότερη νοοτροπία!

Γνωρίζατε τον Αλέξανδρο πριν αναλάβει την ταινία;

Δ.: Ναι τον γνωρίζαμε και μας άρεσε πολύ και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης.
Απ.: Ναι τον γνωρίζουμε αρκετά χρόνια και είμαστε φίλοι. Εκείνος επέλεξε το σενάριό μας.
Δ.: Μάλιστα απέρριψε ένα άλλο σεναριο για να σκηνοθετήσει το δικό μας. Ήταν μεγάλη χαρά μας!

Το επόμενο βήμα θα είναι κοινό και για τους τρεις;

Απ.: Δεν το γνωρίζουμε, αλλά δε θα είχαμε καμία αντίρρηση.
Δ.: Ήδη κάνουμε κάποιες ενδιαφέρουσες κουβέντες!
Απ.: Έτσι! Το πιο ωραίο όταν έχεις τόσο δημιουργικούς φίλους είναι ότι πίνοντας καφέ, ονειρευόμαστε παρέα!
Δ.: True story.

Τι ωραία φράση για να ολοκληρώσουμε την fb κουβέντα μας! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά!

Δ.: Να σαι καλά! Εμείς ευχαριστούμε.
Απ.: Κι εμείς σε ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Ελπίζω να μη σας κούρασε το messenger.

Δ.: Καθόλου!
Απ.: Όχι καθόλου. Έχουμε συνηθίσει να γράφουμε!

INFO
Η ταινία «Μπλε Βασίλισσα» κυκλοφορεί ήδη στις αίθουσες από την Odeon