12:16
1/2

Κλαρκ Γκέιμπλ: Η Γοητεία του Κλασικού

Μερικά πράγματα δεν είναι τυχαία έστω και αν η κινηματογραφική αμνησία της τελευταίας 20ετίας τα παρακάμπτει.

Ο Γκέιμπλ είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας μεγάλης φουρνιάς ηθοποιών που ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά και με φορτίο αρχικών αποτυχιών, για να φτάσουν με εξοντωτική συχνά εργατικότητα (ο Γκέιμπλ το '31 έπαιξε σε 13 ταινίες) από τις παρυφές του βωβού σε περιόδους μεγάλης δόξας στην χρυσή εποχή του Χόλιγουντ, ειδικά, της δεκαετίας του '30.

Ο Γκέιμπλ, ψηφισμένος από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στους δέκα μεγαλύτερους σταρ της κλασικής εποχής και 16 (!) φορές στην ετήσια λίστα με τους πιο προσοδοφόρους σταρ (εξού και το προσωνύμιο του «Βασιλιά»), έπαιξε σε πάμπολλες ταινίες, κωμωδίες, δράματα, ακόμα και μιούζικαλ, δίπλα στις περισσότερες από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής, την Τζόαν Κρόφορντ, την Τζιν Χάρλοου, την Κάρολ Λόμπαρντ, τη Λάνα Τέρνερ, τη Μίρνα Λόι, ακόμα και την Γκρέτα Γκάρμπο – μία φορά στο «Σούζαν Λένοξ».

Δεν αλληλοσυμπαθήθηκαν διόλου.

Με την Λόμπαρντ ο Γκέιμπλ υπήρξε νυμφευμένος, έκαναν και ταινίες μαζί, ζώντας έναν μεγάλο έρωτα που διακόπηκε τραγικά από τον χαμό της σε αεροπορικό δυστύχημα το 1942. Μετά από αυτό και κατά την διάρκεια του πολέμου ο Γκέιμπλ μπήκε στην αεροπορία, όπου και παρασημοφορήθηκε καθώς συμμετείχε σε κανονικές στρατιωτικές αποστολές – μία εκ των οποίων στην Γερμάνια!

Η κορυφαία του στιγμή σαν σταρ ήταν αναμφισβήτητα το «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» του 1939, που τον έφερε και υποψήφιο Α' ρόλου, στην τρίτη από τις τρεις υποψηφιότητές του για Όσκαρ. Το βραβείο ήρθε στην πρώτη, στην αρχετυπική ρομαντική κομεντί του Φρανκ Κάπρα «Συνέβη μια Νύχτα» δίπλα στην Κλοντέτ Κολμπέρ, γνωστή και ως η πρώτη από τις τρεις ταινίες που έχουν κάνει το big five (ταινία, πρώτοι ρόλοι, σκηνοθεσία και σενάριο) στα Όσκαρ. Η δεύτερη του υποψηφιότητα ήταν την επόμενη χρονιά, το 1935, με την «Ανταρσία του Μπάουντι» ως Φλέτσερ Κρίστιαν απέναντι στον ευμεγέθη Κάπτεν Μπλάι του Τσαρλς Λότον.

Άλλες ταινίες που αξίζει να ψάξει κανείς είναι κάμποσες από την προ Κώδικα Χέιζ εποχή, όπως το φοβερό «Night Nurse» (1931) με την Μπάρμπαρα Στάνγουϊκ ή το «Red Dust» (1932) με την Τζιν Χάρλοου υπό την σκηνοθετική οδηγία του Βίκτορ Φλέμινγκ που θα τον ξαναέβρισκε στο «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» - συνεργάστηκαν πολλές φορές μαζί οι δυο τους.

Το «Boom Town» μαζί με Κολμπέρ, Σπένσερ Τρέισι και Χέντι Λαμάρ είναι απολαυστικό, το «Tall Men» (1955) είναι ένα γεροδεμένο γουέστερν του Ραούλ Γουόλς (ο Γκέιμπλ έλεγε πως ήθελε να έχει παίξει σε πολλά περισσότερα γουέστερν), ωραιότατο είναι και το υποβρυχιακό θρίλερ «Run Silent Run Deep» (1958) του Ρόμπερτ Γουάιζ δίπλα στον Μπαρτ Λάνκαστερ (έχουμε ξαναμιλήσει γι΄αυτό), ενώ να μην ξεχάσουμε και την συνεργασία του με τον έτερο γενεθλιάζοντα της ημέρας, Τζον Φορντ, στο φαντασμαγορικό «Μογκάμπο», ανάμεσα σε Γκρέις Κέλι και Άβα Γκάρντνερ, παίζοντας μάλιστα ακριβώς τον ίδιο ρόλο μιας ταινίας 21 χρόνων πριν που δεν είναι παρά το...«Red Dust»!

Η μετάβαση των εποχών έγινε πρακτικά αβίαστα για τον Γκέιμπλ, που παρά τις καταχρήσεις σε τσιγάρα και αλκοόλ κατάφερε για ασυνήθιστο διάστημα να κρατηθεί στον ρόλο του ladies man, μέχρι τα τέλη του '50 τουλάχιστον, όποτε και όπως έλεγε και ο ίδιος «επιτέλους πια μπορώ να παίξω την ηλικία μου». Το 1961, φανερά καταβεβλημένος εμφανισιακά από προβλήματα με την καρδιά του, κράτησε με συνταρακτικό τρόπο το πρωταγωνιστικό πόστο του στους μυθικούς «Αταίριαστους» (διαβάστε εδώ), δίπλα στη νέα γενιά του Χόλιγουντ (Κλιφτ, Μονρό, Γουάλας).

Ο Κλαρκ Γκέιμπλ άφησε την τελευταία του πνοή από καρδιακή προσβολή, λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας που δεν είδε ποτέ. Ήταν η καλύτερη ερμηνεία μιας λαμπρής τεσσαρακονταετούς καριέρας.