Essential Cinema #13: «Φέρτε μου το Κεφάλι του Αλφρέντο Γκαρσία» (1974) του Σαμ Πέκινπα

Το μεγαλύτερο μέρος της γεμάτης σκαμπανεβάσματα καριέρας του ο Σαμ Πέκινπα («Άγρια Συμμορία», «Αδέσποτα Σκυλιά») το πέρασε υπερασπιζόμενος το αντισυμβατικό σκηνοθετικό του όραμα κόντρα σε στούντιο που του στερούσαν επίμονα τον απόλυτο έλεγχο των δημιουργιών του. Για μια και μοναδική φορά, όμως, στα 1974, του δόθηκε η ευκαιρία να κάνει αυτό ακριβώς που ήθελε. Αρπάζοντάς την, εκείνος ανταπέδωσε χρόνια αγανάκτησης σερβίροντας ένα επιθετικό αντάρτικο κόντρα σε μια βιομηχανία θεάματος αλλά και μια ολόκληρη χώρα για την οποία έτρεφε μόνο περιφρόνηση και οργή.

Το ότι μια τέτοια ταινία δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να βρει χρηματοδότηση στις μέρες μας δεν θέλει ερώτημα. Ακόμη και τότε που πρωτοκυκλοφόρησε, εντούτοις, στην εποχή όπου το αμερικανικό σινεμά διένυε την πιο φιλελεύθερη περίοδό του, ήταν γραπτό να συναντήσει μόνο αποδοκιμασία. Κάπως έτσι, ο σπαραχτικός «Αλφρέντο Γκαρσία» έμεινε στην ιστορία ως η πιο μισητή ταινία του Πέκινπα. Απαγορεύτηκε σε αρκετές χώρες, χτυπήθηκε ανελέητα από την κριτική, προκάλεσε αποστροφή στους λίγους θεατές που την είδαν και στιγμάτισε ανεπανόρθωτα τον δημιουργό της ως έναν αντιδραστικό και άκρως αντιεμπορικό σκηνοθέτη.

Ελάχιστοι σκηνοθέτες τόλμησαν ποτέ να υπογράψουν με το όνομά τους κάτι το τόσο αποκρουστικό, αλλά και απόλυτα συγκλονιστικό.

Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε να γυρίζει αυτό το βάναυσο ρέκβιεμ του περιθωρίου, όμως, ο Πέκινπα ήταν αποφασισμένος να μην κάνει την παραμικρή παραχώρηση. Γι’ αυτό και σκιαγράφησε με τα πιο μελανά χρώματα την περίπτωση του καταραμένου Μπένι (ένας εκπληκτικός Γουόρεν Όουτς) που για δέκα χιλιάδες δολάρια δέχεται να παραδώσει νεκρό έναν επικηρυγμένο άντρα, για να καταλήξει να ταξιδεύει παρέα με ένα κομμένο κεφάλι ως συνεπιβάτη. Μέσα στην κάψα του μεξικανικού καλοκαιριού το μακάβριο ταξίδι του αποκτά τις προεκτάσεις μιας απεγνωσμένης υπαρξιακής οδύσσειας με προορισμό την Κόλαση. Ο ιδρώτας των κορμιών και η σκόνη των επαρχιακών δρόμων γίνονται βουβοί συνοδοιπόροι σε μια αυτοκτονική πορεία κάθαρσης, βαφτισμένη στο αίμα και το αλκοόλ. Στα χέρια του μεγάλου μηδενιστή Πέκινπα, ο «Αλφρέντο Γκαρσία» ξεσπά σε μια φαταλιστική τραγωδία για ανθρώπους που αγωνίζονται να υπερβούν την αντίξοη μοίρα τους και βασανισμένους ήρωες που οδηγούνται στα άκρα μόνο και μόνο για να μπορέσουν μια και καλή να λυτρωθούν από τη θνητή τους μιζέρια.

Σαδιστική, κατάμαυρη και σε σημεία συναισθηματικά δυσβάσταχτη, η ταινία ανήκει σε ένα σκληρό σινεμά της ποίησης που πηγάζει μέσα από την απελπισία, τη βίαιη υπέρβαση των ορίων, το αβυσσαλέο ανθρώπινο σκοτάδι και το αναπόφευκτο του θανάτου. Ελάχιστοι σκηνοθέτες τόλμησαν ποτέ να υπογράψουν με το όνομά τους κάτι το τόσο αποκρουστικό, αλλά και απόλυτα συγκλονιστικό. Ολότελα αδιάφορος για τις συνέπειες, ο Πέκινπα εναντιώθηκε σε όλους και επέλεξε τον εισπρακτικό εξοστρακισμό προκειμένου να φέρει εις πέρας αυτό το αριστούργημα. Θα του το χρωστάμε για πάντα.

ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΑΛΦΡΕNTO ΓΚΑΡΣΙΑ (BRING ME THE HEAD OF ALFREDO GARCIA)
Μεξικό - Hνωμένες Πολιτείες, 1974
Σκηνοθεσία: Σαμ Πέκινπα Σενάριο: Γκόρντον Ντόσον, Σαμ Πέκινπα Φωτογραφία: Άλεξ Φίλιπς Μουσική: Τζέρι Φίλντινγκ Πρωταγωνιστούν: Γουόρεν Όουτς, Ισέλα Βέγκα, Ρόμπερτ Γουέμπερ, Εμίλιο Φερνάντεζ, Κρις Κριστόφερσον Διάρκεια: 112’