Από το αρχείο του ΣΙΝΕΜΑ: Οι 50 καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
13:30
23/3

Από το αρχείο του ΣΙΝΕΜΑ: Οι 50 καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ

40. ΧΑΡΑΚΙΡΙ (Seppuku / Ιαπωνία, 1962) του Μασάκι Κομπαγιάσι
Ένα δριμύ κατηγορώ για την υποκρισία των παραδοσιακών θεσμών που διέπουν το συχνά τυπολατρικό καθεστώς μιας χώρας όπως η Ιαπωνία, πλημμυρισμένο από σκηνές ανθολογίας.

39. ΡΑΣΟΜΟΝ (Rashomon / Ιαπωνία, 1950) του Ακίρα Κουροσάβα
Ο Κουροσάβα ανατέμνει ένα έγκλημα, κυνηγώντας την αλήθεια μέσα από τις πολλαπλές και διαρκώς ρευστές εκδοχές, σε ένα φιλμ - υπόδειγμα αφήγησης που εξακολουθεί να κοπιάρεται αδιάντροπα.

38. Η ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ (The Searchers / ΗΠΑ, 1956) του Τζον Φορντ
Η ταινία που έκανε τον Όρσον Γουέλς να απαντά «Φορντ, Φορντ, Φορντ!» όταν τον ρωτούσαν ποιοι ήταν οι τρεις αγαπημενοι του σκηνοθέτες και έδωσε τον πιο πένθιμο ορισμό του φτωχού και μόνου καουμπόη με ένα ανεπανάληπτο τελικό πλάνο.

37. Ο ΛΟΡΕΝΣ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ (Lawrence of Arabia / Μ.Βρεατανία, 1962) του Ντέιβιντ Λιν
Μεγαλειώδες έπος με ρομαντική εκζήτηση, σημασία στις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, εστίαση στο σύνθετο ψυχολογικό πορτρέτο του ήρωά του και bigger than life σκηνοθετική αντίληψη.

36. ΓΛΥΚΙΑ ΖΩΗ (La Dolce Vita / Ιταλία, 1960) του Φεντερίκο Φελίνι
Μια πανοραμικά κυνική ματιά στην άνευ όρων παράδοση στη φήμη, το lifestyle, το χρήμα, τις άγριες νύχτες, τα κενά βλέμματα, τα μοναχικά πρωινά. Εκεί όπου είναι πολύ αργά πια για κάθαρση.

35. ΘΩΡΗΚΤΟ ΠΟΤΕΜΚΙΝ (Bronenosets Potemkin / Σοβιετική Ένωση, 1925) του Σεργκέι Αϊζενστάιν
Ο σταθμός του βωβού σινεμά που δίδαξε τους κανόνες της δραματικής αναπαράστασης γεγονότων και του διαλεκτικού μοντάζ με επαναστατική δεινότητα, δημιουργώντας μια ανεξίτηλη κινηματογραφική κληρονομιά.

34. ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (The Red Shoes / Μ. Βρετανία, 1948) των Μάικλ Πάουελ και Έμερικ Πρεσμπέργκερ
Μια αισθητική πανδαισία χρωμάτων με ρεαλιστικές δόσεις χορευτικής πειθαρχίας απογειώνεται στη σφαίρα του φανταστικού και του παραμυθένιου.

33. ΑΓΡΙΕΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ (Smultronstallet / Σουηδία, 1957) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
Ανάμεσα στην πραγματικότητα του παρόντος και τη διαβρωμένη από τη φαντασία ανάμνηση του παρελθόντος, ο Μπέργκμαν ανακαλύπτει την ανθρώπινη καρδιά.

32. ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ (Freaks / ΗΠΑ, 1932) του Τοντ Μπράουνινγκ
Με αυτό το ευφυές σχόλιο πάνω στις λεπτές ισορροπίες που ορίζουν τι είναι φυσιολογικό και το τι όχι, ο Μπράουνινγκ αποθέωσε το διαφορετικό σε ένα αποστομωτικό φιλμ που οδήγησε τον δημιουργό του σε καλλιτεχνικό εξοστρακισμό. 

31. ΚΛΕΦΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ (Ladri di Biciclette / Ιταλία, 1948) του Βιτόριο ντε Σίκα 
Μία ιστορία δοσμένη με τη δύναμη της σιωπής, των αφοπλιστικών ερασιτεχνικών ερμηνειών και μιας ακατέργαστης τρυφερότητας, ένα φιλμ απαύγασμα του ιταλικού νεορεαλισμού.