Βίντεο: Μεγάλες ταινίες που κρίθηκαν αυστηρά στην εποχή τους

Ένα από τα καλύτερα video essays που είδαμε τελευταία αντλεί έμπνευση από τους ύμνους που γράφτηκαν το καλοκαίρι, με αφορμή τον θάνατο του Μάικλ Τσιμίνο, για την «Πύλη της Δύσης» του, την ταινία που στάθηκε αφορμή να μειωθούν κατά πολύ οι ελευθερίες που είχαν οι σκηνοθέτες της γενιάς του 70 από τα στούντιο.

Όπως λέει και ο δημιουργός του βίντεο, Άντριου Σαλαντίνο, «είναι εύκολο να λες όμορφα λόγια όταν έχει πεθάνει κάποιος» και έτσι στην γενικότερη γραμμή επανεκτίμησης του έργου του Τσιμίνο, η «Πύλη της Δύσης» βρέθηκε στο άλλο άκρο και σήμερα θεωρείται ένα αριστουργηματικό classic του αμερικανικού σινεμά. 

Η ιστορία όμως αυτή πιάνει πολύ παλιότερες ταινίες από αυτές του Τσιμίνο. Ως δυνατά παραδείγματα χρησιμοποιούνται το «Peeping Tom» του Μάικλ Πάουελ και κυρίως το «Greed» του Έρικ φον Στρόχαϊμ. Ο τελευταίος παρουσίασε στους παραγωγούς του μια ταινία 8 ωρών που για τον ίδιο ήταν ό,τι σπουδαιότερο έκανε ποτέ, όμως προφανώς η απαγορευτική διάρκεια δε τον βοηθούσε.

Η ταινία παρουσιάστηκε τελικά πετσοκομμένη, ακόμη κι έτσι όμως ήταν από τις καλύτερες της εποχής, όμως οι κριτικοί βρήκαν ευκαιρία να ξεδώσουν προς τον δύστροπο φον Στρόχαϊμ, ανοίγωντας τον δρόμο για την καταστροφή της σκηνοθετικής καριέρας του. Αναφέρονται και άλλα παραδείγματα όπως οι 2 ταινίες που συνήθως ψηφίζονται σήμερα ως καλύτερες στην ιστορία του σινεμά, ο «Πολίτης Κέιν» και το «Vertigo» που αντιμετωπίστηκαν χλιαρά. 

Και έρχεται το ερώτημα στο τέλος. Ποιες είναι άραγε οι ταινίες και οι σκηνοθέτες σήμερα που θα επανεκτιμηθούν σε 20 χρόνια; Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση.