14:42
3/4

Κλειδί τρίτο! Οι 10 κινηματογραφικοί σταθμοί του Σπίλμπεργκ στα '80s

Γκούνις: Το Κυνήγι της Μεγάλης Περιπέτειας (Goonies, 1985) του Ρίτσαρντ Ντόνερ

Σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Ντόνερ («Σούπερμαν», «Φονικό Όπλο») και παραγωγή Στίβεν Σπίλμπεργκ, το «Γκούνις» είναι η ιστορία μιας απείθαρχης παρέας παιδιών που προσπαθούν να σώσουν το σπίτι τους, αναζητώντας έναν χαμένο θησαυρό. Πάνω απ’ όλα είναι μία νοσταλγική βόλτα στα '80s, εκεί που το «Στάσου Πλάι Μου» συνάντησε τον Ιντιάνα Τζόουνς.

Μέσα από το σενάριο του Κρις Κολόμπους («Χάρι Πότερ», «Μόνος στο Σπίτι») μία ανήλικη ομάδα αρνήθηκε να «ενηλικιωθεί» και προτίμησε να τολμήσει ένα ταξίδι στη φαντασία. Μπορεί να φαντάζει αφελές, αλλά το «Γκούνις» συνοψίζει την αθωότητα μιας εποχής. Σύστησε νέους πρωταγωνιστές που έφτασαν στα όσκαρ (Τζος Μπρόλιν) ή στη...Μόρντορ (Σον Οστιν), τον αξέχαστο, παραμορφωμένο Σλοθ (ο πρόωρα χαμένος Τζον Ματούζακ) και χάρισε ατάκες («First you gotta do the truffle shuffle») και μία ανεπιβεβαίωτη λαχτάρα για σίκουελ. Πάνος Γκένας

Η Αυτοκρατορία του Ήλιου (Empire of the Sun, 1987)

Με την διασκευή που επιχείρησε στο ομότιτλο, αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Τζέιμς Γκράχαμ Μπάλαρντ, ο Σπίλμπεργκ δοκίμαζε κάτι σχετικά καινούργιο στη μέχρι τώρα καριέρα του: να προσαρμόσει ένα μεγαλόπνοο έπος στις ανθρώπινες διαστάσεις, χωρίς να ενδίδει στους συνήθεις συναισθηματισμούς του.

Με μία από τις ωραιότερες ερμηνείες που έχει δώσει ανήλικος ηθοποιός στο σινεμά, ο 12χρονος τότε Κρίστιαν Μπέιλ, η «Αυτοκρατορία του Ήλιου» σηματοδοτεί την πρώτη ενθαρρυντική προσπάθεια του σκηνοθέτη να αντισταθμίσει το καθαρόαιμο θέαμα με μία πιο απαιτητική δραματουργία, αλλά και αποτελεί από αρκετές απόψεις ένα μεταβατικό φιλμ στην καριέρα του. Στο εξής σχεδόν καμία ταινία του δεν θα αναπαράγει επακριβώς την ξενοιασιά και τον παιδικό ενθουσιασμό των πρότερων δημιουργιών του. Λουκάς Κατσίκας