12:37
6/12

Ώρα για κινηματογραφική κατάδυση: Οι πέντε καλύτερες υποβρυχιακές περιπέτειες

«Υποβρύχιο U-96: Επιστροφή στην Κόλαση» («Das Boot», 1981) του Βόλφγκανγκ Πέτερσεν
Δεν δύναται να εννοηθεί λίστα ταινιών ανάλογου θέματος, για την ακρίβεια δεν δύναται να εννοηθεί λίστα αντιπολεμικών ταινιών, ταινιών της δεκαετίας του ’80, ταινιών της ιστορίας του ομιλούντος και πάει λέγοντας που να μην περιλαμβάνει «Το Υποβρύχιο» του Πέτερσεν. Ο ορισμός της κλειστοφοβικότητας, η εύρεση του σημείου που ένας πόλεμος είναι η σαδιστική διαδικασία αναμονής του μοιραίου, η υπαρξιακή αγωνία μιας «αφύσικης» μοναξιάς, μια ταινία που παίρνεις για πάντα μαζί σου. Βασανισμένη στις εκδοχές της, το σωστό είναι να δεις σε αίθουσα την πρωτότυπη εκδοχή του Πέτερσεν που κοντεύει τις πέντε ώρες, στην εποχή της διάσπασης της προσοχής προτείνεται αναγκαστικά η εκδοχή των δυόμισι ωρών, υπάρχει και director’s cut που αναδύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’90, τρεισήμισι ώρες αυτό. Παραδόξως όπου κι αν το δεις, τα σωθικά σου θα μπουν στη μέγγενη από ένα κρυστάλλινο αριστούργημα που προτάθηκε για έξι όσκαρ κι ας μην βραβεύθηκε ποτέ - έστω για τον παντοτινά αξέχαστο ηχητικό σχεδιασμό του.

Εύφημες μνείες οφείλονται στις «20.000 Λεύγες Κάτω Από τη Θάλασσα» του Ρίτσαρντ Φλάισερ, ένα ντισνεϊκό τεχνικόλορ κόσμημα στο βιβλίο του Ιουλίου Βερν με τον Τζέιμς Μέισον και τον Κερκ Ντάγκλας, το «Below» του 2002 που είναι ένα ατελές αλλά και δελεαστικό horror αβύσσου κατά την διάρκεια του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου (με Αρονόφκσι στο σενάριο), το «Φανταστικό Ταξίδι» (1966) ξανά του Φλάισερ που είναι μια διασκεδαστική φαντασία, το «Crimson Tide» του Τόνι Σκοτ (1995) με άλλη μια α λα «Ανταρσία του Μπάουντι» αναμέτρηση (Τζιν Χάκμαν – Ντενζέλ Ουόσινγκτον) αλλά και μπόλικο μιλιταρισμό ελέω Ταραντίνο σεναριογραφής και φυσικά το ξεκαρδιστικό αντιπολεμικό «Έρχονται οι Ρώσοι» του Νόρμαν Τζούισον (1966).