Πανελλήνια πρεμιέρα «Third Kind»! Ο Γιώργος Ζώης σε μια συνέντευξη «Τρίτου Τύπου» - αφιερωματα , θεματα || cinemagazine.gr
10:53
28/9

Πανελλήνια πρεμιέρα «Third Kind»! Ο Γιώργος Ζώης σε μια συνέντευξη «Τρίτου Τύπου»

Το «Third Kind» του Γιώργου Ζώη, μετά την παγκόσμια πρώτη στην 57η Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ των Καννών, πραγματοποιεί απόψε 28 Σεπτεμβρίου την ελληνική πρεμιέρα του στο 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας!

Συνέντευξη στον Κωστή Θεοδοσόπουλο

Οι Κάννες είναι πραγματικά ένα χαοτικό φεστιβάλ. Αν τις επισκεφτείς για δουλειά, οι ώρες της ημέρας δεν είναι ποτέ αρκετές και το τρέξιμο από αίθουσες σε ραντεβού τελειώνει αργά το βράδυ. Ένα από αυτά τα βράδια, συναντηθήκαμε με τον Γιώργο Ζώη έξω απ’ το κατάστημα γνωστής αλυσίδας fast-food, λίγο πριν αυτός παραστεί στην επίσημη πρεμιέρα του «Under the Silver Lake», της νέας ταινίας του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ.

Δεν είχαμε τον χρόνο να τσιμπήσουμε κάτι, αλλά φυσικά προλάβαμε να μιλήσουμε για το «Third Kind», την τέταρτη μικρού μήκους ταινία του η οποία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στην 57η Εβδομάδα Κριτικής, για τα φιλμ και τους δημιουργούς που επηρέασαν την sci-fi πολιτική αλληγορία της και για το ποιοι τελικά θα είναι αυτοί που θα καταφέρουν να αποδράσουν από την Γη σε περίπτωση καταστροφής του πλανήτη. 

Το «Third Kind» είναι η πρώτη ταινία σου που προβάλλεται στις Κάννες. Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας τις εμπειρίες σου από το φεστιβάλ;

Είχα επισκεφθεί το φεστιβάλ με το σενάριο του «Interruption» το οποίο είχε επιλεχθεί στο L' Atelier της Cinéfondation, οπότε είχα ήδη μια πρώτη σχηματισμένη εντύπωση από τότε. Νομίζω σε σχέση με τα άλλα φεστιβάλ είναι πολύ μεγαλύτερο, έρχονται όλοι οι άνθρωποι της βιομηχανίας εδώ και στον δρόμο μπορείς να συναντήσεις από τον Κεν Λόουτς μέχρι οποιαδήποτε στάρλετ. Είναι ένα κάπως χαοτικό φεστιβάλ και πρέπει να είσαι πολύ συγκεκριμένος για να μπορέσεις να αποκομίσεις το μεγαλύτερο όφελος από αυτό. Ολοι όσοι θέλουν πραγματικά να δουν την ταινία σου και στη συνέχεια να την βοηθήσουν στην προώθηση βρίσκονται εδώ. Όσο για την προβολή, ήταν πάρα πολύ ωραία τόσο από θέμα εικόνας όσο και ήχου, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. 

Μίλησέ μας για την γέννηση της ιδέας του «Third Kind»; Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με ένα επίκαιρο και σοβαρό πολιτικό ζήτημα και να το συνδυάσεις με το sci-fi;

Πέρσι το καλοκαίρι, μετά από την εκκένωση του αεροδρομίου του Ελληνικού από τους πρόσφυγες ήθελα πολύ να δω τι συμβαίνει μέσα στον χώρο. Μετά από προσπάθειες εξασφαλίσαμε την σχετική άδεια και αυτό που αντικρίσαμε ήταν συγκλονιστικό. 

Τα πράγματα των προσφύγων είχαν μείνει εκεί, ξέρεις, ήταν σαν να εξαφανίστηκε ένας πολιτισμός από τη μία μέρα στην άλλη. Οποτε αμέσως αποφασίσαμε ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι με αυτό. Ενώ στην αρχή είχα την διάθεση να ξεκινήσω πάλι με αυτά τα κάδρα της νεκρής φύσης που μου αρέσουν και που από μόνη της η εικόνα τα λέει όλα, είπα όχι, θα κάνεις κάτι διαφορετικό γιατί ένα ήθελα να δοκιμαστώ σε κάτι πολύ πιο αφηγηματικό και δεύτερον επειδή σκέφτηκα ότι εκείνη την στιγμή όλο αυτό το μετα-αποκαλυπτικό σκηνικό μου έβγαζε αμέσως το είδος του sci-fi. Όλος αυτός ο συγκερασμός των αληθινών ιστορικών στοιχείων με το sci-fi μου φάνηκε πολύ ιδιαίτερος και με ιντρίγκαρε πολύ για να το κάνω. 

Μετά από την εκκένωση του αεροδρομίου του Ελληνικού ήταν σαν να εξαφανίστηκε ένας πολιτισμός από τη μία μέρα στην άλλη.

Οι πρωταγωνιστές της ταινίας σου επικοινωνούν χωρίς να μιλάνε, μόνο με την σκέψη και σε διαφορετικές, μάλιστα, γλώσσες. Ποιο είναι το σκεπτικό πίσω από την συγκεκριμένη επιλογή;

Οι πρωταγωνιστές είναι κάποιοι αρχαιολόγοι του μέλλοντος από την ανθρώπινη φυλή, οι οποίοι επιστρέφουν πίσω στην Γη η οποία εγκαταλείφθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια. Άρα με έναν τρόπο μπορείς να τους δεις και ως εξωγήινους. Ακόμα και για εμάς, οι άνθρωποι μετά από 1500 χρόνια θα είναι εξωγήινοι. Θεωρώ ότι τότε θα υπάρχει μια ανώτερη μορφή επικοινωνίας που ίσως να μην χρειάζονται καν τις γλώσσες. Μου άρεσε πάρα πολύ η ιδέα της Βαβέλ, των πολλών γλωσσών που ακούγονται στην ταινία και που δηλώνει κιόλας τους πολλούς πολιτισμούς που ίσως κάποια στιγμή θα εξαφανιστούν. 

Στο «Third Kind» η ανθρωπότητα έχει διαφύγει σε έναν άλλο πλανήτη. Έχει αποδράσει στο σύνολό της ή μόνο ο δυτικός πολιτισμός κατάφερε να ξεφύγει;

Νομίζω ότι ένα προνομιούχο μέρος του δυτικού πολιτισμού μαζί με κάποιους λίγους, κάπως σαν μια κιβωτός του Νώε που διέφυγε από την Γη όταν ήρθε η καταστροφή. Αυτοί είχαν την δυνατότητα να φύγουν και ανέπτυξαν έναν άλλο πολιτισμό κάπου πολύ μακριά, αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους πραγματικά να σβήσουν εδώ πέρα. Μετά από χιλιάδες χρόνια ξαφνικά ακούστηκε ένα πεντάτονο σήμα και αμέσως τρεις αρχαιολόγοι ήρθαν να ανακαλύψουν τι συμβαίνει. Κάτι άλλο που μου αρέσει επίσης είναι ότι ενώ στα περισσότερα sci-fi στους ξένους πλανήτες συνήθως στέλνουν πρώτα τα κομάντο, εδώ, αυτός ο ξένος πλανήτης είναι η Γη και οι τρεις αρχαιολόγοι που ερχονται δεν είναι καν οπλισμένοι, είναι τρεις επιστήμονες που προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία. 

Η απαγορευμένη ζώνη από το «Stalker» του Ταρκόφσκι ήταν μία αναφορά γιατί κάπως έτσι νιώθαμε και εμείς όταν μπαίναμε μέσα στο αεροδρόμιο

Μιλώντας για τις κινηματογραφικές αναφορές της ταινίας υπήρξαν κάποια φιλμ που σε ενέπνευσαν στην δημιουργία του «Third Kind»;

Νομίζω αυτές οι ταινίες είναι τρεις. Το «Stalker» του Ταρκόφσκι όσον αφορά όλη αυτή την απαγορευμένη ζώνη γιατί κάπως έτσι νιώθαμε και εμείς όταν μπαίναμε μέσα στο αεροδρόμιο. Ο χώρος ήταν περικυκλωμένος από αστυνομικές δυνάμεις και κάθε μέρα δείχναμε τις ταυτότητές μας για να μπούμε στην απαγορευμένη περιοχή. Το «Stalker» είναι και ο λόγος που χρησιμοποιήσαμε σοβιετικούς φακούς τους οποίους φέραμε από την Ρωσία. Επίσης, το «La Jetée» του Κρις Μαρκέρ σε σχέση με την αρχιτεκτονική διάταξη του ίδιου του αεροδρομίου που μοιάζει πολύ στο Ελληνικό όπως και για την χρήση του voice over. Και τέλος, το «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» αλλα ας μην αποκαλύψουμε κάτι παραπάνω γιατί έχει να κάνει με το φινάλε της ταινίας.

Ποια είναι τα πλάνα σου για το μέλλον; Θα σκεφτόσουν να αναπτύξεις το κόνσεπτ του «Third Kind» σε μια μεγάλου μήκους ταινία;

Σκέφτομαι να κάνω δύο μεγάλου μήκους ταινίες. Στην μία θα ήθελα να αναπτύξω αυτό το μικρού μήκους σε μια μεγάλου μήκους ταινία ενώ η άλλη αφορά ένα τελείως διαφορετικό σενάριο που έχει ήδη χρηματοδοτηθεί και το οποίο σκοπεύω να γυρίσω.