Όταν έκλαψε ο Στίβεν Χόκινγκ, ή, γιατί το «The Theory of Everything» αξίζει την προσοχή μας
2014-09-08 14:35:36
To πολυαναμενόμενο «The Theory of Everything» του Τζέιμς Μαρς με τους Έντι Ρεντμάιν και Φελίσιτι Τζόουνς ως Στίβεν και Τζέιν Χόκινγκ έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Τορόντο και τα πρώτα δημοσιεύματα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολιών ότι η ταινία θα δώσει το «παρών» στην προσεχή κούρσα των βραβείων
To πολυαναμενόμενο «The Theory of Everything» του Τζέιμς Μαρς με τους Έντι Ρεντμέιν και Φελίσιτι Τζόουνς ως Στίβεν και Τζέιν Χόκινγκ έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Τορόντο και τα πρώτα δημοσιεύματα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολιών ότι η ταινία θα δώσει το «παρών» στην προσεχή κούρσα των βραβείων που θα τερματιστεί για ακόμα μια χρονιά στα Όσκαρ.
Η ιστορία των νεανικών χρόνων του μεγάλου Στίβεν Χόκινγκ όχι μόνο καταχειροκροτήθηκε, αλλά, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Variety, «δεν άφησε ούτε ένα στεγνό μάτι μέσα στην αίθουσα»!
Ο σκηνοθέτη Τζέιμς Μαρς προλόγισε την ταινία και συνόδευσε τους πρωταγωνιστές του στη σκηνή για μια ανοιχτή συζήτηση με το κοινό, που ακολούθησε την προβολή. Ο Ρεντμέιν περιέγραψε το όλο πρότζεκτ, από την προετοιμασία του για το ρόλο μέχρι και την ολοκλήρωση των γυρισμάτων ως την «πιο ξεχωριστή, τρομακτική και ευφυώς εμπνευσμένη εμπειρία της ζωής του».
Ανέφερε ότι πέρασε περισσότερους από έξι μήνες κάνοντας έρευνα για τη ζωή του σπουδαίου φυσικού, βλέποντας κάθε απόσπασμα συνέντευξής του, που μπορούσε να βρει, αλλά συναντώντας τελικά τον ίδιο τον Χόκινγκ μόλις πέντε ημέρες πριν από την έναρξη των γυρισμάτων.
Ήταν τόσο νευρικός που δε σταματούσε να του αραδιάζει λεπτομέρειες που είχε αποστηθίσει, μελετώντας τη ζωή του, κάτι που φυσικά δεν εντυπωσίασε τον Χόκινγκ. Όταν ο ηθοποιός προσπάθησε να γίνει πιο φιλικός, λέγοντας στον μεγάλο επιστήμονα ότι έχουν ένα κοινό, ανήκουν αμφότεροι στο ζώδιο του αιγόκερου, η απάντηση ήταν μάλλον αποκαρδιωτική: «είμαι αστρονόμος, όχι αστρολόγος».
Όπως όμως προκύπτει, ο Στίβεν Χόκινγκ έχει ήδη δει την ταινία, ενώ οι συντελεστές μοιράστηκαν με το κοινό του φεστιβάλ την υπερηφάνεια τους που μια νοσοκόμα χρειάστηκε να σκουπίσει ένα δάκρυ από το μάγουλο του χαρισματικού επιστήμονα και ήρωα της ταινίας, μετά από ιδιωτική προβολή, όπου ο Χόκινγκ είδε τα νεανικά του χρόνια να αναβιώνουν στην οθόνη. Και η ανταπόκρισή του ήταν τόσο θετική που επέτρεψε στους παραγωγούς να χρησιμοποιήσουν πρωτότυπο ηχητικό υλικό του, ενώ η έγκρισή του λέγεται ότι δόθηκε λακωνικά με το χαρακτηρισμό της ταινίας «σε γενικές γραμμές αληθινή».
