18:24
20/5

Κάννες: Λίγη ώρα παρέα με τον Μάικλ Κέιν

Για να μιλήσω για τον Μάικλ Κέιν, θα ξεκινήσω από το τέλος. Μετά το πέρας της σημερινής συνέντευξης Τύπου για την ταινία, και ενώ όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας είχαν αποχωρήσει από την αίθουσα, ο βετεράνος ηθοποιός κάθισε πρόθυμος στην καρέκλα του, πήρε μπροστά του μια στοίβα από φωτογραφίες, χαρτιά και βιβλία που του δόθηκαν για να υπογράψει και δεν εγκατέλειψε τη θέση του προτού μοιράσει έως και το τελευταίο αυτόγραφο στους θαυμαστές του.

Διαβάστε ακόμη:
«Youth»: Άλλη μια εκθαμβωτική επίδειξη άφθονου στιλ και λίγης ουσίας από τον Πάολο Σορεντίνο
Επάγγελμα: κριτικός φεστιβαλικών πάρτι

Όταν ολοκλήρωσε, ευχαρίστησε πολύ τα «παιδιά» που του ζήτησαν αυτόγραφο, φόρεσε το ψάθινο καπέλο που του έκανε δώρο μια δημοσιογράφος και χαμογελαστός εγκατέλειψε. Αυτός είναι ο Μάικλ Κέιν. Και όσα απολαυστικά μοιράστηκε μαζί μας σήμερα ακολουθούν παρακάτω:

Πενήντα χρόνια είχα να έρθω στις Κάννες, από την εποχή που ήμουν εδώ με το «Alfie». Η ταινία βραβεύτηκε τότε, εγώ όχι,οπότε είπα να επιστρέψω και να πάρω την εκδίκησή μου. Αυτό στάθηκε ένα από τα φιλμ που καθόρισαν την καριέρα μου. Το κατά πόσο κοντά βρίσκομαι ως άνθρωπος με τον χαρακτήρα του καρδιοκατακτητή που υποδύθηκα εκεί, θα σας το απαντήσω αν σας πω μοναχά ότι παραμένω 46 χρόνια παντρεμένος με την ίδια γυναίκα. Τώρα πια, πάντως, οι περισσότεροι που με αναγνωρίζουν το κάνουν επειδή έπαιξα τον μπάτλερ του Μπάτμαν, στις ταινίες του Κρίστοφερ Νόλαν. Έχω δωδεκάχρονα πιτσιρίκια που με πλησιάζουν στο δρόμο και μου ζητούν αυτόγραφο. Δεν ξέρουν τίποτα άλλο για μένα, πέρα από το ότι είμαι ο μπάτλερ του Ανθρώπου Νυχτερίδα.

Θυμάμαι τη μέρα που η Βασίλισσα Ελισάβετ με έστεψε ιππότη. Δε μιλήσαμε πολύ, την άκουσα, όμως, να μου λέει «έχω την εντύπωση ότι εξακολουθείτε να κάνετε αυτό που κάνατε εδώ και πολύ καιρό».Κι εγώ με κίνδυνο να φανώ αγενής, της απάντησα «Κι εσείς το ίδιο!». Ευτυχώς που η γυναίκα έχει αίσθηση του χιούμορ.

Μου έστειλαν κάποτε ένα σενάριο και όταν το διάβασα το επέστρεψα στον παραγωγό γιατί μου φάνηκε πως ο ρόλος μου ήταν μικρός. «Μα δεν θα παίξεις τον εραστή της ηρωίδας», μου διευκρίνισε εκείνος. «Τον πατέρα της είναι να παίξεις». Σε εκείνο το σημείο κατάλαβα ότι η καριέρα μου είχε πλέον αλλάξει λόγω ηλικίας. Ήξερα ότι δεν θα μπορούσα πλέον να παίζω ρόλους στους οποίους θα κέρδιζα το κορίτσι. Η μόνη εναλλακτική στο να ερμηνεύεις ηλικιωμένους ανθρώπους είναι να ερμηνεύεις πεθαμένους ανθρώπους. Μου φάνηκε καλύτερη ιδέα να παίζω τους ηλικιωμένους, λοιπόν.

Διαβάστε ακόμη:
«Sicario» του Ντενί Βιλνέβ: Βαδίζοντας νύχτα στις γκρίζες ζώνες της ανθρώπινης ηθικής
«An Open Secret»: Είδαμε πρώτοι «την ταινία που το Χόλιγουντ δεν θέλει να παρακολουθήσετε!»

Για να καταλάβετε τι θέλει να πει η ταινία του Σορεντίνο, θα χρειαστεί να κοιτάξετε την αφίσα της. Αν ρίξετε μια ματιά στο πόστερ της «Νιότης», απεικονίζει εμένα και τον Χάρβεϊ Καϊτέλ, δυο ηλικιωμένους άντρες δηλαδή, να καθόμαστε μέσα σε μια πισίνα και να κοιτάζουμε ένα πανέμορφο γυμνό κορίτσι. Κοιτάζουμε αυτό που χάσαμε και που ποτέ ξανά δεν θα βρούμε. Με κάνει να κλαίω αυτό το πόστερ (γέλια).