9:29
15/5

Κάννες 2016: Ο Παρκ Τσαν-Γουκ καθηλώνει και πάλι με το σαγηνευτικό ερωτικό θρίλερ «The Handmaiden»

Επανακάμπτει σε οικεία εδάφη έπειτα από το αμφιλεγόμενο χολιγουντιανό του ντεμπούτο («Stoker»), ανταμώνοντας εκ νέου με τον παλιό καλό εαυτό του.

Αποστολή στις Κάννες: Νεκτάριος Σάκκας

Ο Κορεάτης auteur της περίφημης τριλογίας της εκδίκησης που έφερε χαμό στην Κρουαζέτ το 2003 με το «Oldboy» (Μέγα Βραβείο της Επιτροπής), συμπεριλαμβάνεται επτά χρόνια μετά την τελευταία παρουσία του («Δίψα») στο λαμπερό διαγωνιστικό τμήμα των Καννών με το «The Handmaiden». Ένα ερωτικό θρίλερ το οποίο διασκευάζει το μυθιστόρημα της Σάρα Γουότερς, «Fingersmith», μεταφέροντάς το από τη Βικτωριανή Αγγλία στην πατρίδα του, τον καιρό όπου η Κορέα ήταν αποικία των Ιαπώνων.

Στο ρόλο αναφοράς του τίτλου φιγουράρει η πρωτοεμφανιζόμενη Κιμ Τάε-Ρι, ως η νεαρή Σούκι η οποία προσλαμβάνεται από έναν απατεώνα (Χα Ζιούνγκ-Γου) για να βρεθεί στη δούλεψη της Ιαπωνέζας αριστοκράτισσας Χιντέκο (Κιμ Μιν-Χι) με σκοπό να τη σαγηνεύσει. Μεταξύ των δύο γυναικών θα γεννηθεί ένα πάθος απρόσμενο, όμως το στοιχείο του αυθεντικού ερωτισμού δεν είναι το μόνο ανατρεπτικό.

Μια ιστορία εξαπατήσεων, πάθους, ταξικών αντιπαραθέσεων αλλά και εκδίκησης (μόνιμο σημείο αναφοράς στο σινεμά του Παρκ) εκτυλίσσεται σε τρία κεφάλαια, με το ιστορικό πλαίσιο να τίθεται διακριτικά στο φόντο. Στο πρώτο, η νεαρή υπηρέτρια μας αφηγείται τα γεγονότα, πριν αυτά αναθεωρηθούν καθώς αλλάζει το σημείο αναφοράς μας.

Το ανεξάντλητο ενδιαφέρον του Παρκ για τις δυσπρόσιτες ζώνες των συναισθημάτων και την περιπλοκότητα των κινήτρων υπογραμμίζεται μέσω της ανακύκλωσης και αναθεώρησης της πλοκής, όπου οι τρεις βασικοί χαρακτήρες ξεδιπλώνονται σε σχέση με τη θέση παρατήρησης. Η αισθητική παίζει ασφαλώς σημαίνοντα ρόλο στο σινεμά του βιρτουόζου Κορεάτη, εν προκειμένω όμως παίρνει αποστάσεις από τον κενό εντυπωσιασμό που χαρακτήρισε το χολιγουντιανό ντεμπούτο του. Η επιστροφή, έτσι, στην ασφάλεια ενός γνώριμου δημιουργικού πλαισίου θωρακίζει το κορεάτικης παραγωγής «The Handmaiden». Εξαντλητική επιμέλεια στο κάδρο, ατμοσφαιρική φωτογραφία και περίτεχνα τράβελινγκ αιχμαλωτίζουν το μάτι, ενώ το σοκ που πολλοί θα ανέμεναν μένει εκτός κάδρου, παραχωρώντας τη θέση του στο διεγερτικό μυστήριο που εξασφαλίζει ο υποκειμενισμός της αφήγησης και - σπανίως - σε μεταφυσικές νύξεις, οι οποίες προσβλέπουν στην περαιτέρω σκιαγράφηση των δύο ηρωίδων και της μεταξύ τους σχέσης.

Οι πρώτες εντυπώσεις από την ταινία είναι θετικότατες, όμως να είναι αυτή η χρονιά που ο Παρκ θα βρεθεί με τον Χρυσό Φοίνικα στα χέρια; Δύσκολο, αν κρίνουμε από τον ανταγωνισμό που έχει υψώσει πρώτο και καλύτερο το αναπάντεχα λατρεμένο «Toni Erdmann», ενώ αρκετοί δυνατοί τίτλοι μένουν ακόμη να αποκαλυφθούν.