10:57
18/5

Κάννες 2016: Το ψυχολογικό δράμα και η ταινία τρόμου γίνονται άβολοι συγκάτοικοι στο «Personal Shopper» του Ολιβιέ Ασαγίας

Δύο χρόνια αφότου ο Ολιβιέ Ασαγίας οδήγησε την Κρίστεν Στιούαρτ να σημειώσει την πρώτη σημαντική ερμηνεία της καριέρας της και σε μεγάλο βαθμό να κλέψει τις εντυπώσεις από την συμπρωταγωνίστριά της, Ζιλιέτ Μπινός, στα «Σύννεφα του Σιλς Μαρία», η συνεργασία του σκηνοθέτη και της ηθοποιού επαναλαμβάνεται. H χημεία τους λειτουργεί ξανά, αυτή τη φορά, όμως, δεν ισχύει το ίδιο και για την ταινία.

Το «Personal Shopper» τοποθετεί και πάλι την Στιούαρτ σε ρόλο προσωπικής βοηθού για λογαριασμό μιας επώνυμης και υψηλού προφίλ γυναίκας (στο «Σιλς Μαρία» επρόκειτο για μια φτασμένη ηθοποιό, εδώ για μια διασημότητα του χώρου της μόδας), τα προβλήματα της νεαρής Αμερικανίδας δεν περιορίζονται, ωστόσο, ούτε στη δυσκολία προσαρμογής της μακριά από την πατρίδα, σε ένα χειμωνιάτικο και μουντό Παρίσι, ούτε στις αυταρχικές απαιτήσεις του αφεντικού της.

Η ταινία στοχάζεται πάνω στη σύγκρουση του πνεύματος με την ύλη, του κόσμου που αντιλαμβανόμαστε δια γυμνού οφθαλμού και του μεγάλου Αγνώστου που παραμένει για εμάς αχαρτογράφητο και ίσως απειλητικό

Η Μορίν (όπως ονομάζεται ο χαρακτήρας της Στιούαρτ) προσπαθεί να επικοινωνήσει με το πνεύμα του νεκρού δίδυμου αδερφού της, ο οποίος χάθηκε πρόωρα από τη ζωή, αγωνιά να διαπιστώσει ποιος κρύβεται πίσω από μια σειρά αινιγματικών μηνυμάτων τα οποία λαμβάνει στο κινητό της από κάποιον άγνωστο και αναρωτιέται κατά πόσο η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο, ιδίως αφότου στην πλοκή προστεθεί ένας φόνος.

Με ένα πολλά υποσχόμενο πρώτο μέρος, ο Ασαγιάς βουτά με το φιλμ του στην αποξένωση, τον γεωγραφικό αποπροσανατολισμό και το βάρος της απώλειας και του πένθους, όπως τα  βιώνει μια μοναχική ηρωίδα που βρίσκεται ξένη σε ξένη χώρα και φορτωμένη μια δουλειά που καθόλου δεν την ευχαριστεί. 

Αυτό που ξεκινά, παρ' όλα αυτά, ως ένα δελεαστικό και αρκούντως σκοτεινό ψυχολογικό πορτρέτο, παντρεύεται σύντομα με στοιχεία του υπερφυσικού, δανεικά από μυθολογίες του σινεμά τρόμου, όπως και με μια υποψία προβληματικής πάνω στη σύγκρουση του πνεύματος με την ύλη, του κόσμου που αντιλαμβανόμαστε δια γυμνού οφθαλμού και του μεγάλου Αγνώστου που παραμένει για εμάς αχαρτογράφητο και ίσως απειλητικό.

Όλα αυτά ενδεχομένως να λειτουργούσαν καλύτερα αν ο Ασαγιάς ενδιαφερόταν πραγματικά και γνώριζε πώς να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους κώδικες και τους μηχανισμούς του τρόμου. Επειδή, όμως, μοιάζει περισσότερο με συρραφή από ενδιαφέρουσες ιδέες, το «Personal Shopper» απομένει εσωτερικό και μετέωρο, επιχειρεί μια επιμειξία ειδών η οποία δεν οδηγεί πουθενά και δελεάζει το κοινό με ένα μυστήριο που δεν συναντά ποτέ κατακλείδα. Η Κρίστεν Στιούαρτ, πάντως, που κουβαλά ολόκληρο το φιλμ επάνω της, αντεπεξέρχεται επάξια στον ρόλο της.

Διαβάστε ακόμη:
Kάννες 2016: Η «Julieta» του Πέδρο Αλμοδόβαρ είναι άλλη μια γυναίκα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης
Κάννες 2016: Ο Τζάρμους μεγαλουργεί ξανά, γιορτάζοντας την ποίηση που φωλιάζει στην τετριμμένη καθημερινότητα
Κάννες 2016: Το «Café Society» είναι ένας γνώριμος αλλά αξιαγάπητος Γούντι Άλεν
Κάννες 2016: Mήπως το αξιολάτρευτο «Toni Erdmann» πρέπει να χαρίσει στη Γερμανία τον φετινό Χρυσό Φοίνικα;
Κάννες 2016: Το «BFG» είναι ένας Σπίλμπεργκ που θα μπορούσε να είναι Ζεμέκις ή Κολόμπους
Κάννες 2016: Ο Παρκ Τσαν-Γουκ καθηλώνει και πάλι με το σαγηνευτικό ερωτικό θρίλερ «The Handmaiden»
Κάννες 2016: Η καρδιά δίνει τους δικούς της αγώνες στο «Loving» του Τζεφ Νίκολς
Το «The Nice Guys» προσφέρει κωμική παραφροσύνη, εκρηκτική βία και απενοχοποιημένη ψυχαγωγία για όσους δεν ντρέπονται να τα ζητήσουν!
Κάννες 2016: «Η Τελευταία Παραλία», το τελευταίο αθώο σύνορο της Ευρώπης
Κάννες 2016: Ο Πάμπλο Λαραΐν συστήνει στις Κάννες έναν εξαιρετικό «Neruda»
Κάννες 2016: Το «Sieranevada» είναι ένα σχεδόν τρίωρο τεστ αντοχής που κρύβει άφθονες ανταμοιβές
Κάννες 2016: Είδαμε το «Money Monster» της Τζόντι Φόστερ