Βoy Kills World - ταινιες || cinemagazine.gr

Βoy Kills World

Boy Kills World

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2023
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γερμανία/Νότια Αφρική/ΗΠΑ
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μόριτζ Μορ
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Τάιλερ Μπέρτον Σμιθ, Άρεντ Ρέμερς
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Μπιλ Σκάρσγκαρντ, Μισέλ Ντόκερι, Φάμκε Γιάνσεν
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Πίτερ Ματιάσκο
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Λούντβιγκ Φορσέλ
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 111'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: The Film Group
    Βoy Kills World

Πραγματικά ανυπόφορη ταινία δράσης, δίχως μέτρο, δίχως φρένο, δίχως ειρμό και, τελικά, δίχως έρμα.

Από τον Γιάννη Βασιλείου

Στο σπουδαίο «Bad and the Beautiful» του Βινσέντε Μινέλι υπάρχει μια χαρακτηριστική σκηνή που θα έπρεπε να λειτουργεί σαν ευαγγέλιο για ενεργούς και επίδοξους κινηματογραφιστές. Στην επίμαχη σκηνή ο παρεμβατικός παραγωγός Κερκ Ντάγκλας μαλώνει τον σκηνοθέτη του, θεωρώντας ότι με τις επιλογές του δεν αναδεικνύει το μεγαλείο της σκηνής που γυρίζει, για να λάβει πληρωμένη απάντηση: «Θα μπορούσα να γυρίσω κάθε σκηνή στην ταινία σαν κορύφωση», του λέει, «και αυτό που θα πετύχαινα θα ήταν να κάνω μια κακή ταινία. Γιατί μια ταινία πρέπει να έχει ανάσες, πρέπει να χτίζει με υπομονή τις μεγάλες της στιγμές, αλλιώς είναι σαν κολιέ δίχως αλυσίδα για να κρατά τις χάντρες ενωμένες μεταξύ τους κι εκείνες, μοιραία, θα πέσουν στο πάτωμα».

Έχουμε επικαλεστεί και στο παρελθόν το συγκεκριμένο απόσπασμα και δεδομένα θα το ξανακάνουμε στο μέλλον, αφού κάθε τόσο έρχεται μια ταινία σαν το «Boy Kills World» για να δικαιώσει τα παραπάνω με τον άσχημο τρόπο. Μια ταινία όπου αφήγηση δεν υφίσταται, απλώς ένας σκηνοθέτης παλινδρομεί μεταξύ fan ονειρώξεων και αναφορών και φλυαρεί ακατάσχετα. Όπου όχι απλώς κάθε σκηνή, αλλά κάθε πλάνο έχει στηθεί ως κορύφωση, σαν να ήταν το σημαντικότερο όλης της ταινίας. Μια ταινία δίχως φρένο, δίχως μέτρο, δίχως ειρμό και, τελικά, δίχως έρμα.

Νιώθεις ότι αν ρωτούσες τον δημιουργό Μόριτζ Μόρ για οποιαδήποτε αισθητική και δραματουργική (;) επιλογή του, θα σου απαντούσε «το είχαν κάνει κι εκεί και το είδα και μου άρεσε».  Και, πιστέψτε μας, έχει βάλει όντως στο έργο όλα όσα του άρεσαν κι ακόμα περισσότερα. Λέμε καμιά φορά ότι η τάδε ταινία έχει ιδέες για άλλες χίλιες, ε αυτή εδώ έκανε το αντίστροφο, έχει αντλήσει ιδέες από άλλες χίλιες. Και έστω ότι θες απλώς να παρακολουθήσεις δράση, καρατιές και ακρωτηριασμούς, ένα αγόρι να σκοτώνει τον κόσμο, κοινώς. Ε, με τον φακό σε διαρκή κίνηση κατά την κινηματογράφηση της δράσης, σε μια προσπάθεια αντιγραφής της γλώσσας των beat’em up βιντεοπαιχνιδιών – νεότερης γενιάς, όχι δισδιάστατων, σαν αυτά που παίζουν οι χαρακτήρες- πηγαίνει στράφι και η χορογραφία των μονομαχιών. Και, τέλος, με ένα επίμονο, ενοχλητικό voice-over που μιμείται τον τρόπο εκφοράς του λόγου στα σχετικά beat 'em up παιχνίδια, πηγαίνει στράφι και η δουλειά του Μπιλ Σκάρσγκαρντ, ο οποίος, ως σωστός επαγγελματίας, έχει πάρει το δράμα (;) του χαρακτήρα πολύ πιο σοβαρά από τον σκηνοθέτη του.

Μπορούμε να φανταστούμε τον συνήγορο υπεράσπισης να αρθρώνει επιχειρήματα τύπου «άσε το μυαλό σου εκτός αίθουσας» ή «τι περίμενες από μια ταινία που λέγεται Βοy Kills World» Η απάντηση είναι «τα στοιχειώδη από μια δημιουργία που θέλει να λέγεται σινεμά».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Βoy Kills World
  • Βoy Kills World