Τίγρης και Δράκος - ταινιες || cinemagazine.gr

Τίγρης και Δράκος

Crouching Tiger, Hidden Dragon

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2000
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ταϊβάν, Χονγκ Κονγκ, ΗΠΑ, Κίνα
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ανγκ Λι
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Χούι Λινγκ Γουόνγκ, Τζέιμς Σέιμους, Κούο Γιούνγκ Τσάι
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Τσόου Γιουν Φατ, Μισέλ Γιεό, Ζανγκ Ζι Γι, Τσανγκ Τσεν
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Πίτερ Πόου
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Ταν Ντουν
    ΜΟΝΤΑΖ: Τιμ Σκουάιρς
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 119'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Προοπτική
    Τίγρης και Δράκος

Ο Ανγκ Λι αγιοποιεί την παράδοση των λαϊκών action movies αλά Χονγκ Κονγκ, παντρεύοντας ιδανικά τη θεαματική δράση των πολεμικών τεχνών με ένα αγνό, σχεδόν… εξαϋλωμένο μελόδραμα. Μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς είναι απρόοπτα εδώ.

Από τον Γιάννη Δεληολάνη

Καράτε και συγκίνηση; Κι εντάξει με το δεύτερο, θα πει ακόμη κι ο ευσυνείδητος δυτικός θεατής, το πρώτο από πού ήρθε; Μα… από το Χονγκ Κονγκ, κι ο «διεθνής» σινεφίλ δε χρειάζεται να το αντιμετωπίζει με περισσότερη απορία ή «περιφρόνηση» από ό,τι για παράδειγμα το γουέστερν… Όπως και να’ χει, το φιλμ δεν μπορεί παρά να αιφνιδιάσει το ευρωπαϊκλα (κι όχι μόνο) μάτια. Η Μισέλ Γιέο κάνει λάθος χαρακτηρίζοντας το χειροκρότημα του κοινού των Καννών στην πρώτη σκηνή μάχης της «Τίγρης» ως ενθουσιώδες: είχε κάτι από αμήχανη έκπληξη, ίσως και μία δόση ειρωνείας! Το χειροκρότημα μετά το τέλος του φιλμ, όμως, ήταν πράγματι ενθουσιώδες. Τι είχε μεσολαβήσει ώστε να καταλάβει εξ εφόδου η «Τίγρη» του Ανγκ Λι ένα «ξένο» και δυνάμει εχθρικό κοινό;

Στην παλιά Κίνα ένας σπουδαίος πολεμιστής θέλει να αποσυρθεί και να παραχωρήσει το μυθικό σπαθί του. Ο παλιός του φίλος που το παραλαμβάνει για να το φυλάξει έχει στην υπηρεσία του μια ικανή πολεμίστρια, από παλιά ερωτευμένη με τον πολεμιστή - και οι δυο όμως διστάζουν μοιραία να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον, εξαιτίας των κωδίκων με τους οποίους ζουν. Στο μεταξύ, ο ερχομός μιας αινιγματικής αριστοκράτισσας θα ακολουθηθεί από την κλοπή του σπαθιού, κι όλοι οι ενδιαφερόμενοι θα εμπλακούν σε έναν επικίνδυνο ανταγωνισμό που θα οδηγήσει σε θανάσιμες εξελίξεις…

Το τελειοποιημένο γιν και γιανγκ ενός ταπεινού είδους που ουδέποτε - μέχρι σήμερα - μπόρεσε να διεκδικήσει ένα είδος στοιχειώδους καλλιτεχνικής αναγνώρισης

Το λεπτότατο άγγιγμα του Ανγκ Λι αποτελεί το… μυθικό σπαθί με το οποίο κόβονται οι αντιστάσεις κάθε ευαίσθητου (εκτός των άλλων, μη εγκλωβισμένου από τις τοπικές του παραδόσεις) θεατή. Τα κλισέ διαλύονται μέσα σε μία θαυματουργό ειλικρινή απλότητα που μεταφέρει την ιστορία… δίπλα στις καρδιές του κοινού, σπάζοντας τα φυλετικά σύνορα και εξαφανίζοντας κάθε προκατάληψη.

Σε αντίθεση με αμέτρητα b-movies φτηνής παραγωγής και μαζικής κατανάλωσης από το Χονγκ Κονγκ, όπου η δράση σφετερίζεται το σύνολο μιας άπνοης κατά τα άλλα ταινίας, η «Τίγρη» είναι ένα ακαταμάχητα ισορροπημένο αμάλγαμα από πάθος, χιούμορ, θεαματικές αναμετρήσεις και φιλοσοφική νηφαλιότητα, διακριτικό λυρισμό, διαχρονική χάρη. Το τελειοποιημένο γιν και γιανγκ ενός ταπεινού είδους που ουδέποτε - μέχρι σήμερα - μπόρεσε να διεκδικήσει ένα είδος στοιχειώδους καλλιτεχνικής αναγνώρισης (κι εδώ που τα λέμε, μάλλον δε θα τα καταφέρει ούτε μετά την ταινία του Ανγκ Λι). Κατά πάσα λογική πιθανότητα, το «Τίγρης και Δράκος» θα μείνει μία κίνηση μοναδική και για τον ίδιο τον σκηνοθέτη, απλά επειδή το φιλμ του ξαναγράφει ολοκληρωτικά τους όρους ενός είδους - ή της αντίληψης ενός κοινού - αδυνατώντας, μέσα στην ιδανική του φύση, να έχει οποιαδήποτε ανάλογη συνέχεια. Το μεγαλύτερο κόλπο του «Τίγρης και Δράκος»: πώς μπορεί μια ταινία φτιαγμένη από τόσο οικεία υλικά να φτάνει σε ένα τόσο ξεχωριστό αποτέλεσμα;

Ο Τσόου Γιουν Φατ προσθέτει αξιομνημόνευτη αρχοντιά στον ρόλο του, η Μισέλ Γιέο μοιράζεται ανάμεσα στο σώμα και τις μάχες, τα μάτια και το βουβό ρομαντισμό. Η Ζανγκ Ζι Γι κερδίζει εντυπώσεις με τον πεισματάρικο δυναμισμό της, ενώ η σκηνοθεσία του Λι φέρνει τα πάντα με μία άκοπη κίνηση στη ζωή - η δουλειά του μοιάζει τόσο καλύτερη όσο πιο διακριτικές αλλά καίριες γίνονται οι παρεμβάσεις του. Το φιλμ συνοδεύεται από μία έξοχη αλλά όχι κραυγαλέα αισθητική στην εικόνα, ενώ η μάχη στις κορυφές των δέντρων είναι σκηνή ανθολογίας… με άγνωστο ακόμη τίτλο. Χρειάζεται όμως πραγματικά να προσθέσουμε κάτι ακόμα;

Η κριτική της ταινίας «Τίγρης και Δράκος» δημοσιεύθηκε στο τεύχος 117 του Περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ (Νοέμβριος 2000).

 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Τίγρης και Δράκος
  • Τίγρης και Δράκος