Looney Tunes: Ο Πόρκι και ο Ντάφι σώζουν τη Γη

Oι ήρωες των Looney Tunes επιβίωσαν, μεταξύ άλλων, από έναν Παγκόσμιο Πόλεμο, από μεγάλες οικονομικές κρίσεις, αλλαγές στα κινηματογραφικά ήθη, άρα και στον τρόπο διανομής και προβολής των μικρομηκάδικων καρτούν, από την έλευση του ψηφιακού animation κι από μια πανδημία. Κι έρχεται ο Ντέιβιντ Ζάσλαβ, ένας ουτιδανός, τεχνοκράτης CEO που βρέθηκε στο τιμόνι της Warner λόγω συγχωνεύσεων και βλέπει μόνο νούμερα, και απειλεί να βάλει φρένο στα καμώματά τους. Άγνωστο γιατί, μπορεί να είδε τα χαμηλά νούμερα του (ομολογουμένως, ελαφρώς αισχρού) «Space Jam: An New Legacy» και να απεφάνθη ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται, μπορεί να τα βρίσκει ο ίδιος παλιακά, μπορεί στο σχολείο κάποιος συμμαθητής του να του έκλεψε το κολατσιό ντυμένος Μπαγκς Μπάνι. Η ουσία είναι ότι το έτοιμο από καιρό «Coyote vs Acme», ένα πάντρεμα live-action και animation, έχει παγώσει οριστικά, με τις φήμες να λένε ότι θα κονιορτοποιηθεί, όπως το «Batgirl», για λογιστικούς λόγους. Ίδια τύχη θα είχε και το παρόν, το «Day the Earth Blew Up», αλλά ο Ζάσλαβ τελικά το εκποίησε, και άνθρωποι εκεί έξω που έχουν στοιχειώδεις καλλιτεχνικές ανησυχίες και που αναγνωρίζουν την ποιότητα, τη γοητεία και, βέβαια, τη διαχρονική δημοφιλία των  Looney Tunes και δεν στέκονται στο «αποτέλεσμα του τελευταίου αγώνα», το αγόρασαν μετά χαράς. Και κάπως έτσι, η ταινία σώθηκε, έκανε και θριαμβευτική προβολή στο Annecy και τώρα μπορούμε να την απολαύσουμε στις αίθουσες μικροί και μεγάλοι.

Στην ταινία πρωταγωνιστούν ο Πόρκι Πιγκ και ο Ντάφι Ντακ ως συγκάτοικοι, όπως είχαν ξεκινήσει στα προπολεμικά shorts. Έπειτα από εισαγωγική σεκάνς, όπου τους βλέπουμε να μεγαλώνουν και μαθαίνουμε πως ο Πόρκι απέκτησε το χαρακτηριστικό τραύλισμα του (spoiler alert: φταίει ο Ντάφι), τούς βρίσκουμε ενήλικες και σε αναζήτηση εισοδήματος για να επισκευάσουν την κατεστραμμένη στέγη τους. Μόνο που το αίτιο της καταστροφής ήταν ιπτάμενος δίσκος, που προσγειώθηκε στο τοπικό εργοστάσιο τσίχλας και εμφύτευσε παρασιτικό οργανισμό στη νέα παρτίδα. Έτσι, όσοι δοκιμάσουν την τσίχλα, μετατρέπονται σε ζόμπι-υποχείρια ενός εξωγήινου κατακτητή.

Μοιραία οι δυο ήρωες από τη βιοπάλη στρέφονται στην πάλη απέναντι σε εξωγήινα σημεία και τέρατα, σε μια ίντριγκα παρμένη από την αμερικανική επιστημονική φαντασία των ‘50s, προς τέρψη των φαν του είδους. Δεν απευθύνεται σε αυτούς μόνο η ταινία, αλλά σε παιδιά και σε ενήλικες πάσης φύσης και θέσης, καθώς η σλάπστικ παλαβομάρα της συγχρονίζεται με την αρχική πηγή και τις απάτητες κορυφές της. Ναι, στα shorts απογειώνεται το χιούμορ των Looney Tunes, δεν είναι τυχαίο ότι η ένθετη σεκάνς εύρεσης εργασίας είναι το αστειότερο τμήμα της ταινίας, ωστόσο τα ευρήματα δεν σταματούν ποτέ και οι χαρακτήρες συμπεριφέρονται με γνώμονα τη φύση τους και την φιλοσοφία που διαχρονικά πρεσβεύουν και όχι πχ. σαν υπερήρωες, ώστε να εναρμονιστούν με όψιμες τάσεις.

Και σε μια περίοδο που το ψηφιακό πρωτοστατεί, τουλάχιστον στο πεδίο του στουντιακού animation, επειδή το χειροποίητο απαιτεί περισσότερο χρήμα και κόπο, η κυκλοφορία μιας δισδιάστατης δημιουργίας, πλασμένης με «πενάκι», συνιστά δήλωση καλλιτεχνικής αντίστασης και τιμά το επαναστατικό ταμπεραμέντο των χαρακτήρων του Τσακ Τζόουνς.