Dheepan: Ένας κατώτερος των προσδοκιών Ζακ Οντιάρ (είναι πάντα ένας ενδιαφέρων Οντιάρ)

2015-05-21 17:31:17

Αφιλόξενες κοινωνικές συνθήκες, μοναχικές σταυροφορίες ενάντια στις αντιξοότητες, εναλλακτικές οικογένειες και ήρωες που καλούνται σε μετωπική σύγκρουση με τη βία που κρύβεται γύρω και μέσα τους. Αυτός είναι ο κόσμος της νέας ταινίας από τον σκηνοθέτη του «Προφήτη» και του «Σώμα με Σώμα».

Μορφές ψυχολογικής και σωματικής βίας κάνουν συχνά την εμφάνισή τους στις ταινίες του Ζακ Οντιάρ, μαζί φυσικά με ιστορίες επιβίωσης και προσωπικής κάθαρσης. Βία εσωτερική που απαιτεί να εκτονωθεί, βία από τον περίγυρο που σε υποχρεώνει να επιλέξεις τον ρόλο είτε του θύτη είτε του θύματος, βία συναισθηματική που πλήττει πρωτίστως αυτόν που την εκδηλώνει.

Στην καινούργια δημιουργία του αξιοσέβαστου Γάλλου σκηνοθέτη, ο κεντρικός ήρωας (που δανείζει το όνομά του στο φιλμ) κουβαλάει τη βία μαζί του παντού, κατάλοιπο μιας αιματοκυλισμένης χώρας (κατάγεται από τη Σρι Λάνκα) σε πόλεμο, αλλά και της καταδίκης του να ανήκει στους πιο κατατρεγμένους και λιγότερο ευνοημένους κατοίκους αυτού του πλανήτη.

Διαβάστε ακόμη:
«An Open Secret»: Είδαμε πρώτοι «την ταινία που το Χόλιγουντ δεν θέλει να παρακολουθήσετε!»
«Youth»: Άλλη μια εκθαμβωτική επίδειξη άφθονου στιλ και λίγης ουσίας από τον Πάολο Σορεντίνο

Πρώην στρατιώτης των ανταρτών ενάντια στο καθεστώς της πατρίδας του, ο Ντιπάν προσπαθεί να σβήσει το παρελθόν του, το κάνει κυριολεκτικά στάχτη στις πρώτες εικόνες της ταινίας, αφήνοντας τη φωτιά που καίει τα νεκρά κορμιά των συντρόφων του να κάψει και τη στολή του.

Για να μπορέσει να μεταναστεύσει στην Ευρώπη, συμφωνεί με μια γυναίκα και ένα ανήλικο κορίτσι, που του είναι εντελώς άγνωστες, να παραστήσουν την οικογένεια και να ταξιδέψουν με πλαστά διαβατήρια.

Η ψεύτικη αυτή φαμίλια φτάνει στη Γαλλία, αποκτά κατάλυμα και δουλειά σε ένα συγκρότημα κατοικιών που βρίσκεται στα προάστια του Παρισιού και πάνω που οι τρεις τους προσπαθούν να εξασφαλίσουν θέση σε μια κοινωνία που τους είναι παντελώς ξένη, η βία των συμμοριών και των εμπόρων ναρκωτικών της περιοχής θα τους επισκεφτεί. Και θα χρειαστεί να εξαργυρωθεί με αίμα...

Tρία χρόνια αφότου διαγωνίστηκε για τελευταία φορά στο επίσημο πρόγραμμα των Καννών με το «Σώμα με Σώμα», ο Οντιάρ επιστρέφει σκηνοθετικά, συνεργάζεται για ακόμη μια φορά με το μόνιμο σεναριογράφο του, Τομά Μπιντεγκέν, και αντλεί από το επίκαιρο μεταναστευτικό ζήτημα μια ιστορία πάνω στη δυσκολία του να μένεις αμέτοχος σε μια πραγματικότητα αρπακτικών.

Δυστυχώς παρά το σύνηθες νεύρο, την ένταση και τη ρεαλιστική αμεσότητα με τα οποία ο Γάλλος σκηνοθέτης φιλμάρει κάθε ταινία του, το «Dheepan» μοιάζει με ένα λιτό κινηματογραφικό γεύμα, μαγειρεμένο σε χαμηλή φωτιά και προορισμένο να αφήσει μια αδύναμη επίγευση στο τέλος, παρ' όλο που επιλέγει να κορυφωθεί σε ένα πραγματικά δυνατό κρεσέντο.

Διαβάστε ακόμη:
Κάννες: Στο «Love» του Νόε, η αγάπη γράφτηκε με σπέρμα
«Sicario» του Ντενί Βιλνέβ: Βαδίζοντας νύχτα στις γκρίζες ζώνες της ανθρώπινης ηθικής

Οι ευθύνες πρέπει να αποδοθούν μάλλον στο σενάριο, το οποίο αντιμετωπίζει με αρκετό επιπόλαιο τρόπο τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις που επικαλείται, έχοντας ως άμεση συνέπεια η απότομη μεταστροφή του βασικού ήρωα να φαντάζει αδούλευτη και βεβιασμένη.

Και παρά τις προσπάθειες του Οντιάρ να τονώσει την αδύναμη δραματουργία του, το «Dheepan» παραμένει, καθ' όλη τη διάρκεια της παρακολούθησής του, μια μετριοπαθής περίπτωση φιλμ που μοιάζει να έχει επείγουσα ανάγκη λίγο από τον ηλεκτρισμό των προηγούμενων ταινιών του σκηνοθέτη.

•