Κάννες 2016: η νέα ταινία του Λαφός, είναι ο απλός ορισμός της αμφιθυμίας για το τέλος μιας σχέσης, σε τέσσερις τοίχους

2016-05-14 08:48:39

Ο Βέλγος δημιουργός των «Λευκών Ιπποτών» και «Πέρα από τη Λογική» προσέφερε στο Δεκαπενθήμερο ένα απλό και ώριμο οικογενειακό δράμα, εστιάζοντας στον μικρόκοσμο μιας συζυγικής σχέσης που σβήνει.

Μπορεί στην Ελλάδα να κυκλοφορεί αυτές τις μέρες η προηγούμενη ταινία του, οι Κάννες και συγκεκριμένα το Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών, ωστόσο, υποδέχθηκαν χθες το «L'économie du couple», το τελευταίο πόνημα του Γιοακίμ Λαφός. Ένα ώριμο, καθαρόαιμο οικογενειακό δράμα για ένα ζευγάρι με δύο δίδυμα κοριτσάκια που αποφασίζει ύστερα από 15 χρόνια γάμου να χωρίσει.

Με την ειδοποιό διαφορά πως παραμένει αναγκαστικά στο ίδιο διαμέρισμα, εξαιτίας (ή μήπως με αφορμή;) της διαφωνίας πώς θα το μοιράσουν, από τη στιγμή που η Μαρί (Μπερενίς Μπεζό) το είχε αγοράσει και ο Μπορίς (Σεντρίκ Καν) είχε αναλάβει την ανακαίνιση.

Ο διακεκριμένος Βέλγος δημιουργός των «Πέρα από τη Λογική» (συμμετοχή στο Ένα Κάποιο Βλέμμα) και «Private Lessons» (η πρώτη παρουσία του σε Δεκαπενθήμερο και Κρουαζέτ), επιστρέφει στο παράλληλο τμήμα των Καννών ως ένα από τα ηχηρά ονόματα που βρήκαν φέτος θέση εδώ. Και όπως μας έχει συνηθίσει, στο «L'économie du couple» δεν παρεκκλίνει σπιθαμή από την παράθεση ενός δράματος που σπάει την κρούστα ενός συνηθισμένου premise, προσεγγίζοντας με τη μέγιστη ζέση την ουσία.

Ο αγγλόφωνος τίτλος («After Love») αναφέρεται στην επαύριο της αγάπης. Η Μαρί εμφανίζεται πνιγμένη απ' το θυμό, ο Μπορίς καταφεύγει στην παθητικοεπιθετικότητα, και η Μπεζό με τον Καν συνθέτουν στους τέσσερις τοίχους ενός διαμερίσματος ένα παλλόμενο από εξάρσεις και αντιφάσεις ζευγάρι που έχει βρει τον τρόπο να συνεχίσει να βασανίζεται με πρόφαση το μοίρασμα της περιουσίας και αιτίες την αμφιθυμία των συναισθημάτων και την άρνηση απέναντι στην παραδοχή της αποτυχίας.

Απλό σε δομή και λογική αλλά ποτέ απλοϊκό ή συγκινησιακά εκβιαστικό, το νέο φιλμ του Λαφός αρκείται στην επικέντρωση σε ένα οικογενειακό μικρόκοσμο σε αδιέξοδο, παρακάμπτοντας την ευκολία του μελοδράματος. Και για να κάνεις μια καλή ταινία τα παραπάνω αρκούν, ακόμα και αν δε διαθέτεις την περίτεχνα ανεπτυγμένη ιδιοσυγκρασία του «Ένας Χωρισμός».

Διαβάστε ακόμη:
Κάννες 2016: Το «Café Society» είναι ένας γνώριμος αλλά αξιαγάπητος Γούντι Άλεν
Κάννες 2016: Το «Sieranevada» είναι ένα σχεδόν τρίωρο τεστ αντοχής που κρύβει άφθονες ανταμοιβές
Κάννες 2016: Είδαμε το «Money Monster» της Τζόντι Φόστερ
Κάννες 2016: «Η Τελευταία Παραλία», το τελευταίο αθώο σύνορο της Ευρώπης

•