Συνέντευξη Κάμερον στο Empire: «Τα επεισόδια 4 και 5 εξαρτώνται από τις δυνάμεις της αγοράς»

Με την ταχύτητα που αλλάζουν τα πράγματα σήμερα, και ο κινηματογράφος δεν αποτελεί εξαίρεση βέβαια, είναι μυστηριώδες και που ακόμα μιλάμε για τον Κάμερον - και πολλούς ακόμα της γενιάς του. Το επίτευγμα ανήκει στον ίδιο, αλλά ασφαλώς και στις δυνάμεις του μάρκετινγκ. Η «υπόθεση Avatar», πέραν του εγνωσμένου ότι αποτελεί το εμπορικότερο κεφάλαιο του κινηματογράφου, δεν είναι βέβαια κάτι απλό, ούτε κάτι να προσπερνάται αβασάνιστα. Όχι από ενδιαφερόμενους για το σινεμά τουλάχιστον.

Στο μεγάλο αφέρωμα του Empire στο 2ο «Avatar» που εκτός απροόπτου βγαίνει τον Δεκέμβριο (απρόοπτο που, κοίτα να δεις έκπληξη, μπορεί και να λέγεται covid, ναι αυτό που κάνουμε ότι δεν υπάρχει και κολλάμε ακατάπαυστα πια αδιαφορώντας), ο Κάμερον είναι σαφής: Η πενταλογία εσωκελείει «όλα έχω να πω για την οικογένεια, για τον πλανήτη και το κλίμα, για τον φυσικό κόσμο, όλα αυτά που είναι σημαντικά για μένα στην φιλμογραφία μου».

Και συνεχίζει: «Όσο προχωρά με φτιάχνει και περισσότερο. Η 4η ταινία είναι φοβερή. It's a motherfucker. Βασικά ελπίζω να μπορέσει να φτιαχτεί. Αλλά θα εξαρτηθεί από τις δυνάμεις της αγοράς. Η τρίτη είναι έτοιμη στα κουτιά της οπότε θα βγει σίγουρα, αλλά θα εξαρτηθεί από το πώς θα πάνε για να δούμε αν μπορούν να χρηματοδοτηθούν τα δύο τελευταία επεισόδια». Επίγνωση της τρέλας μια φορά υπάρχει, δεν αμφιβάλλαμε.

Δύο επεισόδια, σύμφωνα με την ίδια συνέντευξη, που δεν είναι βέβαιος ότι θα μποροέσει να σκηνοθετήσει. Όχι γιατί κοντεύει τα 67 και τότε θα πλησιάζει τα μέσα των 70 του (θυμίζουμε ότι οι ταινίες έχουν πλάνο εξόδου ανά διετία), αλλά γιατί έχει και άλλα σχέδια που τον προσελκύουν πολύ και τα τρέχει (πώς προλαβαίνει;) και θα ήθελε να καταπιαστεί. «Δεν ξέρω, ίσως περάσω το μπατόν σε κάποιον άλλον να τα πραγματοποιήσει, εάν ποτέ γίνουν. Ίσως και όχι. Δεν ξέρω».

Μιλώντας για μεγαλοσχημοσύνη, με την καλύτερη έννοια που θα μπορούσε να έχει η λέξη για τον υπογράοφντα, ο Κάμερον είναι μια κορυφή δίπλα στον Στάνλεϊ Κιούμπρικ και τον Φράνσις Φορντ Κόπολα - και, τρόπον τινά, τον Βέρνερ Χέτζογκ. Ένας δημιουργός αμφιλεγόμενος μερικώς, από ανθρώπους που συγχέουν το γούστο τους με την πραγματικότητα, αλλά κάποιος που εδώ και πάνω από 35 χρόνια έχει θυσιάσει τον αριθμό των ταινιών για το μέγεθος των συλλήψεων πίσω τους. Αυτό που φαντάζει σήμερα σαν μόδα (franchise, σύμπαντα) είναι φυσική συνέχεια για την μυθοπλασία του Κάμερον. Μένει να δούμε, με δεδομένη την εγγύηση του μάρκετιγκ, που ήδη έχει αρχίσει να λυσσομάνα, αν θα του βγει - και κυριότερα πώς θα του βγει.