Νταγκ Λάιμαν vs. Amazon Prime για το «Road House»;

Αν σε λένε Κρουζ ή Νόλαν μπορείς να φέρεις μια κατάσταση στο αμήν, ξέροντας ότι ακόμα κι ένα ολόκληρο στούντιο θα υποκύψει στις επιταγές σου γιατί σε χρειάζεται. Αν σε λένε Νταγκ Λάιμαν, κι ας έχουν αποφέρει οι ταινίες σου κάποιο 1.5 δις δολάρια (!), το πολύ να γράψεις ένα άρθρο στο Deadline, μεμφόμενος μια πλατφόρμα που δεν κράτησε τον λόγο της. Και λέγοντας ότι θα μποϊκοτάρεις την ίδια σου την ταινία μη πηγαίνοντας στην πρεμιέρα της (στο φεστιβάλ του SXSW).

Ο Λάιμαν, οπωσδήποτε όχι ένας τυχαίος δημιουργός, έγραψε λοιπόν ένα άρθρο (ολόκληρο εδώ) στο οποίο εξιστορεί κατά βάση πώς οι πλατφόρμες, εν προκειμένω η Amazon Prime, και επιχειρηματικώς λογικά, αντιτίθενται έμπρακτα στην αιθουσιακή στήριξη. Όταν λοιπόν η Amazon αγόρασε την MGM, ένα στούντιο παρεμπιπτόντως ταγμένο ως τότε σε μεγάλα σχέδια για την αίθουσα (James Bond, Creed, δύο πρόχειρα παραδείγματα), έδωσε πηχυαίους τίτλους στον ειδικό Τύπο, ότι θα βάλει ένα δις δολάρια στο σχέδιο διάσωσης της αίθουσας, με 12 ταινίες που θα παίξουν κατ΄ αυτόν τον τρόπο.

Ο Λάιμαν ισχυρίζεται ότι ενώ έχει έναν μεγάλο τίτλο στα χέρια του, έχει κάνει την πιθανά καλύτερη ταινία του, έχει πάρει τα καλύτερα test screenings και φοβερά και τρομερά reviews, η Amazon δεν τηρεί τον λόγο της, παρότι η ταινία ήταν κιόλας σχέδιο της MGM, προτού γίνει η αγοραπωλησία.

«Τι άλλο θα μπορούσα να έχω παραδώσει;», θρηνεί ο Λάιμαν. «Τίποτα, φαίνεται. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς τους δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να υποστηρίξουν την αίθουσα. Θα στριμάρουν την ταινία μου, θα την χρησιμοποιήσουν ως όχημα για να πουλήσουν υδραυλικά εξαρτήματα. Αυτό είναι ένα προσχέδιο του πώς η βιομηχανία ορίζει το μέλλον. Αν δεν βγαίνουν οι μεγάλες ταινίες στην αίθουσα, δεν υπάρχουν αίθουσες. Δεν θα υπάρχουν μεγάλες εμπορικές επιτυχίες και αυτό δεν θα δίνει άνεση στα στούντιο να ποντάρουν σε πρωτότυπες ταινίες και νέους σκηνοθέτες.»

Ακριβώς έτσι, φίλε Νταγκ. Μόνο που παρότι προφανώς είσαι θύμα εξαπάτησης, ελαφρώς παράπλευρη απώλεια μιας καπιταλιστικής αντίδρασης, έπρεπε να το ξέρεις. Έπρεπε να ξέρεις κιόλας ότι το «Road House» δεν θα μπορούσε να είναι μια από τις 12 ταινίες που θα επέλεγε η μηχανή του Μπέζος, γιατί πόσα εισιτήρια δηλαδή να κάνει μια, καλή έστω (πάντα καλές τις φτιάχνεις), ταινία MMA. Να έκανε (που δύσκολα) και 100 εκατομμύρια στις ΗΠΑ; Δεν φτάνουν ούτε για τα εβδομαδιαία της λογικής μιας Amazon. Και από τη στιγμή που η σημερινή Οικονομία βλέπει και το σινεμά σαν μια μέθοδο κερδοφορίας ανάλογη, ας πούμε με τα υδραυλικά εξαρτήματα που γράφεις, η μεταχείριση δεν μπορεί να διαφέρει.

Επαναφέρουμε την επωδό τόσων άρθρων μας. Οι καλλιτέχνες, σύσσωμοι, πρέπει να φτιάξουν ένα στούντιο και μια αλυσίδα αιθουσών που θα φτιάχνουν τις ταινίες τους και θα τις προβάλλουν, και θα τις αποκλείουν για τουλάχιστον έξι μήνες από το streaming. Μετά αρχίζει μια άλλη συζήτηση.