Ο Μάθιου Μακόναχι, οι ημίγυμνες ρομαντικές κομεντί και η ανακατεύθυνση της καριέρας του

Πόσο κοστίζει μια αλλαγή, ή καλύτερα, μια ανακατεύθυνση καριέρας; Περί τα 14,5 εκατομμύρια δολάρια θα σας απαντήσει ο Μάθιου Μακόναχι, αν τύχει και τον ρωτήσετε.

Σε συνέντευξη που έδωσε στον Τιμ Μαγκρό για ένα επεισόδιο στο ραδιόφωνο της Apple, ο οσκαρούχος ηθοποιός αποκάλυψε πολλά ενδιαφέροντα για το κομβικό σημείο που σήμανε την πολυπόθητη αλλαγή στην καριέρα του.

«Ήμουν εκείνος ο τύπος που έμενε σε ένα μαξιλάρι στο Μαλιμπού και τριγυρνούσε στη παραλία χωρίς μπλούζα. Είμαι ο ημίγυμνος Μακόναχι των ρομαντικών κομεντί, που αυτές πληρώνουν το σπίτι που νοικιάζω τώρα στην παραλία. Και είμαι χαρούμενος με αυτό». Με διάθεση πλήρους αυτογνωσίας στα 51 του, ο Μακόναχι παραδέχεται πως οι ρομαντικές κομεντί των '00s του έβγαλαν και με το παραπάνω τα προς το ζην, αλλά κάποια στιγμή αποζήτησε τα λιγότερα και πιο ποιοτικά.

«Την ίδια στιγμή όμως ένοιωσα πως κάθε σενάριο τέτοιας κομεντί ήταν ίδιο με κάποιας άλλης ταινίας που θα μπορούσα να κάνω το επόμενο πρωί. Ήθελα κάπως να με…τρομάξω, να με δοκιμάσω, και είπα ναι, θα το κάνω. Θέλω να βουτήξω σε μια πισίνα και να βγω σε άλλη επιφάνεια».

Σημειώστε τις σερί επιλογές του πριν κάνει το «αλλιώτικο» βήμα: «The Wedding Planner» το 2001 με την Τζένιφερ Λόπεζ, «How to Lose a Guy in 10 Days» το 2003 με την Κέιτ Χάντσον, «Sahara» με την Πενέλοπε Κρουθ το 2005, «Failure to Lunch» το 2006 με την Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, «Fool’s Gold» το 2008 πάλι με την Κέιτ Χάντσον και ο κύκλος κλείνει το 2009 με την Τζένιφερ Γκάρνερ και το «Ghosts of Girlfriends Past».

Εκεί είναι που σύμφωνα με τον ίδιο, αρνήθηκε μια πολύ δελεαστική πρόταση για ακόμη μία ρομαντική κομεντί. «Ξεκίνησαν από 8 εκατομμύρια δολάρια και αρνήθηκα. Μου είπαν 10, είπα όχι, το πήγαν στα 12.5. Ευγενικά πάλι αρνήθηκα. Μέχρι που επέστρεψαν και μου πρότειναν 14.5 εκατομμύρια δολάρια και τους ζήτησα να διαβάσω εκ νέου το σενάριο, που ήταν ομολογουμένως αστείο, αλλά και πάλι η απάντηση ήταν αρνητική. Εκεί ήταν που το Χόλιγουντ κατάλαβε πως ο Μακόναχι δεν κοροϊδεύει και έτσι δεν χτύπησε το τηλέφωνό μου για 14 με 15 μήνες».

Η καριέρα του από τότε πήρε την ανιούσα, αρχής γενομένης του «Lincoln Lawyer» του Μπραντ Φέρμαν και του «Bernie» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, ενώ είχε ένα εκπληκτικό σερί με το «Killer Joe» του Γουίλιαμ Φρίντκιν, το «Mud» του Τζεφ Νίκολς, το «Dallas Buyers Club» του Ζαν Μαρκ Βαλέ, που του χάρισε και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, το «Magic Mike» του Στίβεν Σόντενμπεργκ, τον «Λύκο της Wall Street» του Μάρτιν Σκορσέζε, τον καθηλωτικό πρώτο κύκλο του «True Detective» και το «Insterstellar» του Κρίστοφερ Νόλαν.

Στο σημείο αυτό ξεκίνησε να γυρνά πάλι ο τροχός και οι επιλογές του μοιάζουν άσφαιρες πια. Μετρήστε. «The Sea of Trees» του Γκας Βαν Σαντ, «Gold» του Στίβεν Γκέιγκαν, «The Dark Tower» του Νικόλας Αρσέλ, «White Boy Rick» του Γιαν Ντεμάνζ και «Serenity» του Στίβεν Νάιτ. Θέλει κόπο, ήθελε τρόπο, τον βρήκε, κάπου τον αποθέωσε, κάπου πάλι τον χάνει, μα έχουμε πίστη στον Μάθιου Μακόναχι.