«Όλοι ξέρουν πως είναι ένα τέρας»: Η Πτώση του Σκοτ Ρούντιν - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
11:48
8/4

«Όλοι ξέρουν πως είναι ένα τέρας»: Η Πτώση του Σκοτ Ρούντιν

Μετά το #metoo που ανέδειξε στο διάβα του κακοποιητικές και ειδεχθείς σεξουαλικές συμπεριφορές «δυνατών» ανδρών έναντι γυναικών, οι αποκαλύψεις για ανεπίτρεπτες αντίστοιχες πράξεις στον εργασιακό χώρο είναι το νέο καζάνι που βράζει. Και ήρθε η ώρα του μεγάλου και ισχυρού Σκοτ Ρούντιν να δει την καρέκλα του να τρίζει. 

 

Από τον Χρήστο Πολίτη

Κανείς μέχρι τώρα δεν έχει καταγγείλει τον Σκοτ Ρούντιν για σεξουαλική παρενόχληση. Ωστόσο ο τιμημένος με Όσκαρ για το «Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους» παραγωγός, Σκοτ Ρούντιν έχει στο παλμαρέ του, ουκ ολίγες καταγγελίες για αδιανόητη κακοποιητική συμπεριφορά στον εργασιακό χώρο, έναν χώρο που - τουλάχιστον στον ίδιο - συνεχίζει να παρέχει ανοχή.

Πολλοί από τους ανθρώπους που βρέθηκαν δίπλα του ως στενοί συνεργάτες του, υπήρξαν μάρτυρες τέτοιων συμπεριφορών. Πίσω στο 2012, ο Ρούντιν έσπασε ένα λάπτοπ στο χέρι ενός συνεργάτη του, επειδή δεν του βρήκε θέση σε μια sold-out πτήση. Φήμες λένε πως με τη βοήθεια των δικηγόρων του, που συνέρρευσαν μετά το περιστατικό, το ζήτημα λύθηκε δίνοντάς του credits ως βοηθό παραγωγής σε τρεις από τις επόμενες ταινίες του.

Η ανοχή της σιωπής σε συμβόλαια που μπορούν πολύ εύκολα να λυθούν, ήταν και εκείνο που τόσες δεκαετίες ενθάρρυνε τέτοιες κακόβουλες πράξεις από μεριάς όχι μόνο του Ρούντιν, αλλά και δεκάδων παραγωγών που έχτιζαν και γκρέμιζαν καριέρες εν μια νυκτί. Στην περίπτωση του Ρούντιν, το αντάλλαγμα ήταν η απόλαυση που ο ίδιος ένιωθε ασκώντας εξουσία πάνω στον οποιονδήποτε νεοφερμένο. Αλλά το ποιόν του χαρακτήρα του, μιας αυταρχικής προσωπικότητας που άπαντες επιβεβαιώνουν, φάνηκε και στον τρόπο που αυτή η συμπεριφορά δεν σταματούσε μόνο σε νέους και άπειρους συνεργάτες.

Ήταν και συνεχίζει να είναι ένας άνθρωπος με δύναμη, που μπορούσε να αναδείξει μια ταινία, ή ένα θεατρικό στο Μπρόντουγεϊ, να το φτάσει στα βραβεία και να φέρει εισιτήρια. Είχε ικανότητες, αλλά τις εξαργύρωνε με τρομοκρατία στον χώρο που εργαζόταν. Δεν ήταν λίγα τα δημοσιεύματα που την περασμένη δεκαετία, π.χ. όταν εκείνος διεκδικούσε Όσκαρ με το «The Social Network», τον χαρακτήριζαν ως τον «Πιο Τρομακτικό Άνθρωπο στην Πόλη», εννοώντας τη Νέα Υόρκη, ή κυκλοφορούσαν με τον τίτλο «Boss-zilla!», αναφερόμενοι στην αποκρουστική συμπεριφορά του. H Wall Street Journal έφτασε στο σημείο να αποκαλύψει πως μέσα σε μια πενταετία άλλαξε 119 προσωπικούς βοηθούς.

Η συμπεριφορά του για πολλά χρόνια ήταν ένα κοινό μυστικό, μια δύσκολη συνεργασία, ένας δρόμος που δεν ήθελες να πάρεις, αλλά κανείς δεν κουνούσε τον ισχυρό Ρούντιν από τη θέση του. Ήταν όμως τον Οκτώβριο του 2017 όταν ο «ασκός του Αιόλου» άνοιξε για τον Χάρβεϊ Γουάνστιν. Εκεί τα περιστατικά ήταν άγρια. Βιασμοί, απειλές και ένα κατηγορητήριο που δεν είχε τελειωμό. Τότε ήταν που αντίστοιχης δυναμικής πράξεις έγιναν ορατές. Εκεί ήταν που κάποιοι άρχισαν να μιλάνε ανοιχτά πια για τον Ρούντιν, να «πέφτουν κεφάλια» στην εκπομπή της Έλεν ντε Τζένερις για εργασιακό bullying, εμπλέκοντας και την ίδια.

Ο παραγωγός με τις 151 υποψηφιότητες, τα 23 Όσκαρ και τα 17 θεατρικά Τόνι θεωρείται ακόμα μια υπολογίσιμη δύναμη στον χώρο του σινεμά και του θεάτρου και ήδη φέτος ετοιμάζει τη νέα ταινία του Τζόελ Κοέν, μια καινούργια ανάγνωση στον «Μακμπέθ», ενώ στα μέσα του Μάη θα κυκλοφορήσει στο Netflix η «Γυναίκα στο Παράθυρο» με την Έιμι Άνταμς. Και εδώ υπάρχει παρασκήνιο, καθώς προσπάθησε να «πάρει» την ταινία από τον Τζο Ράιτ για να τη δώσει στον Τόνι Γκίλροι.

Δεν είναι μόνο πως ο Ρούντιν κατηγορείται από στενούς του συνεργάτες για τέτοιες συμπεριφορές, που ποτέ δεν έκρυψε και ποτέ δεν προέβη σε αυτές πίσω από κλειστές πόρτες. Ο χαρακτήρας του φαίνεται πως αποζητούσε εσκεμμένα τον φόβο. Η Κάρολιν Ρούγκο, βοηθός του για αρκετά χρόνια και πάσχουσα από Διαβήτη-1 παραδέχεται πως ο Ρούντιν «πέταξε έναν υπολογιστή στο παράθυρο, την ώρα που ήμασταν σε συνάντηση και μετά πήγε στο μπάνιο και έσπασε το μηχάνημα που έβγαζε τις χειροπετσέτες, ή μια άλλη φορά πέταξε ένα γυάλινο μπολ σε έναν συνεργάτη μου».

Κι αν τα παραπάνω έχουν να καταδείξουν έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να ελέγξει τα νεύρα του, ξεσπώντας σε έναν συνεργάτη που μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει, ο Ρούντιν ήταν επεμβατικός και στο πως οι συγγραφείς προσέγγιζαν τα θεατρικά έργα τους, υποτιμώντας την ικανότητά τους. «Είσαι πολύ μικρός για να γράψεις ένα καλό θεατρικό και κανείς δεν δίνει μια για το τι έχεις να πεις», ήταν μερικά από τα λόγια που μπορούσε να προσάψει στους συνεργάτες του, πέρα από το να τους χαρακτηρίσει «καθυστερημένους», πάνω στην όποια διαφωνία της στιγμής.

Αρκετοί είναι εκείνοι που θα πουν πως η σατιρική ταινία «Swimming With Sharks» του 1994 για την εκδίκηση ενός βοηθού σε έναν μεγαλοπαραγωγό είναι εμπνευσμένη από εκείνον. Και πως δεν θα μπορούσε άλλωστε, αφού βοηθοί του χαρακτηρίζουν «εξοντωτικές και τρομακτικές τις μέρες», κάνοντας λόγο για την ηδονή που ένιωθε όταν χειριζόταν με κακοποιητικό τρόπο τους άλλους. Ο Μιγκέλ Κορτέζ, ένας πρώην συνεργάτης του παραγωγός, που τώρα πια είναι μηχανικός ποδηλάτων, θυμάται με χιούμορ πια πως «αν και ήμουν αρκετά ψηλότερός του, επιβαλλόταν πάνω μου όταν με έβαζε να καθίσω και εκείνος καθόταν όρθιος και άρχιζε να φωνάζει. Μόνο τότε μου φώναζε».

Ακόμα περισσότεροι ήταν εκείνοι που όταν δημοσιευόταν ανώνυμα μια αγγελία για δουλειά στην εταιρία του Ρούντιν έγραφαν σχόλια του τύπου «Τρέξε μακριά», καθώς είχαν γίνει μάρτυρες περιστατικών όπου ο παραγωγός δεν δίσταζε να τραβήξει καρέκλα για να πέσει ο συνεργάτης του ή αν δεν καθάριζαν την κουζίνα έσπαγε μπροστά τους πράγματα.

Επίσης ένα από τα εκδικητικά τερτίπια του ήταν να στέλνει σημειώματα σε πιθανούς νέους εργοδότες απολυμένων συνεργατών. Ένα αντίστοιχο σημείωμα είχε φτάσει στα χέρια του Γουάινστιν όταν μια πρώην βοηθός του πήγε να δουλέψει στην Miramax. Τότε εκείνος την κατηγόρησε οτι «τον έκλεψε» ή σε αντίστοιχη εκδικητική ορμή, πήγαινε στο imdb και έσβηνε credits ανθρώπων που δούλεψαν μαζί του στο παρελθόν και τον εγκατέλειψαν ή είχαν απολυθεί από τον ίδιο.

Μέσα στα πολλά, οι ρατσιστικές του εξάρσεις έγιναν γνωστές μετά το περιβόητο hacking της Sony, όταν διέρρευσαν mails με τον ίδιο να χλευάζει τον Μπάρακ Ομπάμα λέγοντας πως «θα του αρέσει ο Κέβιν Χαρτ» ή να βρίζει χυδαία και να απειλεί την Γούπι Γκόλντμπεργκ όταν εκείνη ζήτησε να παίξει στο «To Kill a Mockingbird», αντί κάποιας άλλης θεατρικής παραγωγής του.

Πολλές από αυτές τις γυμνασιακού τύπου συμπεριφορές ενός «μεγάλου» άντρα, ισχυρού και με περγαμηνές, φαντάζουν μικροπρεπείς και κάνουν τον ίδιο να μοιάζει  μικρότερος και λίγος. Ένας άνθρωπος που διαθέτει χρήμα, αλλά κακή πια φήμη.

Σημειώστε: «The Truman Show», «The Royal Tenenbaums», «Οι Ώρες», «Closer», «Θα Χυθεί Αίμα», «Το Κορίτσι με το Τατουάζ», «Ladybird» είναι λίγες μόνο από τις ταινίες που έχει εκτελέσει χρέη παραγωγού ο Ρούντιν. Τι κι αν όμως είσαι ένας από τους μόλις 16 που έχουν τιμηθεί με Έμι, Γκράμι, Όσκαρ και Τόνι; Άπαξ και είσαι ένας τέτοιος άνθρωπος, καταλήγεις να έχεις μονάχα τα βραβεία για «θεατές» σου.

Με πληροφορίες από το The Hollywood Reporter, διαβάστε περισσότερα εδώ.