19:07
27/5

Κάννες 2022: Σπαρακτικά και χαμηλόφωνα, ο Λούκας Ντοντ υπογράφει με το «Close» την πιο αφαιρετικά όμορφη ταινία του Διαγωνιστικού

Μια χαρά τα λέμε και πολύ καλά κάνουμε για το ελληνικό σινεμά στις Κάννες, αλλά μήπως να δούμε λίγο τι νερό πίνουν στο Βέλγιο;

Σταθερά στις επιλογές των μεγάλων φεστιβάλ εδώ και χρόνια, με ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κλάστερ παραγωγών στη Βαλλονία κι άλλο ένα εξαιρετικά δραστήριο στη Φλάνδρα, οι Βέλγοι έχουν καταφέρει την τελευταία τριετία να κυριαρχήσουν στις αγορές, να δουν ταλέντα τους να μετακομίζουν στο Χόλιγουντ και, το σημαντικότερο, έχουν παρουσιάσει ορισμένες από τις καλύτερες ταινίες στην πρόσφατη μνήμη. Όπως για παράδειγμα το «Στην Αυλή του Σχολείου» πέρυσι.

Στην αυλή του σχολείου ξεκινάει και το πρόβλημα στην ιστορία του Λέο, που βοηθάει τους γονείς του στην καλλιέργεια λουλουδιών, και του Ρεμί, που έχει ταλέντο στη μουσική. Οι δυο τους έχουν μεγαλώσει και κάνουν τα πάντα μαζί. Παίζουν τους ιππότες με ξύλινα σπαθιά, κοιμούνται ο ένας στο σπίτι του άλλου, συναντιούνται στην ίδια διασταύρωση κάθε πρωί για να πάνε με τα ποδήλατά τους στο σχολείο. Η σχέση τους μόνο απαρατήρητη δεν περνάει από τους συμμαθητές τους. Μια μέρα τα κορίτσια θα τους ρωτήσουν αν είναι ζευγάρι (τα αγόρια δεν μπήκαν καν στον κόπο). Ο Λέο θα μπει στην ομάδα χόκεϊ. Ο Ρεμί πηγαίνει για να δει το φίλο τους στις προπονήσεις, αλλά τους χωρίζει πλέον το πλεξιγκλάς. Ένα πρωί ο Λέο δεν θα περιμένει στη διασταύρωση. Το βράδυ η αλωνιστική μηχανή θα περάσει από το χωράφι ανάμεσα στα σπίτια τους και θα ξεριζώσει τα φρέσκα λουλούδια...

Οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά στην πλοκή και σε έννοιες όπως η τοξική αρρενωπότητα, είναι καλύτερο να μείνει στο δελτίο τύπου

Οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά στην πλοκή και σε έννοιες όπως η τοξική αρρενωπότητα, είναι καλύτερο να μείνει στο δελτίο τύπου. Αναβαθμίζοντας αισθητικά κάθε παράμετρο μιας τρομερά προβληματικής, αλλά κι ενδιαφέρουσας ταινίας όπως ήταν το «Κορίτσι», ο Ντοντ υπογράφει ένα ασφυκτικά προσωπικό μινιμαλιστικό δράμα, όπου κυριαρχούν οι σιωπές και ένα πολύ συγκεκριμένο, μονοσήμαντο συναίσθημα. Το «Close» δεν είναι ένα περίπλοκο φιλμ, είναι μάλλον μια «εύκολη» ταινία η οποία ξεμπερδεύει πολύ νωρίς με αυτό που θέλει να αφηγηθεί.

Το «Close» επίσης, στο παραμικρό του βήμα προς τη λύτρωση, παραμένει μια εξαιρετικά σκηνοθετημένη δουλειά. Ο Ντοντ δεν ξοδεύεται στη μικρή ιστορία που έχει να μοιραστεί με το θεατή, όσο στην ψυχολογία μιας κατάστασης. Με σαφώς αφαιρετική διάθεση, επιδεικνύει ένα τρομερό έλεγχο στο φως, το χρώμα και το ρυθμό. Όπως και οι σκηνοθέτες της «Αυλής του Σχολείου» (η αναφορά στο οποίο μόνο τυχαία δεν ήταν και έχει να κάνει με το παρόμοια υπέρτερο φωτογραφικό στυλ των δύο ταινιών) δουλεύει κυρίως με τηλεφακούς, παρακολουθώντας το αντικείμενο του από ασφυκτικά κοντά. 

Μόνο που το «Close» κόβει πολύ πιο βαθιά. Συντηρεί, όχι μια πλοκή, περισσότερο μια εκκρεμότητα, ερμητικά προσαρμοσμένη στο πρόσωπο του νεαρού του πρωταγωνιστή (που αν είμαστε δίκαιοι κάθε κουβέντα για βραβείο ανδρικής ερμηνείας στις φετινές Κάννες, πρέπει να ξεκινάει και να τελειώνει σε αυτόν). Με το Λέο να λάμπει στη μέση του κάδρου και τα πάντα γύρω του χρωματισμένο φλου, αυτή η εκκρεμότητα μετουσιώνεται σε ένα ιμπρεσιονιστικό πορτραίτο της απώλειας. 

Η πραγματική έμπνευση στη σκηνοθεσία όμως, φαίνεται στη συνθλιπτική δύναμη των στιγμών που η κάμερα κόβει μακριά από τα μάτια του Λεό και συναντά λεπτομέρειες που λένε την ιστορία στις επίγειες διαστάσεις της. Μια πόρτα με σπασμένη κλειδαριά, μια μάνα, άνθη πεταμένα στο χώμα, χώροι που αδειάζουν κι όλα αυτά την ώρα που τα αγόρια της ομάδας του σχολείου μαθαίνουν να παίρνουν φόρα και ρίχνουν το σώμα τους στον τοίχο για να αντέξουν στις συγκρούσεις με τους αντιπάλους τους.

Επειδή ακριβώς το «Close» είναι μια εύκολη ταινία, είναι το ίδιο εύκολο να χάσει κανείς το διακριτικό μεγαλείο της σκηνοθεσίας της. Ο Ντοντ ξαναγράφει τα πέντε στάδια του πένθους σε κινηματογραφική γλώσσα για να προκύψει ένα έμμετρο και συγκλονιστικά όμορφο φιλμ. Αν το αφουγκραστείς λέει κάτι πολύ απλό, πολύ μικρό, πολύ ήσυχο για να το παρατηρήσεις. Απώλεια δεν είναι μόνο όταν δεν είναι κάποιος εκεί, είναι κι όταν δεν είναι κάποιος κοντά. Τόσο κοντά που να μπορείς να τον αγγίξεις.

Διαβάστε ακόμη:
Κάννες 2022: Στον αστραφτερό και πυρετικό «Elvis» του Μπαζ Λούρμαν ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
Κάννες 2022: Το «Dodo» του Πάνου Χ. Κούτρα είναι μια πολύχρωμη κι εξωτική ματιά πάνω σε ένα σινεμά υπό εξαφάνιση
Κάννες 2022: Ο Κριστιάν Μουνγκίου έχει ένα-δυο πράγματα να πει για την πολιτική ορθότητα
Βραβείο Canal+ στις Κάννες για την μικρού μήκους της Εύης Καλογηροπούλου «Στον Θρόνο του Ξέρξη»
Κάννες 2022: Στο «Crimes of the Future» ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ βρίσκει σε ελληνικό έδαφος τον παλιό, καλό εαυτό του
Συναγερμός ή ψυχραιμία; Συμπόσιο δημιουργών στις Κάννες για την κατάσταση του κινηματογράφου σήμερα
Κάννες 2022: Το «R.M.N.» είναι η πιο παράδοξη και μαζί μετέωρη ταινία του Κριστιάν Μουνγκίου μέχρι σήμερα
Κάννες 2022: Στο «Decision to Leave» o Παρκ Τσαν-Γουκ μιξάρει νεο-νουάρ, ρομάντζο και μελό
Κάννες 2022: Ο Έστλουντ πλοηγεί το «Triangle of Sadness» σ’ ένα σπαρταριστά ταξικό τρίγωνο του διαβόλου
Κάννες 2022: Το «Brother and Sister» του Αρνό Ντεπλεσάν είναι ένα φορτηγό με σπασμένα φρένα
Κάννες 2022: Με το φαντασμαγορικό «Three Thousand Years of Longing» ο Τζορτζ Μίλερ υπογράφει τις δικές του «Χίλιες και Μία Νύχτες» 
Κάννες 2022: Το «Scarlet» του Πιέτρο Μαρσέλο θα το ζήλευε κι ο Ζακ Ντεμί
Κάννες 2022: «Armageddon Time», μια ήσυχη, αυστηρά προσωπική ιστορία ενηλικίωσης από τον Τζέιμς Γκρέι
Κάννες 2022: Η μεγάλη φεστιβαλική επιστροφή του Τομ Κρουζ και όσα είπε στη συνέντευξη καριέρας που παραχώρησε
Κάννες 2022: Αποθεωτική έναρξη με Ζελένσκι και Ζόμπι
Ενημερωθείτε αναλυτικά για το πρόγραμμα του 75ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών
Η Ελλάδα στις Κάννες: Η ελληνική παρουσία στο 75ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών

Βρείτε συγκεντρωμένες όλες τις ανταποκρίσεις, κριτικές, νέα και αφιερώματα του φετινού Φεστιβάλ Καννών εδώ: www.cinemagazine.gr/cannes_2022/

Το ΣΙΝΕΜΑ / cinemagazine.gr ταξιδεύει στις Κάννες με την AEGEAN και σας προσφέρει καθημερινές ανταποκρίσεις. Το 75o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών διεξάγεται μεταξύ 17 - 28 Μαΐου 2022.