Και όχι, δεν είναι κανένας από τους «Νονούς», δεν είναι το «Αποκάλυψη Τώρα», δεν είναι καν η «Συνομιλία».
«Ο Νονός», η «Συνομιλία», ο «Νονός 2», «Αποκάλυψη Τώρα». Μέσα στα ‘70s o Kόπολα έφτιαξε τέσσερις ταινίες που θα μπορούσαν από μόνες τους να συνθέσουν το κινηματογραφικό όρος Ράσμορ του αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας. Ε, και μετά παραμέρισε τον κλασικισμό – που δεν είναι τέτοιος στην πραγματικότητα, αλλά μεγάλη κουβέντα- και κινήθηκε σε άλλα μονοπάτια. Έκανε ταινίες που θα περίμενες από έναν ανήσυχο, πρωτοεμφανιζόμενο νεανία, που θα έβλεπες στην αρχή της καριέρας ενός δημιουργού. Το σινεμά του έγινε πιο πειραματικό, πιο χαλαρό αφηγηματικά, με την περιστασιακή mainstream απόπειρα να έρχεται για να βγάλει τα σπασμένα από την εμπορική αποτυχία των ιδιοσυγκραασιακών εγχειρημάτων – και να απογοητεύει όσους περίμεναν περισσότερα (αλλά κατά βάση τα ίδια) από τον σκηνοθέτη του «Νονού».
Ερωτηθείς ια το ποια ταινία του θεωρεί καλύτερη στο instagram, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα πρώτα είπε ότι είναι σαν να είχε εφτά παιδιά και να τον ρωτούσαν ποιο είναι το αγαπημένο του, κι έπειτα απάντησε. Και δεν ήταν καμία από τις παραπάνω, ήταν το «Rumble Fish», ελληνιστί ο «Αταίριαστος». Μια ταινία με το ωραιότερο ασπρόμαυρο της δεκαετίας (για εμάς), μια ροκ μπαλάντα χαμένων ονείρων και καθυστερημένης ενηλικίωσης, τα αληθινά «ημερολόγια μοτοσικλέτας», μια πρώτη πραγματεία για τον χρόνο, που θα τον απασχολούσε στην ύστερη (ακόμα πιο) πειραματική του περίοδο και το «Youth without Youth», μια ταινία χειμαρρώδους εφηβισμού, κυρίως πίσω από τον φακό, και, βέβαια, αυτοβιογραφικών απολήξεων. Υποθέτουμε ότι και ο ίδιος, γνωρίζοντας τα ύψη που έχει κατακτήσει με την θρυλική τετράδα, δεν θέλει να δικαιώσει όσους μένουν στα ‘70s του. Ελπίζουμε με αυτή του την απάντηση να οδηγήσει νεότερους σινεφίλ στην ανακάλυψη αυτής της υπέροχης ταινίας. Και μαζί της να ανακαλύψουν κι έναν άλλο Κόπολα, να επανεκτιμήσουν το σύνολο του έργου του, να φτιάξουν έναν άλλο κανόνα, «αταίριαστο» με εκείνον που προηγήθηκε, μα υποκινούμενο από το ίδιο πάθος για αγνό σινεμά, απλά προσαρμοσμένο στις δικές τους, διαφορετικές ευαισθησίες.