Ο συμπαθέστατος και ικανός σκηνοθέτης είδους είδε την ανάληψη της σκηνοθεσίας του επόμενου «Εξορκιστή» ως μια ευκαιρία για να θέσει τον πήχη στην στρατόσφαιρα.
Αυτή την περίοδο προβάλλεται στο φεστιβάλ του Τορόντο το «Life of Chuck» του Μάικ Φλάναγκαν, ακόμα μια ταινία του σκηνοθέτη βασισμένη σε γραπτά του Στίβεν Κινγκ, όχι όμως μια ταινία τρόμου – είναι ο άλλος Κινγκ, της Americana, της καλοψυχίας που υπερνικά το Κακό, της μυθοπλασίας που τροφοδοτεί σινεμά σαν εκείνο που έκανε ο Κάπρα. Παράλληλα, ετοιμάζεται πυρετωδώς για να παραλάβει τα ηνία του franchise του «Eξορκιστή» από τον Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, ο οποίος παραδίδει καμένη γη. Και βάζει τον πήχη πολύ ψηλά.
«Πάντα πίστευα ότι δεν έχει νόημα να εισέρχεσαι στον κόσμο ενός franchise τόσο μονολιθικού, αν δεν έχεις κάτι καινούργιο να φέρεις. Και κυνήγησα να πάρω τον Εξορκιστή επιθετικά, επειδή είμαι πεπεισμένος ότι έχω να συνεισφέρω κάτι φρέσκο στο τραπέζι», δηλώνει ο Φλάναγκαν και συνεχίζει. «Είναι μια ευκαιρία να κάνω κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στο franchise, που το τιμά χωρίς να ποντάρει στη νοσταλγία. Και ταυτόχρονα το είδα σαν ευκαιρία να κάνω την πιο τρομακτική ταινία που γυρίστηκε ποτέ. Ανεβάζω τις προσδοκίες αλλά, πιστέψτε με, κανείς δεν είναι πιο τρομοκρατημένος από μένα».
Ακόμα δεν έχει παραδώσει τη σπουδαία ταινία είδους που πιστεύουμε ότι έχει μέσα του ο Φλάναγκαν, μακάρι να είναι αυτή ο «Εξορκιστής» του κι ας μην είναι η «πιο τρομακτική ταινία που γυρίστηκε ποτέ».