Οσκαρικός αναβρασμός: Η Ελάιζα Χίτμαν «εγκαλεί» μέλος της Ακαδημίας που αρνήθηκε να δει το έργο της

Το «Never Rarely Sometimes Always» της Ελάιζα Χίτμαν είναι ένα νεορεαλιστικό δράμα, με ηρωίδα μια έγκυο νεαρή γυναίκα που θέλει να κάνει έκτρωση. Η ταινία προβλήθηκε αρχικά στο περυσινό Σάντανς και διακρίνεται ιδιαίτερα φέτος στον δρόμο προς τα Όσκαρ, έχοντας ήδη τιμηθεί από τα Indie Spirit, το National Board of Review και τους Κριτικούς της Νέας Υόρκης.

Ωστόσο, ένας ψηφοφόρος της Ακαδημίας, ο Κιθ Μέριλ, λέει ότι δεν θα δει το έργο, λόγω του θέματός του. «Έχω μηδενικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσω μια νεαρή γυναίκα να προσπαθεί να δολοφονήσει το αγέννητο παιδί της», ισχυρίζεται.

Έτσι η Χίτμαν, σε ένα ποστ στο Instagram, που πλέον δεν υφίσταται, άρχισε να τα «σούρνει» στην Ακαδημία λέγοντας ότι «μονοπωλείται από μια γηραιά, λευκή, πουριτανική φρουρά» και διερωτήθηκε αν υπάρχουν και άλλοι που δεν σκοπεύουν να δουν το έργο της.

«Αφιέρωσα τον προηγούμενο χρόνο της ζωής μου να προωθώ την ταινία. Καθώς πλησιάζουμε στην τελική ευθεία των βραβείων, εκτιμώ πως η ταινία είναι μέσα στη συζήτηση. Και αυτό το email [σ.σ. του Μέριλ] που έλαβα εχθές ήταν μια σκληρή υπενθύμιση ότι η Ακαδημία είναι οδυνηρά μονοπωλημενη από μια γηραιά, λευκή, πουριτανική, αρσενική φρουρά. Αναρωτιέμαι πόσοι ακόμα δεν σκοπεύουν να το δουν».

Από την άλλη ο Μέριλ έστειλε ένα μακρύ email στο Variety απαντώντας: «Ουάου! Οκ Ελάιζα, είμαι γέρος. Αυτό το πέτυχες. Είμαι μέλος της Ακαδημίας επί 46 χρόνια. [....] Ίσως αν με ήξερες θα έπαυες τα επίθετα που δίνουν το τόσο αρνητικό μήνυμα που σκοπεύεις. Δεν είμαι όσο στενόμυαλος νομίζεις, υποκριτής ή φανατικός [...]». Για να συνεχίσει: «Το έργο της είναι μια έκφραση αυτού που είναι. Η απουσία του δικού μου ενδιαφέροντος είναι η έκφραση αυτού που είμαι εγώ. Είμαστε ίσοι στις επιλογές μας, σε αυτό που κάνουμε και στον τρόπο που διαλέγουμε να ζούμε».

Ωστόσο, αν μας επιτρέπεται ο σχολιασμός και δίχως την παραμικρή προσπάθεια επηρεασμού και «γνώμης» επί του αρχικού ζητήματος, η δουλειά του μέλους είναι να βλέπει τα έργα για να ψηφίσει, όχι για να διατυμπανίσει τους λόγους που δεν θα δει ένα έργο, έστω και αν ο Μέριλ ξεκίνησε την ιστορία απαντώντας σε έναν οσκαρικό publicist.

Πρόκειται βέβαια για το κλασικό ζήτημα που διαιρεί (ένα από τα πολλά) τον αμερικανικό πληθυσμό, αυτό εκείνων που είναι pro life (δηλαδή κατά των εκτρώσεων) και εκείνων που διεκδικούν ότι στον 21ο αιώνα έχουμε ήδη καθυστερήσει πολύ από το να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα της απόφασης και της αυτοδιάθεσης στην έγκυο γυναίκα.

Η Χίτμαν αρνήθηκε να σχολιάσει το απαντητικό μακροσκέλες μήνυμα του Μέριλ, που μπορείτε να διαβάσετε στην ολότητά του, καθώς και την πλήρη είδηση βέβαια, στο Variety.