Το γνωστό και μη εξαιρετέο μέσο παρουσιάζει μια ακόμα λίστα την οποία πρέπει, ίσως, να δεις δυο φορές για να πιστέψεις.
To 2023, ως είθισται, έχει πολλούς λόγους να περάσει στο βιβλία. Σχετικά με τον κινηματογράφο, πέρα από την επιστροφή στις αίθουσες, τα Barbenheimer, και τις περιστασιακές εκπλήξεις που κάθε χρονιά κουβαλά, ήταν οι δύο απεργίες που άλλαξαν τον ρου. Και εκ των δύο, μιας και περί αυτών η σημερινή είδηση, αυτή των Ηθοποιών διαδραμάτισε τον κεφαλαιώδη ρόλο της, υπενθυμίζοντας ότι μπορεί να βολευόμαστε με το έτσι θέλω στην εποχή της απεικόνισης αντί της ερμηνείας, μπορεί η παρατήρηση του ανθρώπινου προσώπου να βρίσκεται μερικές στροφές πριν το ντεμοντέ μιας βιομηχανίας που - όπως πάντα - πριμοδοτεί την εξοικονόμηση από την αξίωση, αλλά η αλήθεια θα παραμείνει: Χωρίς ηθοποιούς κινηματογράφος δεν υπάρχει. Μπορεί να είναι απλά πρόσωπα, μπορεί να είναι ερασιτεχνικές παρουσίες, μπορεί ακόμα ένας πειραματιστής να τους εξαιρέσει για χάρη «νεκρών φύσεων», όμως χωρίς ηθοποιούς το σινεμά είναι ακριβώς αυτό, μια φύση νεκρή. Κάτι που δεν μας αφορά με τον ίδιο τρόπο, κάτι που αφαιρεί τον άνθρωπο από την εξίσωση. Χωρίς αυτόν τι σημασία έχει η τέχνη;
Στα δικά μας το IndieWire, καλά να'ναι, μας έκανε και γελάσαμε για άλλη μια φορά με τις επιλογές του. Mια ηλεκτρονική έκδοση στην πρωτοκαθεδρία κάθε πολιτικά ορθής ντιρεκτίβας, που πρόσθετα θέλει και να υπηρετήσει την indie αρχή που το γέννησε. Και ενώ, για τον υπογράφοντα τουλάχιστον, δεν υπάρχει η παραμικρή πρεμούρα απόρριψης της πολιτικής ορθότητας (που επί το πλείστον δίκαια πράγματα πρεσβεύει), ούτε η ανεξάρτητη κινηματογραφία πρέπει να μένει στο περιθώριο (αντιθέτως, αιμοδοτεί), η λίστα των 30 καλύτερων ερμηνευτικών παρουσιών του 2023 είναι, ας την πούμε, ιδιοσυγκρασιακή.
Τουτέστιν εκπροσώπηση, συμπερίληψη, γυναικεία παρουσία και, κατά βάση, όσο μεγαλύτερη απομάκρυνση είναι εφικτή από την οσκαρική (και Εμμι-κή) συζήτηση χωρίς να γίνουμε και ρεντίκολο της βιομηχανίας. Υπάρχει πολλή τηλεόραση στη λίστα, σύσσωμο το καστ του «Succession» καταλαμβάνει μια θέση μάλιστα, 18 από τις 29 υπόλοιπες θέσεις πάνε σε γυναίκες (όχι όμως όλες που παίζουν για τα Όσκαρ - ή απλά είναι εμφανώς αξιοσημείωτες), η Έμα Στόουν καταλαμβάνει δύο θέσεις, από τους άντρες ξεχάστε φαβορί και προφανείς (επειδή καλές) επιλογές και ιδού μια λίστα για τα μάτια μας μόνο που θα συζητηθεί, όχι και πολύ, όχι και για τους καλύτερους λόγους.
-
Clark Backo, The Changeling
-
Jonathan Bailey, Fellow Travelers
-
Danielle Brooks, The Color Purple
-
Rose Byrne, Platonic (and Physical)
-
Adelaide Clemens, Justified: City Primeval
-
Leonardo DiCaprio, Killers of the Flower Moon
-
Dominique Fishback, Swarm
-
Lily Gladstone, Killers of the Flower Moon
-
Ryan Gosling, Barbie
-
Carla Gugino, The Fall of the House of Usher
-
Glenn Howerton, Blackberry
-
Sandra Hüller, Anatomy of a Fall
-
Devery Jacobs, Reservation Dogs
-
Fumino Kimura, Love Life
-
Greta Lee, Past Lives
-
Trace Lysette, Monica
-
Benoît Magimel, Pacifiction
-
Ken Marino, Party Down (and The Other Two)
-
Ebon Moss-Bachrach, The Bear
-
Ego Nwodim, Saturday Night Live
-
Maitreyi Ramakrishnan, Never Have I Ever
-
Franz Rogowski, Passages
-
Jason Schwartzman, Asteroid City
-
Emma Stone, The Curse
-
Emma Stone, Poor Things
-
Teyana Taylor, A Thousand and One
-
Rachel Weisz, Dead Ringers
-
Elijah Wood, Yellowjackets
-
Steven Yeun, Beef
-
The Succession Cast
Το πλήρες άρθρο με την δικαιολόγηση των επιλογών, βρίσκεται εδώ.