Η Μισέλ Γεό ξεκαθαρίζει ότι το «Everything, Everywhere, Αll at Once» δεν χρειάζεται sequel

Το «Everything, Everywhere all at Once» υπήρξε ανέλπιστη εισπρακτική επιτυχία στις ΗΠΑ – εδώ χρειάστηκε τα Όσκαρ για να πιάσει πενταψήφιο αριθμό εισιτηρίων και έχει κάνει περίπου τα μισά από το «Fabelmans» του Σπίλμπεργκ, οι επιδόσεις του οποίου, άκουσον, άκουσον, θεωρήθηκαν ένδειξη του τέλους του σινεμά από μερίδα των μέσων, λες και ο Αμερικανός είχε γυρίσει τον πέμπτο Ιντιάνα και όχι τη (φαινομενικά) μικρότερη και πιο προσωπική ταινία της φιλμογραφίας του. Υπήρξε επίσης θριαμβευτής των περασμένων Όσκαρ και, ανεξάρτητα από το στρατόπεδο στο οποίο ανήκεις - στον θαυμαστό σοσιομιντιακό μας κόσμο δεν μπορούμε να εννοήσουμε πια τη σινεφιλία διχως στρατόπεδα - είναι μια από τις πιο αντισυμβατικές επιλογές της Ακαδημίας.

Αν και ασχολείται με πολυσύμπαντα, για να μιλήσει στην πραγματικότητα για την πολυδιάσπαση και τον κερματισμό της εποχής μας – χάσατε την ευκαιρία, κύριοι της  Marvel και της DC – και υπάρχουν τα περιθώρια για sequel, η Μισέλ Γεό είναι κατηγορηματική. «Δεν υπάρχει sequel. Eίναι από αυτές τις ταινίες που, αν γυρίζαμε συνέχεια, θα κάναμε το ίδιο πράγμα. Πολεμήσαμε ήδη τον μεγαλύτερο εχθρό, που είμαστε εμείς, αυτό που έχουμε μέσα μας. Και δείξαμε στον κόσμο πώς να τον νικήσει και του υπενθυμίσαμε ότι καθένας μας είναι υπερηρωας, επειδή έχουμε την υπερδύναμη της αγάπης, της συμπόνιας και της ευγένειας. Μπορούμε να κάνουμε χρήση αυτής της δύναμης κάθε μέρα, όποτε το θέλουμε. Οπότε λέω όχι στο sequel», κατέληξε η Γεό.

Ξεχάστε το λοιπόν, για τη Γεό η ταινία έχει «τα πάντα όλα» μέσα της, δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί περαιτέρω σε αυτό το φιλμικό πολυσύμπαν. Υποθέτουμε ότι και οι Daniels συμφωνούν μαζί της.